သီရိလင္ကာအမွတ္တရေလးပါ

္

ကမၻာ႔ၿပတင္းေပါက္

စာဖတ္တဲ႔လူက မဖတ္တဲ႔သူထက္ ေခါင္းတစ္လုံးပိုသာတယ္လို႔ေၿပာၾက
ပါတယ္..တကယ္မွန္တယ္ဆိုတာၾကာေလေလပိုယံုလာမိပါတယ္..၁၂ႏွစ္သား
ေလာက္ကတည္းက စာေပနဲ႔ရင္းႏွီးကြ်မ္း၀င္ေအာင္မိတ္ဆက္ေပးခဲ႔တဲ႔ အဘိုးကို မၾကာခဏသတိတရလည္းၿဖစ္မိပါတယ္...ဘြဲ႔ေတြဒီဂရီေတြမရေပမယ္႔လည္း
စာေပရဲ႔ေက်းဇူးေၾကာင္႔ ပဲ ကိုယ္႔ကိုယ္ကို ထိန္းမတ္ေနနိုင္ခဲ႔တာ စာေပရဲ႔ေက်းဇူးလို႔ပဲေၿပာရမွာပါ...ဒီေနရာမွာ မွ်ေ၀ခ်င္တာက စာအုပ္ေပါင္း
၉၀၀၀ေက်ာ္ ပိုင္ဆိုင္ထားတဲ႔ စာေရးဆရာၾကီး လူ၀ီအယ္အာမိုးေၿပာတဲ႔စကားေလးကိုပါ
"  စာဖတ္ရတာ ေပ်ာ္စရာေကာင္းလွတယ္ဆိုတာကို ခင္ဗ်ားသိသြားတာနဲ႔
တစ္ၿပိဳင္နက္ ဘ၀မွာ ၿငီးေငြ႔စရာကင္းသြားေရာ...စာတစ္အုပ္ဖတ္တုိင္း
စိတ္၀င္စားမႈဟာတိုးလို႔သာလာတယ္ဗ်...က်ဳပ္ရဲ႔စာၾကည္႔တိုက္ဟာ
လိုတရမီးခြက္လိုပဲဗ်...သမိုင္းေၾကာင္းမွာ ဘယ္ေခတ္မဆို လိုရာေရာက္ေအာင္သြားနိုင္တယ္...အတိတ္ကာလက မဟာပညာေက်ာ္
ေတြနဲ႔လည္း ေဆြးေႏြးနိုင္တယ္...ဒႆနပညာရွင္ေတြ ဥပေဒခ်ိဳးေဖာက္သူ
ေတြ  ႏြားေက်ာင္းသားေတြ  စြန္႔စားသူေတြနဲ႔လည္း   ေဆြးေနြးနိုင္တယ္...
ဘုရင္ေတြ မိဖုရားေတြ သာမန္သေဘၤာသားေတြနဲ႔လည္း ေဆြးေႏြးနိုင္တယ္..  
ဟုတ္ပါတယ္....စာအုပ္တစ္အုပ္ဖတ္ရတဲ႔အရသာကေတာ႔ ေၿပာမၿပတက္
ေလာက္ေအာင္ပါပဲ....ငယ္ငယ္တုန္းက မိုးေတြသည္းၾကီးမည္းၾကီးရြာတဲ႔
ညေတြမွာ ေစာင္ကိုေခါင္းၿမီးၿခံဳၿပီး ေရနံဆီမီးခြက္နဲ႔ စားခိုးဖတ္တာ
အေမဆူခံထိခဲ႔တာကိုၿပန္သတိရမိတယ္....စာအုပ္စာေပရွားပါးတဲ႔ ရြာမွာ
စာတစ္အုပ္ကို အေခါက္ေခါက္အခါခါၿပန္ဖတ္ေနရတဲ႔အရသာ...
ခုေတာ႔ရြာကိုၿပန္မေရာက္တာေတာင္ၾကာၿပီ။  အဲဒီရြာေလးကေန
မ်ိဳးေစ႔ခ်ေပးလုိက္တဲ႔၀ါသနာ က ခုုထိ စာအုပ္တစ္အုပ္ကိုု အိပ္ရာေဘးမွာခ်ၿပီး ဖတ္ၿပီးမွအိပ္ေပ်ာ္တက္တဲ႔ အထိပါပဲ.....
အားလုံးစာဖတ္ၾကေစခ်င္တယ္ဗ်ာ...အထူးသၿဖင္႔ ညီ၊ ညီမအ၇ြယ္အားလံုးကို တကယ္ေတာ္ေစခ်င္တယ္..
ကြ်န္ေတာ္တို႔က ေမာ႔ၾကည္႔ေနရတဲ႔ ညီ၊ညီမေတြၿဖစ္ေစခ်င္တယ္...။။။။။။

အိပ္မက္ထဲကၾကြက္

တစ္ခါတစ္ေလ စိတ္လိုလက္ရ ေနပစ္လုိက္ခ်င္တယ္...အားကိုယ္းအထားရာတစ္ခုအေနနဲ႔ ဘာမွမရွိေတာ႔ဘူးလို႔ေတြးလိုက္မိတဲ႔အခါ  စိုးရိမ္မိၿပန္တယ္...အားလုံးဟာ
အဆံုးသတ္ေတာ႔မယ္႔ ပစၥုဳပၸန္မွန္း ေတြးလိုက္ေတာ႔လည္းအနာဂါတ္ကို
ေမွ်ာ္မၾကည္္႔ခ်င္ေတာ႔ၿပန္ဘူး...အေတြးေတြနဲ႔ပူေလာင္ေနတဲ႔အၿဖစ္ကို
ဘယ္သူ႔ကိုမွ မၾကံဳေစခ်င္ဘူး...ေအးၿငိမ္းၿခင္းဆိုတာက ကိုယ္႔ဆီကို တစ္ခါ
တစ္ေလမွလာလည္တက္တဲ႔ ဧည္႔သည္တစ္ေယာက္ဆိုတာ သိလာတယ္
တစ္ခါတစ္ရံ အသံၾကားတိုင္း  ထၾကည္႔ တက္တဲ႔ ညာဥ္ေတြနဲ႔ အိပ္မက္
ကိုခါးခ်ိဳးခံလိုက္ရတဲ႔ ဖ်က္ခနဲ လြင္႔လာတက္တဲ႔ မညင္သာမႈ႔ ေတြ
အားလံုးဟာ ဘ၀တစ္ခုပဲေလ
ၿပန္လာခြင္႔မရေတာ႔တဲ႔ ညနက္ထဲက ေၿခသံ
ၿပီးေတာ႔ သဲလူးထားတဲ႔ေလာကဓံသၾကားခဲ
အဲဒါကို လာလာေခ်ာင္းေနတဲ႔ ၾကြက္တစ္ေကာင္
အားလုံးဟာ ငါ႔ကိုတိုက္ခိုက္ေနတဲ႔ 
အလြမ္းတပ္မၾကီးတစ္ခုပါ.................
 

ဦးေႏွာက္ေသးသိမ္မႈ႔

အစဥ္အလာေတြက အားလုံးကိုပိတ္ဆို႔ထားၾကတယ္ဗ်ာ...စာေပဆန္ဆန္
ေၿပာရရင္ ပညတ္တရားေတြအေပၚမွာအေရးေပးလြန္းၾကတယ္...ကြ်န္
ေတာ္အသက္၂၆ႏွစ္ေရာက္ခဲ႔ၿပီးပါၿပီ..ဖတ္ခဲ႔မွတ္ခဲ႔က်က္ခဲ႔ ရတဲ႔အရာေတြဆိုလည္း မနည္းေတာ႔ဘူးလို႔ပဲ ေၿပာရမွာပါပဲ...ရဟန္းတစ္ပါးလည္းၿဖစ္တယ္ဆိုေတာ႔
ွဗုဒၶစာေပနဲ႔လည္းမစိမ္းဘူးလို႔ေၿပာရမွာပါပဲ...ဒါေပမယ္႔ တၿဖည္းၿဖည္းနဲ႔သိ
လာတာက ကိုယ္ဟာ ေတြးေခၚတက္တဲ႔ဘက္မွာ အရမး္အားနည္းေနေသး
တယ္ဆိုတာပါ..ဒီအရြယ္ေရာက္တဲ႔အထိ သင္ယူလာခဲ႔တဲ႔သက္တမ္းတစ္
ေလွ်ာက္ က်က္ဟယ္ မွတ္ဟယ္ ေၿဖဟယ္နဲ႔ဒါေတြနဲ႔ပဲ နားပန္းသတ္လာခဲ႔ရတာ..ကြ်န္ေတာ္ရဲ႔ပတ္၀န္းက်င္မွာဆိုလည္း ဘာကိုမွ
ရဲရဲမေတြးရဲေလာက္ေအာင္ အားလုံးေနသားတက် ရွိေနၾကသူေတြခ်ည္း
ပဲေတြ႔ရပါတယ္..မွန္တယ္လို႔အမ်ားကသတ္မွတ္ခဲ႔ ေၿပာခဲ႔တဲ႔အရာတစ္ခုကို
ထပ္ၿပီးေ၀ဖန္ဖို႔ စဥ္းစားဖို႔ အားလုံးမၾကိဳးစားၾကဘူး..အားလုံးကိုလက္ခံလို
က္ၾကဖို႔အဆင္သင္႔ၿဖစ္ေနၾကသူေတြခ်ည္းပဲေတြ႔ေနရပါတယ္..ဒါေတြဟာ
တကယ္႔အမွန္တရားေတြဟုတ္ရဲ႔လား...ဒီေနရာမွာေတာ႔ နည္းနည္းလြဲေန
သလားလုိ႔ေၿပာလိုက္မိရင္ေတာင္ မင္းကဘယ္ေလာက္တက္လို႔လဲ..သိတဲ႔တက္တဲ႔သူေတြလုပ္ထားခဲ႔တာကို
ဟုတ္ပါၿပီ အဲဒါၿဖင္႔ရင္ ဘာမွမသိမတက္လို႔ ၿဖင္႔ရင္
ဘာမွေတြးေတာပိုင္ခြင္႔မရွိေတာ႔ၿပီလား..အရာရာကို ဒီအတို္င္းပဲလက္ခံေန
ၾကမယ္ဆိုရင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ေတြ နယ္ခ်ဲ႔ေတြရဲ႔လက္ေအာက္က  ခုထိလြတ္
ၾကဦးမယ္မထင္ဘူး...ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနိုင္ငံေရးေလာကထဲကို စ၀င္တုန္းက၂၅နွစ္ပဲရွိပါေသးတယ္...သူဘာေတြလုပ္ခဲ႔သလဲ...ဘာေတြေတြး
ေေတာခဲ႔သလဲ .....ၿပီးေတာ႔ လယ္တီဆရာေတာ္တုန္းကလည္း ဋီကာေက်ာ္အမွား၃၀၀ေက်ာ္ကိုေထာက္ၿပေ၀ဖန္တုန္းကလည္း
တစ္နိုင္ငံလုံးပြက္ပြက္ကိုညံလို႔ ...အဆံုးမွာ အမွားကိုအားလုံးလက္ခံၾကရတာပဲမဟုတ္လား....အေတြးေလးတစ္ခုအမ်ား
အၿမင္ကေန ကြဲလြဲသြားၿပီဆိုရင္ အားလုံးကေမးေငါ႔ ၿပစ္တင္ဖို႔ပဲအရင္စဥ္းစားၾကတာအရမး္ကို ေၾကကြဲဖို႔ေကာင္းပါတယ္....ကိုယ္
မစဥ္းစားရဲမေတြးေတာရဲရင္ေတာင္မွ စဥ္းစားေတြးေခၚတက္တဲ႔သူကို ၿပစ္တင္ရွဳ႔ံခ်တာကေတာ႔ ေသးသိမ္ရာက်လြန္းပါတယ္....ဆန္႕က်င္ဘက္
အေၾကာင္းအရာ ေတြကို ေတာင္မွ ေသခ်ာေရရာမႈမရွိဘဲ လက္လြတ္စပယ္ေ၀ဖန္အၿပစ္မတင္သင္႔ပါဘူး....ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္တိုင္
ကာလာမသုတ္မွာအၿပည္႔စုံေဟာထားခဲ႔တာပဲေလ...ေလာကမွာ ဘာမွမစဥ္းစားမေတြးေခၚတက္ပဲ ဘ၀တစ္ခု ကိုကုန္ဆုံးသြားရၿခင္းဟာ
အင္မတန္မွ ၾကီးမားတဲ႔ဆုံးရွဳံးမႈပါပဲ....အေတြးအေခၚေသဆံုးၿခင္းကသာ
ဘ၀ရဲ႔ အၾကီးမားဆုံး  နစ္နာဆုံးရွဳံးမႈၿဖစ္တယ္ဆိုတာ နားလည္နိုင္ၾကပါေစလို႔ ပဲေမွ်ာ္လင္႔ေနမိပါတယ္

လွ်ာ

တစ္ထြာသာသာေလးရွိတဲ႔လွ်ာတစ္ေခ်ာင္းက ေၿခာက္ေပေလာက္ရွိတဲ႔


လူတစ္ေယာက္ကိုေသေစနိုင္တယ္တ႔ဲ...ထိန္းခ်ဳပ္နိုင္ဖို႔ခက္ခဲတာလည္း


အမွန္ပဲ...သူကပဲ စီရင္ခ်က္ေတြခ်ေနတာ..ခ်စ္သူေတြမုန္းေအာင္၊


မုန္းသူကိုခ်စ္လာေအာင္လုပ္ေပးတာ၊ အလိမ္အညာ၊ပလီပလာ၊ ကလီကမာနဲ႔ မသတီစရာ စတဲ႔စကားေတြသစၥာ ေမတၱာ ဂရုဏာ


ခ်စ္တာေတြ အားလုံးေသာစကားေတြက ဒီလွ်ာေပၚကပဲ ထြက္က်လာတာ


ေလ...လွ်ာေပၚမွာစကားေတြရွိတာလား ဒါမွမဟုတ္ စကားလုံးေတြေခ်ာေမြ႔


ေစဖို႔လမ္းခင္းေပးတာလား..ေတြးစရာပဲေနာ္..အားလုံးကမွီခိုေနရတဲ႔


ဒီလွ်ာက ေကာင္းၿခင္းဆိုးၿခင္းေတြကိုေပးစြမ္းနို္င္တာေတာ႔အေသအခ်ာပါ


ပဲ.ဒီလွ်ာကပဲ ဘာသာစကားေတြကြဲၿပားစြာ....


ဒီလွ်ာနဲ႔ပဲ အရသာေတြကြဲၿပားစြာ


ဒီလွ်ာနဲ႔ပဲ ကမၻာၾကီးလည္းကြဲၿပားစြာ


ဘ၀ေတြကိုတိုးတက္ေစတာ


ယုတ္ေလ်ာ႔နိမ္႔က်ေစတာ


ေဇာက္ထိုးမိုးေမွ်ာ္ၿဖစ္ေစတာ


အရုိးမပါတဲ႔ဒီလွ်ာ

ငါမနိုင္တဲ႔ငါ

   ၾကံစည္သမွ်အားလုံး ဖ်က္ဆီးတက္တာလည္းငါ...ေရွ႔တိုးမလိုနဲ႔ ေနာက္ၿပ
န္တြန္႔ဆုတ္ေနတက္တာလည္းငါ...ေရွာင္တိမ္းေနမယ္စိတ္ကူးၿပီး ၀င္တိုးေနတက္တာလည္းငါ...ငါခိုင္ၾကည္ေတာ႔မယ္လို႔ ဆုံးၿဖတ္ၿပီး
ေလ်ာ႔ရဲ ေနၿပန္တာလည္းငါ...ရင္ထဲမွာသံမဏိ စည္းကမ္းေတြထုတ္ၿပီး
အၿပင္မွာ အရည္ေပ်ာ္ေစတာလည္းငါ..
ကြ်န္ေတာ္ဟာ မခိုင္မာတဲ႔ေကာင္ ေပ်ာ႔ညံ႔တဲ႔ေကာင္ နေ၀တိမ္ေတာင္ၿဖစ္
ေနတဲ႔ေကာင္ ကိုယ္႔ကိုယ္ကို မနိုင္တဲ႔ေကာင္..ဒါနဲ႔မ်ား ေတာင္ ၿဖစ္ခ်င္တာ
တစ္ပုံတစ္ေခါင္းၾကီးလို႔ေၿပာေသးတယ္..သူမ်ားေတြကိုလည္းၿဖစ္ေစခ်င္လိုက္
တာတဲ႔ ..စြန္႔သူေတြသာ စားရမယ္ဆို တဲ႔စကားေလးလိုေပါ႔..ေလာကၾကီး
မွာထိုက္တန္တဲ႔ အရာကို လိုခ်င္ရင္ ထိုက္ထိုက္တန္တန္ စြန္႔လႊတ္မွ ရတက္ပါတယ္..လြယ္လင္႔တကူသာ ရစတမ္းဆိုရင္ တန္ဖိုးရွိတဲ႔ အရာေတြ
တန္ဖိုးရွိတဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ေတြဆိုတာေပၚေပါက္လာမွာေတာင္ မဟုတ္ပါဘူး..စြန္႔လႊတ္မႈဆုိတာ တကယ္ေတာ႔ သာမန္ပုဂၢိဳလ္တို႔အတြက္ အင္မတန္ၾကီးမားတဲ႔ ၿမင္႔ၿမတ္မႈ႔ ေတာင္တန္းၾကီးလိုပါပဲ...ေက်ာ္တက္နိုင္ဖို႔အင္မတန္ ခက္ခဲလွတဲ႔ တံတိုင္းၾကီးပါ...ဘုရားရွင္က ေလးသေခ်ၤနဲ႔ ကမၻာတစ္သိန္း
လုံး လုပ္ခဲ႔တာ စြန္႔လႊတ္မႈ႔ပါပဲ...အားလုံးအတြက္ စြန္႔လႊတ္ခဲ႔တဲ႔ရလဒ္က 
ဗုဒၶတစ္ဆူ ဆိုတာပြင္႔ေပၚေစခဲ႔တာပဲေလ...ေလာကၾကီးမွာ ေကာင္းတာေတြကို ၿဖစ္ေအာင္လုပ္ဖို႔ လုပ္ၿဖစ္ေအာင္လုပ္ဖို႔  မိမိတို႔စိတ္ကို ပိုင္ပိုင္နိုင္နိုင္ ထိန္းခ်ဳပ္ၿပဳၿပင္နိုင္စြမ္းရွိဖို႔အရမ္းအေရးၾကီးပါတယ္..အေသးအဖြဲကိစၥေလး
ေတြကိုုေတာင္ မွ မထိန္းခ်ဳက္မၿပဳၿပင္နိုင္ရင္ ၾကီးမားတဲ႔ အရာေတြမွာေအာင္ေအာင္ၿမင္ၿမင္ ဆံုးၿဖတ္လုပ္ကိုင္နိုင္ပါ႔မလားဆိုတာ
ေတြးမိၾကဖို႔လိုပါတယ္...ေလာကမွာကိုယ္မနိုင္တဲ႔ အရာဟာကိုယ္စိတ္
ပါ..အဲဒီစိတ္ကို အေတာ္အတန္ ထိန္းသိမ္းခ်ဳပ္ကိုင္နိုင္ၿပီဆိုရင္ပဲ
ေအာင္ၿမင္ဖို႔ အတြက္ရာခိုင္ႏွဳန္းအေတာ္ေလးမ်ားေနပါၿပီ....အားလုံးဟာ
ေအာင္ၿမင္တိုးတက္ခ်င္သူေတြဆိုေတာ႔ မေကာင္းဘူးလို႔ထင္တဲ႔အရာေတြကို ဘယ္လိုနည္းနဲ႔မဆိုစြန္႔ၾကဖို႔...ေကာင္းတယ္ထင္တဲ႔အရာေတြကို တြန္႔ဆုတ္ေစတဲ႔ အရာမွန္သမွ် ၀င္မလာနိုင္ေအာင္ တားဆီးစြန္႔ပယ္ပစ္
နိုင္ၾကဖို႔အေရးၾကီးပါတယ္...ငါသာငါဘ၀ရဲ႕အရွင္ၿဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားနိုင္ၾကရင္.....
 

ဆြံ႔အမိုးေရ

လင္းေရာင္ၿခည္ လာခါနီးၿပီဆိုေတာ႔
အေမွာင္ကပိုၿပီးသိပ္သည္းလာတယ္ထင္ရဲ့ 
ငယ္စဥ္က ကေလးကဗ်ာေလးေတြေအာ္က်က္ခဲ႔သလုိ
ရင္ထဲမွာသံမႈိႏွက္ အလြတ္ရတက္ခဲ႔တယ္
လူေတြရဲ႔မ်က္ႏွာေတြနဲ႔ ယဥ္ပါးပါမ်ားလာေတာ႔
ခုေတာ႔ ကဗ်ာေတြကိုမက်က္ဘဲ ရေနတက္ၿပီ
တြန္႔ေၾကေဖာင္းပြေနတဲ႔ ရင္ဘတ္ၾကီးကို
မီးပူထိုးေခါက္သိမ္း ထားရေတာ႔မယ္
သူတစ္ပါးကို ဖတ္တက္တဲ႔ ပညာကို
သဘာ၀ၾကီးက အားပါးတရသင္ေပးလုိက္ေတာ႔ 
မယုံသကၤာၿဖစ္တက္တဲ႔ စိတ္က အရြယ္ေရာက္လာတယ္
ကိုယ္႔ကိုခ်စ္ခင္ခဲ႔သူေတြနဲ႔ မုန္းတီးေနသူေတြဆီကပါ
အၾကည္႔စူးစူးေတြနဲ႔ ပစ္ေပါက္တာခံရတယ္
သဘာ၀ကိုဖီလာလုပ္ၿပီး
ဂ်ိဳတၿမၿမ လုပ္ေနတဲ႔ေကာင္တဲ႔
နားမေထာင္ပါဘူး
စိတ္လိုလက္ရ ငိုရယ္လိုက္တယ္
ပီၿပင္တယ္ဆိုတာ
လက္ခေမာင္းမခတ္ခင္အရွဳံးေပးလိုက္သလိုမ်ိဳးထင္ရဲ႔
ဘယ္သူမွ မခ်စ္ခဲ႔ဘူးလို႔ ေအာ္ၿငင္းရင္း
ဒူးေထာက္ေ ခ်ာ္လဲက်ခဲ႔တာ အၾကိမ္ၾကိမ္
ကိုယ္႔သိကၡာကိုယ္ၿပန္ဆယ္ရင္း 
တစ္ေန႔ေတာ႔ တိမ္ေတြ အထပ္ထပ္
ထူထပ္ေနေသာေန႔တစ္ေန႔မွာ
လူမသိသူမသိ 
တ၀ုန္း၀ုန္းရြာပစ္လုိက္တယ္
တကယ္ေတာ႔ ေရာင္နွီမလာခင္
ကိုအသိုက္ထဲကထြက္ခဲ႔သင္႔တာ
ခုေတာ႔
ပိုေမွာင္လာတယ္
ပိုေမွာင္လာတယ္..

အတၱ

ငါသာ ပဓါနအက်ဆုံးလို႔ အၿမဲေတြးေနတက္တဲ႔ လူေတြ ..ဇာတ္လမ္းတစ္
ပုဒ္အတြက္ေတာ႔ ဇာတ္လိုက္တစ္ေယာက္က အားလုံးထက္ထင္ေပၚ
ေနတာမဆန္းပါဘူး..ဒါေပမယ္႔ ဒီသရုပ္မွန္သဘာ၀ေလာကၾကီးထဲမွာ
ေတာ႔ အားလံုးဟာဇာတ္လိုက္ပဲ..အားလုံးအေရးၾကီးၾကသူေတြၾကီးပဲ..
သူေတာင္းစားတစ္ေယာက္မွာေတာင္ သူအေရးထားတဲ႔ သူ႔ကိုယ္ပိုင္
ဘ၀တစ္ခုရွိတယ္ဆိုတာ ေမ႔မေနဖို႔ အေရးၾကီးတယ္...လူအမ်ားစုမွာၿမင္
ေနရတာက ငါလုပ္တာမွန္တယ္ ငါေၿပာတာမွန္တယ္ ..တၿခားသူေတြရဲ႔ အၿမင္ေတြ သေဘာထားေတြ ကိုဂရုစိုက္စရာမလုိပါဘူးလို႔ ယူဆ ေနထိုင္ၾကသူေတြက ဒုနဲ႔ေဒးပါပဲ...မိသားစုထဲမွာဆိုလည္း  ထိုနည္း၄င္းပါပဲ မိဘႏွစ္ပါးကစၿပီး သားသမီးေတြအားလုံးဟာ အေရးၾကီးတဲ႔သူေတြၾကီးပါ..ဒါကိုမသိနားမလည္ ထားလို႔ရွိရင္ အဲဒီမိသားစုဟာ မၿငိမ္းခ်မ္းနိုင္ပါဘူး...အတၱၾကီးသူတစ္ေယာက္ရွိရင္
အဲဒီပတ္၀န္းက်င္ဟာ စစ္မွန္တဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ႔ကို မရနိုင္ေတာ႔တာေသခ်ာ
ပါတယ္..အေပါင္းအသင္း သူငယ္ခ်င္း မိတ္ေဆြ ေတြနဲ႔မ်ားမ်ားေပါင္း
သင္းမိလာတဲ႔အခါ မွာ သူတို႔ရဲ႔စိတ္ဓါတ္ေတြ အၿပဳအမူေတြ ေကာင္းရင္ေကာင္းသလို ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ မွ်ေ၀ခံစားရပါ
တယ္.. တစ္ကိုယ္ေကာင္းစိတ္ရွိသူတစ္ေယာက္ ပါေနရင္ေတာ႔ မစိုေၿပ
ေတာ႔ပါဘူး..အတၱဟာ အင္မတန္ ေၾကာက္စရာေကာင္းပါတယ္...မိသား
တစ္စု ရြာတစ္ရြာ ၿမိဳ႔တစ္ၿမိဳ႔ နိုင္ငံ တစ္နိုင္ငံ နဲ႔ ကမၻာၾကီးတစ္ခု လုံး ပ်က္ဆီးေစနိုင္တာ ဆိတ္သုဥ္းေစနိုင္တာ  အတၱပါပဲ...စာေရးဆရာခ်စ္ဦးညိဳရဲ႔ ေဟာေၿပာခ်က္ထဲက အေၾကာင္းအရာေလးတစ္ခုကို အမွတ္ရမိတယ္.....ကိုယ္႔ေပၚမွာ ေက်း
ဇူးတရားေတြမ်ားတဲ႔ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရယ္...ခုခ်ိန္ထိ ခ်စ္ခြင္႔ပန္ထားဆဲ အေၿဖၿပန္မရေသးတဲ႔ ကိုယ္သိပ္ခ်စ္တဲ႔ မိန္းခေလး
တစ္ေယာက္ရယ္...အသက္အရြယ္အိုမင္းလွၿပီၿဖစ္တဲ႔ အဘြားတစ္ေယာက္ရယ္ ..မိုးေတြအရမ္းရြာၿပီး လူေတြနဲ႔ မနီးတဲ႔လမ္းမတစ္ခုေပၚမွာ ရွိေနတယ္...အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကိုယ္ကားကသူ
တို႔နားကိုေရာက္သြားတယ္ဆိုပါေတာ႔ ..ကားကလည္း လူသံုးေယာက္ပဲဆန္႔တယ္..အဲဒီသံုးေယာက္ကိုဘယ္လိုကယ္မလဲေပါ႔
ေတြးၾကည္႔ပါ...ေကာင္မေလးနဲ႔အဘြားအိုကိုသာကယ္သြားရင္ ဟုိကေက်းဇူးရွိတဲ႔သူငယ္ခ်င္း  ေက်းဇူးမသိတက္ရာက်မယ္..အဘြားအို
နဲ႔သူငယ္ခ်င္းကိုကယ္လိုက္ရင္ ဟုိက ကိုယ္အရမ္းခ်စ္ရသူ...ရေတာင္႔ရခဲ႔အခြင္႔အေရးကိုလက္လႊတ္လိုက္ရမယ္
....သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ ကိုယ္ခ်စ္ရသူကိုသာကယ္လုိက္ရင္လည္း....စာနာသနားစိတ္မရွိသူလို႔ 
ေၿပာခံရမယ္..ကားေမာင္းသူေနရာမွာသင္ဆိုရင္ဘာကိုေရြးခ်ယ္မွာပါလိမ္႔
ေတြးတယ္ဆိုကတည္းကလူေတြဟာ ကိုယ္႔ေနရာကေနပဲေတြးတက္
ၾကတယ္ဆိုေတာ႔ အေၿဖကရဖို႔မလြယ္ဘူးၿဖစ္ေနတာေပါ႔..ဆရာကေတာ႔သူေတြးခဲ႔ပုံကိုေၿပာၿပပါတယ္
အဘြားအိုနဲ႔သူ႔သူငယ္ခ်င္းကို ကားေမာင္းသြားခိုင္းလိုက္မယ္တဲ႔ ..သူကေတာ႔သူ႔ေကာင္မေလးနဲ႔ေနက်န္ခဲ႔မယ္ေပါ႔....ကိုယ္္႔ေနရာကို ခဏေလာက္ေဖ်ာက္ၿပီးစဥ္းစားတက္ဖို႔ေလးကို ေၿပာခ်င္တာပါ...ဘယ္သူနဲ႔
ဘယ္ေနရာမွာ ဘာပဲေၿပာေၿပာ  ဘာပဲလုပ္လုပ္ ငါ...ငါ...ငါ...ဆိုတဲ႔အတၱကို ေရွ႔တန္းမတင္မိဖို႔.....ငါအၿမဲတန္းမွန္တယ္လို႔ေတြးတာေလးေတြ
ၿပင္ဖို႔ ....တကယ္ေတာ႔ အားလုံးဟာ ဇာတ္ပုိ႔ေတြ မဟုတ္ဘူး..ဇာတ္လိုက္ေတြခ်ည္းပဲဆိုတာ ေတြးေပးတက္ဖို႔ ...ဒါဆိုရင္ 
ကမၻာေလာကၾကီးကေနေပ်ာ္လာမွာပါ................................။

အေဖ႔ရဲ႔ တည္ၾကည္ၿခင္း

အေဖေတြ ေရွ႔တန္းမွာေပ်ာက္ေနတာ ဘာေၾကာင္႔လဲ.?ငယ္စဥ္က ေက်ာင္းေပ်ာ္အၿဖစ္ ေက်ာင္းစတက္တဲ႔ေန႔မွာ

ဆရာမ ကကြ်န္ေတာ္႔ကို ေၿပာတယ္ ..သားသား စာေတာ္ေအာင္ၾကိဳးစား

ရမယ္ေနာ္..သားအေဖက သားကို ဂုတ္ပိုးေပၚတင္ၿပီး ေက်ာင္းကို လာပို႔တာဆိုေတာ႔ သားကသူမ်ားေတြထက္ပိုၿပီး ပိုၾကိဳးစားရမယ္သိလား

အဲဒီတုန္းကေတာ႔ ဘာမွန္းမသိ ခံစားရတာကို အမွတ္ရေသးတယ္..

ရွက္သလိုလို  ဂုဏ္ယူသလိုလိုမ်ိဳး ..ေက်ာင္းသြားေက်ာင္းၿပန္ အေဖ႔ဂုတ္

ပိုးေပၚကေန ၿပီး ေက်ာင္းတက္ခဲ႔ရတာကို ခုေရးေနရင္းေတာင္ ၿပန္သတိ

ရေနေသးတယ္..ေနေလာင္ေနတဲ႔ ေက်ာၿပင္  ၾကမ္းရွမာေက်ာေနတဲ႔ အေဖရဲ႔ လက္ဖ၀ါး ေတြနဲ႔ ရုန္းကန္ေကြ်းေမြးခဲ႔တဲ႔အေဖ..အေဖဟာ သား

သမီးေတြ အတြက္ ေက်းဇူးမ်ားလွပါတယ္..၀မ္းဗိုက္နဲ႔ လြယ္မေမြးခဲ႔ရေပ

မယ္႔ လက္ရုန္းေတြ ပခုံးေတြ အသမာတက္ေအာင္ ရုန္းကန္ေကြ်းေမြးခဲ႔

တာအေဖပါ..ဒါေပမယ္႔ အေဖဟာ အထီးက်န္ ဆန္လြန္းစြာေနခဲ႔ ရပါတယ္..သားသမီးေတြနဲ႔ အကြ်မ္တ၀င္ မၿဖစ္တဲ႔ အတြက္ေၾကာင္႔ အေဖဟာ သီးၿခားၿဖစ္ေနသလိုခံစားေနရပါတယ္...သူကိုသူ႔လည္း ေၾက

ေၾကကြဲကြဲ ခံစားေနတက္ၿပန္ပါတယ္...အေမေတြေလာက္ လက္ လက္ပြန္းတတီး မရွိတဲ႔ အတြက္ေၾကာင္႔ သားသမီးေတြနဲ႔ အကြ်မ္းတ၀င္မၿဖစ္တဲ႔ အေပၚအားမလိုအားမရ လည္းၿဖစ္ေနမိမယ္ထင္ပါတယ္ ..ကြ်န္ေတာ္႔အေဖကို မခ်စ္ဘူးလားဆိုေတာ႔ ခ်စ္တာေပါ႔ ..အေဖေတြဟာ သူတို႔ရဲ႔ ရင္ေသြးေတြ

အေပၚ တည္ၾကည္တဲ႔ ၿပတ္သားတဲ႔ အဆုံးအမေတြေၾကာင္႔ ပဲ သူတို႔ ရဲ႔ ၾကင္နာတက္မႈ စတာေတြကို ထင္သေလာက္မၿပနိုင္ခဲ႔ ၾကတာပါ..ကြ်န္ေတာ္႔အေဖဆိုရင္ မွတ္မိသေလာက္ လက္ဖ၀ါးနဲ႔ တစ္

ခါေလးပဲ ရုိက္ခဲ႔ဘူးတယ္..အရြယ္ေရာက္တဲ႔အထိ ေၾကာက္လိုက္တာဗ်ာ..

အေမရုိက္တာကေတာ႔ မေရတြက္နိုင္ေအာင္ပါပဲ..ဒါေပမယ္႔ ကြ်န္ေတာ္

ဟာ အေမ ကိုမေၾကာက္ခဲ႔ဘူး ..အေမကို ပိုၿပီးတြယ္တာ

တယ္..အေဖ႔ထက္ပိုၿပီးရင္းႏွီးတယ္.. တကယ္ေတာ႔အေဖဟာ  အခ်စ္ေတြကို ေဖာ္ထုတ္မၿပတက္တဲ႔ ရုိးသားတည္ၾကည္ေသာအေဖဆိုတာပါပဲ..............။

အေမ႔ရဲ႔ ရုိးသားၿခင္း

      အေမအေၾကာင္းေတြနဲ႔ ပတ္သတ္တဲ႔ ကဗ်ာေတြစာေတြ ေတာ္ေတာ္
မ်ားမ်ားဖတ္ၿဖစ္ပါတယ္..ဖတ္တိုင္းလည္း ခံစားမႈ႔ရသတစ္ခုခုေတာ႔ ရပါ
တယ္..အေမေတြတိုင္းကို လူတိုင္းေလာက္နီးပါး ခ်စ္ၾကပါတယ္..သို႔ေသာ္
 အေမ႔ ရဲ႔ ဂုဏ္ပုဒ္ေတြကို  သီကုံးေရးဖြဲ႔ခ်င္ၾကေပမယ္႔ မေရးတက္ၾကပါဘူး
က်ြန္ေတာ္ဆို အေမ႔နဲ႔ ပတ္သတ္တဲ႔အေၾကာင္းေတြ အေမ႔ရဲ႔ ဂုဏ္ေတြကို
ေရးဖို႔က်ိဳးစားခဲ႔တာ အၾကိမ္မနည္းပါဘူး ..ဒါေပမယ္႔ မေအာင္ၿမင္ခဲ႔ပါဘူး
အေမနဲ႔ ေ၀းတဲအရပ္ကို ေရာက္လာေလေလ အေမ႔ရဲ႔ တန္ဖိုးကို ပိုသိသိ
လာေလေလ ပါပဲ..သူတပါးေတြက သူတို႔အေမ ေတြ အေၾကာင္းေၿပာၿပတဲ႔
အခါ တိုင္း အေမ႔ကို ပိုေတြ႔ ခ်င္လာတယ္..အေမ႔ကို ပိုခ်စ္လာတယ္..ၿပီး
ေတာ႔ ပိုၿပီးနားလည္လာတယ္..ေတာသူမ အေမ ...ရုိးသားတဲ႔ အေမ..ရုိးအ
မႈေတြနဲ႔အတူ ဟန္ေဆာင္မႈ ေတြကင္းတဲ႔အေမ..ေဒါသထြက္တက္တဲ႔ အ
ေမ ၿပံဳးတက္တဲ႔ အေမ ငိုတက္တဲ႔အေမ လြမ္းတက္တဲ႔ အေမ အဲဒီလို ပံုစံ
နဲ႔ ေတာရြာေလးတစ္ရြာက က်ြန္ေတာ္႔ရဲ႔ အေမပါ...ၿမိဳ႔ၾကီးမွာ အေနၾကာခဲ႔
ၿပီး ၿမိဳ႔ၿပရဲ႔ အရိပ္ေအာက္က ၿပန္လာတဲ႔ က်ြန္ေတာ္က ဟန္မေဆာင္တက္
ရုိးသားတဲ႔ အေမ႔ကို အားမလို အားမရ ၿဖစ္ခဲ႔ရတယ္...ဒါေတြဟာ အေမ႔ရဲ႔ 
အလွတရားဆိုတာ မၿမင္တက္ခဲ႔ဘူး...ေခာတ္မမွီတဲ႔ အေမ...၀တၳဳစာအုပ္
ေလးတစ္အုပ္ေတာင္မဖတ္ဘူးခဲ႔တဲ႔ အေမ...အဆင္႔ၿမင္႔ရုပ္ရွင္ရုံၾကီးေတြ
စူပါမားကတ္ေတြ  စင္တာၾကီးေတြ အေမမေရာက္ဖူးဘူး  အင္တာနက္ အီးေမး ဆိုတာဘာလဲလို႔ မသိဘူး ဖုန္းဆက္ရင္ အက်ယ္ၾကီးေၿပာတက္
တဲ႔အေမ ..အေမ႔ကို ေခာတ္နဲ႔ အေတာ္ေ၀းေ၀းမွာ က်န္ေနခဲ႔ ၿပီလို႔ ေတြးၿပီး က်ြန္ေတာ္ ေတြးရင္း အားမရခဲ႔ဘူး..တၿဖည္းၿဖည္းနဲ႔ လူ႔ေလာက အသိုင္းအ၀ိုင္းထဲ ကို တိုး၀င္ မိေတာ႔မွ အေမ႔ဆီကရုိးသားမႈ႔
မ်ိဳး..ဟန္ေဆာင္ၿခင္းကင္းတဲ႔ ပြင္႔လင္းမႈ႔မ်ိဳး မေတြ႔ ရေတာ႔မွ က်ြန္ေတာ္ဟာ  အေမ႔ ရင္ခြင္ရွိရာ အရပ္ဆီကို တမ္းတ ရမ္းေရာ္ေနမိေနေတာ႔တယ္...အေမက်န္းမာပါေစ.............။

လူနဲ႔ ေဒါသ

ေဒါသထြက္ေနသူတစ္ေယာက္ရဲ႔ မ်က္ႏွာေလာက္ အၾကည္႔ ရဆိုးတာ
မရွိဘူး..ေဒါသက ကိုယ္အပါအ၀င္ အားလုံးကို ဖ်က္ဆီးပစ္တက္တယ္..
 လွပသူကို ရုပ္ဆိုးေအာင္ လုပ္ပစ္တက္သလို အခြင္႔အေ၇းေတြအားလုံး
ကို ရုိက္ခ်ိဳးဖ်က္ဆီးပစ္နိုင္တဲ႔ ၾကီးမားတဲ႔ စြမ္းအင္ေတြလည္း ရွိတယ္...
          ေဒါေသာအတၳံ နဇာနာတိ တဲ႔ 
လူဆိုတာမရင္႔က်က္ေသးခင္ေတာ႔ ေဒါသဆိုတာကို အခိုင္းႏြားတစ္ေကာင္လို အသုံးခ် ခဲ႔ဖူးၾကတာခ်ည္းပါပဲ ..ရင္႔က်က္လာ
ေတာ႔လည္း အနည္းငယ္ ထိန္းခ်ဳပ္လာနိုင္တယ္ဆိုရုံေလးကလြဲ ရင္ ေဒါ
သကေတာ႔ ရွိေနတုန္းပါပဲ ..အခါခြင္႔သင္႔လာလို႔ ရွိရင္ ေခါင္းေထာင္ လာ
ၿပန္တာပါေပါ႔..ငယ္ငယ္တုန္းက က်ြန္ေတာ္ဆိုရင္ ေဒါသ အရမ္းၾကီးတက္တဲ႔ လူတစ္ေယာက္ပါ ..မိသားစုၿပႆနာေတြရဲ႔ ဖိစီးမႈ႔ 
မွတဆင္႔ ေလာကၾကီးကို အဆင္ေၿပေအာင္ မၾကည္႔တက္ မၿမင္တက္
ခဲ႔ေတာ႔ အားလုံးရဲ႔အေ၀းမွာ အထီးက်န္ေနခဲ႔ ရတဲ႔ ရက္ေတြက ရွည္ၾကာခဲ႔ရပါတယ္..ေဒါသေၾကာင္႔ ဆုံးရွံဳးခဲ႔ ရတာေတြလည္း မနည္းပါဘူး...ေဒါသေၾကာင္႔ဘဲ မိသားစုစိတ္ဆင္းခဲ႔ ရတာကို သင္ခန္း
စာမယူဘဲ မိဘေတြအေပၚမွာေတာင္ အၿမင္မၾကည္နိုင္ခဲ႔တဲ႔ အထိ ေတာက္ေလာင္ ေနခဲ႔ ဘူးပါတယ္...အသက္အရြယ္ေလး နဲနဲ ရ
လာတဲ႔ အထိ ကိုယ္႔ ေဒါသကို ေတာင္ ၾကံဖန္ဂုဏ္ယူ ေနတဲ႔ အထိ ေဒါသယမ္းအိုးထဲမွာ ေပ်ာက္၀င္ေနခဲ႔မိပါတယ္..တကယ္ေတာ႔ေဒါ
သဆိုတာ တကယ္ဆိုးရြားၾကမ္းတမ္းတက္မွန္း သိခဲ႔ ရၿပီးတဲ႔ေနာက္ 
ကုန္လြန္ခဲ႔တဲ႔ အခ်ိန္ေတြမွာ အဲဒီေဒါသေတြေၾကာင္႔ရ ခဲ႔ တဲ႔ ဆိုးက်ိဳးေတြကို ဆင္ၿခင္နားလည္တက္ခဲ႔ပါၿပီ..ကိုယ္သာနာပေစ စိတ္မနာေစနဲ႔ ဆိုတဲ႔ ဘုရားရွင္ရဲ႔ တရားေတာ္ကိုဆင္ၿခင္သင္႔တယ္ဆိုတာ သေဘာေပါက္လာပါတယ္.. ေဒါသရဲ႔ဆိုးက်ိဳးေတြကိုေရးၿပရင္ ကုန္နိုင္
ဖြယ္မၿမင္ပါဘူး ..ဒါေၾကာင္႔ ေဒါသရဲ႔ ဆိုးက်ိဳးရလဒ္ေတြကို ကိုယ္႔ပတ္
၀န္းက်င္မွာ ၾကည္႔ၿပီးေလ႔လာပါလို႔ပဲ ေၿပာခ်င္ပါတယ္.... ေဒါသဟာ 
အရုပ္ဆိုးေစ ၿခင္း အခြင္႔အလမ္းေတြဆုံးရွံဳးေစၿခင္း  အားလုံးကိုေလာင္က်ြမ္းေစနိုင္ၿခင္း လူ႔ပတ္၀န္းက်င္မွ အထင္ေသးရွဳတ္ခ်ေစၿခင္း အထီးက်န္ဆန္ၿခင္း စတဲ႔ ရလဒ္ဆိုးေတြ

ခံစားရေစတဲ႔ အတြက္ေၾကာင္႔ အတက္နိုင္ဆုံး ထိန္းသိမ္းေနနိုင္ၾကပါေစလို႔ ဆႏၵၿပဳ လိုက္ရပါတယ္.......................။ 

   
 

နားလည္မႈ႔

လူဆိုတာ မွားတက္တဲ႔သတၱ၀ါ ေတြပါပဲ ...ဒါေပမယ္႔ ထပ္တလဲလဲ မွားေနတက္တဲ႔ လူတစ္ေယာက္အတြက္

ေတာ႔ သူတစ္ပါး တင္မကဘူး ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုအတြက္လည္း ၿပ ႆနာ တစ္ခု ၿဖစ္ေနတက္ပါတယ္..

ၿပန္နွဳတ္ယူလို႔မရ ၿပန္ၿပင္ဆငိလို႔မရ တဲ႔ မွားယြင္းမႈ႔ေတြရွိသလို  ၿပင္ လို႔ရတဲ႔အမွားေတြလည္းရွိပါတယ္

ၿပင္ဆင္ဖို႔အခြင္႔အေရးေတြရွိပါလၽွ်က္ စိတ္အလိုလိုက္ၿပီးဆက္မွားေနမယ္ဆိုရင္ေတာ႔ ဒါဟာ ခြင္႔လႊတ္ၿခင္း

နားလည္ၿခင္း ေတြရဲ႔ အေ၀းကိုေၿပးထြက္ ေနတာလို႔ေၿပာရမွာပါပဲ..ေသးဖြဲ သိမ္နုတ္တဲ႔ အေၾကာင္းတရားေလးေတြအေပၚမွာ အၿမဲတမ္း အာရုံစုိက္ေနၿခင္းဟာလည္း တစ္ခါတစ္ရံ ၾကီးမားတဲ႔

အလုပ္ေတြမွာ အေႏွာက္အယွ က္အဟန္႔အတားေတြၿဖစ္ေနတက္ပါတယ္...ၿပႆနာတစ္ခုကို ရင္ဆိုင္ေၿဖ

ရွင္းစရာၾကဳံ လာတဲ႔အခါ ပူပူေလာင္ေလာင္ ဆုံးၿဖတ္လုပ္ကိုင္တက္သူဟာ ရာခိုင္ႏႈန္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွား

နိုင္ပါတယ္...ေစ႔စပ္ေသခ်ာၿခင္းဟာ ေကာင္းတယ္လို႔ ေၿပာၾကေပမယ္႔ ဒါဟာတစ္ခါတစ္ရံမွာ အၾကီးအက်ယ္ 

ၿပႆနာတစ္ခု ၿဖစ္ေနတက္ပါတယ္..ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ႔ အရာ အားလုံးဟာ တရပ္စပ္ ေၿပာင္းလဲေနတယ္

မဟုတ္လား..ေၿပာင္းလဲ ၿခင္းတရားကို လက္ခံ ထားတယ္ဆိုရင္ေတာ႔တမ်ိဳးေပါ႔..မဟုတ္ရင္ ဒါၿဖစ္ကိုၿဖစ္ရမယ္ဆိုတဲ႔ တိက်မႈ ကိုေမွ်ာ္လင္႔ထားတာၿဖစ္လို႔ အင္မတန္ ထိခိုက္ေၾကကြဲ နိုင္တဲ႔အၿဖစ္မ်ိဳးေတြ 

ၾကံဳေတြနိုင္လို႔ပါပဲ...ကိုယ္ကေစ႔စပ္ေသခ်ာသူဆိုေတာ႔ သူတစ္ပါးကိုလည္း ကိုယ္လိုပဲ ၿဖစ္ေစခ်င္မွာပဲေလ

ၿဖစ္မလာရင္ ဘယ္သူ ပုူေလာင္ရမွာလဲ....ကိုယ္ၿဖစ္ခ်င္တာကိုပဲ အေလးေပးမယ္ဆိုရင္လည္း  ကိုယ္က အတၱ ၾကီးတဲ႔သူၿဖစ္သြားမွာေပါ႔...တကယ္ေတာ႔ ၿပႆနာတစ္ခုကို ရင္ဆိုင္ရာမွာပဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ ေၿဖရွင္းတဲ႔ အခါမွာပဲ

ၿဖစ္ၿဖစ္  သူဘက္ကိုယ္႔ဘက္ မွ်မွ်တတ ၿမင္တက္ ၾကည္႔တက္ဖို႔ အေရးၾကီးပါတယ္..တကယ္စိတ္ပ်က္စရာ အ

ေၿခအေနက သူတစ္ပါးကို နားလည္မႈ႔မေပးဘဲ ကိုၿဖစ္ခ်င္တာကို ပဲ ၾကည္႔ၿပီး အရမ္းကာေရာ အၿပစ္တင္တက္

တဲ႔ စိတ္ပဲ...ဆင္ၿခင္သုံးသပ္ မႈ မရွိတဲ႔ စိတ္ နားလည္မႈ မေပးနိုင္တဲ႔စိတ္ကို ပိုင္ဆိုင္ထားၿခင္းဟာ ကိုယ္႔ ကိုယ္

ကို တူးၿဖိဳ ပစ္ေနၿခင္း လို႔ေၿပာရမွာပါပဲ...ေလာကမွာ အရာရာကို နားလည္မႈ႔ မေပးနိုင္ေသးသရဳ္ ေတာ႔ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ေရာ သူတစ္ပါး ေတြနဲ႔ပါ ဘယ္ေတာ႔ မွ အဆင္ေၿပမွာ မဟုတ္ပါဘူး...လူေတြလိုအပ္ေနတယ္ဆိုတာကလည္း တစ္ဦးေပၚတစ္ဦး အၿပန္အလွန္ နားလည္ခြင္႔လႊတ္

နိုင္ၿခင္းဆိုတာပါပဲ.............။ဒါဆိုရင္ 

လြယ္ၿပီးခက္တဲ႔အရာ

စာေရးဆရာၾကီးေအာင္သင္းရဲ႔စကားေလးပါ သူကေၿပာတယ္ ဒီမွာကို႔လူ ရုိးသားခ်င္သပ ဆိုရင္ ၾကိဳက္သေလာက္ရုိးသားလုိ႔ရတယ္ ..တၿခားဘာအရည္အခ်င္းမွမလိုဘူး ..ဆယ္တန္းေအာင္ဖို႔မလိုဘူး..ကြန္ပ်ဳတာသင္တန္းေအာင္ဖို႔မလုိဘူး ရုပ္ေခ်ာဖို႔ ဗလေကာင္းဖို႔မလိုဘူး  ဒီထက္လြယ္တာဘာရွိေသးလဲ ဒါေၾကာင္႔ အလြယ္ဆုံးလို႔ေၿပာလိုက္ရတာ...။

ဟုတ္ပါတယ္....ဟန္ေဆာင္မႈ႔ ေတြ မ်ားတဲ႔ ေလာကၾကီးမွာ ဟန္ေဆာင္မႈ႔ကင္းၿခင္းဟာ ခ်စ္စရာသိပ္ေကာင္းပါတယ္..ဟန္ေဆာင္မႈ႔မရွိၿခင္းဆိုတာ လိမ္ၿငာမႈ ကင္းၿခင္းလို႔ေၿပာလို႔ရတယ္..ၾကိုက္ရင္ၾကိဳက္တယ္..ခ်စ္ရင္ခ်စ္တယ္...အိပ္ခ်င္အိပ္မယ္..စားခ်င္စားမယ္
သဘာ၀အတုိင္း အလိုက္သင္႔စီးေမ်ာသြားရုံေလးပါပဲ..သို႔ေပမယ္႔ လူေတြဟာဟန္ေဆာင္မႈထဲမွာ အသား
က်ေနတဲ႔သူေတြၿဖစ္ေနေတာ႔ ခက္တယ္...ဂုဏ္မရွိေပမယ္႔ ဂုဏ္ရွိခ်င္ေယာင္ေဆာင္  ေငြမရွိေပမယ္႔ရွိသေယာင္ ပညာမရွိေပမယ္႔ ပညာရွိေယာင္ မခ်စ္ေပမယ္႔ခ်စ္သေယာင္ အဲဒီလို ေယာင္..ေပါင္းမ်ားစြာ နဲ႔ ေနသားတက် ၿဖစ္ေနၿပီဆိုေတာ႔
ပကတိရုိးသားမႈ႔ဆိုတာ ရွာလို႔မေတြ႔ေလာက္ေအာင္ကုိ ရွားေနတာဆိုေတာ႔ တန္ဖုိးရွိရွား ပါးတဲ႔ ရတနာၿဖစ္ေနတယ္...ဟန္လုပ္ရင္းနဲ႔ ဟန္က်သြားတယ္ဆိုတဲ႔ စကားေလးေတာ႔ၾကားဖူးပါတယ္..
ဒါေပမယ္႔ ဟန္က်တာထက္ ဟန္ပ်က္သြားတာ ေတြကပိုမ်ားတာ ပဲ ေတြ႔ေနရတယ္
စစ္မွန္တဲပ မူရင္းအဇၥ်တၱ ကိုကြယ္ေပ်ာက္သြားေစတာဟာ မရုိးသားၿခင္းဆိုတဲ႔ တရားပါပဲ...
ေနာက္ဆုံးေၿပာရရင္ အတုေတြရဲ႔ ၀ါးၿမိဳၿခင္းကိုခံ လိုက္ရတဲ႔အတြက္ အစစ္ဆိုတာ ကို မွတ္ေက်ာက္တင္
ေပးသလိုမ်ိဳး လူေတြမွာ ရွားပါးေပ်ာက္ကြယ္ လုလုၿဖစ္ေနတဲ႔ ရုိးသားမႈ႔ က တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ တန္
ဖိုးၾကီးမားေလေလ ၿဖစ္လာတာကိုေတြ႔ရတယ္...ဒါေၾကာင္႔ရုိးသားခ်င္သပ ဆိုရင္ ပတ္ပတ္စက္စက္ ရုိးသားၾကပါလို႔ ...........ပတ္ပတ္စက္စက္ရုိးသားရင္ ပတ္ပတ္စက္စက္ ေအာင္ၿမင္နိုင္ပါတယ္.....
ရုိးသားမႈန႔ဲ အ  တာေတာ႔ကြဲ ၿပားပါေစေပါ႔........ဆႏၵၿပဳလွ်က္.....................................................။

လမ္းေတာ႔ရွိတယ္

      ၿဖစ္ခ်င္တာေတြ ၿဖစ္ႏိုင္ခြင္႔ရွိဖို႔  တစ္ခါတစ္ေလ စြန္႔လႊတ္လိုက္ရတာေတြက သိပ္မ်ားတယ္
က်ြနုပ္တို႔ ဘ၀မွာ ေန႔တိုင္းဆုံးရွံဳးေနရတာက အခ်ိန္ေတြပါပဲ ..ထိုင္ေနေန ..အိပ္ေနေန..ဘာပဲလုပ္ေနေန
လက္လြတ္ဆုံးရွံဴးခံလိုက္ၾကရတာပါပဲ .. ေလာကတိုက္ပြဲ ေတြ အလီလီ ႏႊဲၿပီး ေအာင္ၿမင္မႈသရဖူကို 
ရယူဖို႔ ၾကိဳူးစားေနၾကေပမယ္႔ အရွံဴးနဲ႔ စတင္လာခဲ႔ ၾကတဲ႔၀မွာ အရွံဴးနဲ႔ၿပန္ထြက္သြားရမွာကေတာ႔ 
အေသခ်ာပါပဲ..ဒါဟာ ေလာကသားတစ္ေယာက္အတြက္ သဘာ၀ဓမၼၾကီးက ခ်မွတ္ေပးထားတဲ႕ 
စည္းကမ္းပါပဲ...က်ြနုပ္တို႔အားလုံး  တစ္ဦးေပၚတစ္ဦး သာေအာင္လူမႈေရး  စီးပြားေရး  ပညာေရး အခ်စ္ေရး
စတာေတြကို စြမ္းစြမ္းတမံ အားထုပ္လုပ္ကိုင္ေနၾကတာအခ်ိန္တိုင္းလိုလိုပါပဲဒါေတြကိုေအာင္ပြဲတစ္ခုသာယာႏွစ္သက္ေနၾကေပမယ္႔သဘာ၀တရားၾကီးရဲ႔
ပင္႔လက္သီးေတြက်ြႏုပ္တို႔လူသားေတြရဲ႔ အရွဴိက္ကိုဘ၀င္ခိုက္အာင္ ထိုးၾကိတ္တိုက္ခိုက္ေနၾကတာကို သတိမထားမိၾကပဲ
ပဒိုင္းသီးကို အားေဆးအထင္နဲ႔ ေက်ေက်နပ္နပ္ မွားၿပီး စားေသာက္ေနသလိုၿဖစ္ေနၾကတယ္
သဘာ၀ဓမၼဆိုတာ က်ြႏု္ပ္တို႔လူသားေတြ မဆိုထားနဲ႔ ဘုရားရွင္တို႔ေတာင္မွ လြန္ဆန္လို႔မရတာဆိုေတာ႔ 
အတက္ပညာေတြ   ဘယ္ေလာက္တက္တက္  ဘာေတြပဲ တီထြင္နုိင္ တီထြင္နိုင္  ကမၻာၾကီးကို ခြစီးထားနိုင္တယ္ဆိုဦးေတာ႔ က်ြႏု္ပ္တို႔အားလုံးဟာ အရွံးသမားေတြ ဆိုတာေသခ်ာတယ္
အစကတည္းက အသက္ကို ေလာင္းေၾကးထပ္ၿပီးမွ ဘ၀ထဲ ကိုု၀င္လာခဲ႔ၾကတာပဲေလ။
အနိုင္ယူခ်င္သပ ဆိုရင္ေတာ႔ နည္းလမ္းေတြေတာ႔ရွိပါတယ္
ဒါကေတာ႔ ဗုဒၶရဲ႔ သစၥာလမ္းစဥ္ပါပဲ..............................။

ငါပိုင္တဲ႔အရာေလး

္ငါကေတာ႔ ဒီဘ၀မွာ တစ္ခါပဲ ၿဖစ္ခြင္႔ရွိတဲ႔ သက္ရွိတစ္ေကာင္ေပါ႔...
ပန္ေလးေတြကေတာ႔ ေၾကြတက္ေ၀တက္ၿပီး အဖန္ဖန္ ၿဖစ္ခြင္႔ရွိတဲ႔ 
သက္မဲ႔ေလးေတြေပါ႔....ငါကေတာ႔ အေရပါးပါးေလးေတြ၀တ္ရုံထားနဲ႔ 
၀တ္ရုံထားပါတယ္...အေတာင္ပံမရွိေပမယ္႔ လိုရာကို ပ်ံသန္းနိုင္ပါတယ္
ပန္းေလးေတြခမ်ာမွာေတာ႔ ............
ဒီလိုနဲ႔ တစ္ေတာ၀င္ တစ္ေတာထြက္ အိပ္မက္ေတြအဓမၼ မက္ၿဖစ္တယ္..
စိတ္ကူးေတြကို အနိုင္တိုင္း က်င္႔တယ္..ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ေတြကို ဓါးၿပ တိုက္တက္လာတယ္
ဒါဟာလိုအင္ေတြမဟုတ္သလို လိုခ်င္တာေတြမဟုတ္မွန္းသိေပမယ္႔ 
သူေ၀ခြဲရခက္စြာ ၿပံဳးတက္တယ္
အၿမီးအေမာက္မတည္႔ တဲ႔ အထုပၸတၱိ တစ္ပုဒ္ကို ေအာ္ဖတ္ခိုင္းသလိုမ်ိဳး
နား၀မွာၿခင္တစ္ေကာင္ ပ်ံ ေၿပးတယ္
အၿပံဳးခ်င္းဖလွယ္ဖို႔ ၿပန္ၿပံဳးၿပ ရတာ ပါးေတာင္တက္ေသာ သူေတြအတြက္ 
ေဆးမရွိေသးပါဘူး... းဒါေပမယ္႔  သတၱိေၾကာင္ လူသားတစ္ေယာက္အတြက္
ယက္မ မပါတဲ႔ အိမ္္ မွာပဲ ေနေပ႔ေစေပါ႔ ..
ဒါေပမယ္႔   ..တို႔ေတြကံေကာင္းၾကပါတယ္ တို႔မွာနာရီေတြရွိတယ္
တို႔မွာညေတြရွိတယ္..ကဲဘာလုိေသးလဲ  ၿပီးေတာ႔ ဘယ္သူမွ ခိုးလို႔မရတဲ႔ 
အိပ္မက္ေတြလည္းရွိေသးတယ္.............။
ကဲ...........................................................။

မေသခ်ာၿခင္းေတြထဲက ေသခ်ာမႈ

ႈ ဘာပဲေၿပာေၿပာ ေသခ်ာတာတစ္ခုကေတာ႔ ေသၿခင္းတရား ပဲ။ အားလုံးကိုၾကည္႔ဖူးၾကမွာပါ။ လမင္းၾကီးကိုသိၾကတယ္။ဓူ၀ံၾကယ္ၾကီးကို သိၾကတယ္။ေဖ်ာက္္္ဆိပ္ၾကယ္ေလးတစ္စုကို သိၾကတယ္။မွိန္တုတ္မွိန္တုတ္ လင္းလက္ေနၾကတဲ႔ အညတရ ၾကယ္ေလးေတြကို ၿမင္သာၿမင္ၾကၿပီး နာမည္ေတြကိုမသိၾကဘူး။ က်ြနုပ္တို႔ေတြဟာ လည္းအလြန္ေသးငယ္တဲ႔ အစက္အေပ်ာက္ေလးေတြပါ။စၾကာ၀ဠာရဲ႔တစ္ေနရာရာကေန ၾကည္႔မယ္ဆိုရင္ေပါ႔။မထင္မရွားနဲ႔လင္းလက္ၿပီး ၿဖဳတ္ခနဲ ေၾကြက်သြားၾကတဲ႔ ၾကယ္ေလးေတြလိုေနမွာပဲ ။ ဓူ၀ံ ၾကယ္ၾကီးၿဖစ္ခ်င္ရင္ေတာ႔ လမင္းၾကီးၿဖစ္ခ်င္ရင္ေတာ႔ ၿဖစ္ခြင္႔ေတာ႔ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ ေသခ်ာတာကေတာ႔ ကာလတစ္ခုခုမွာ ၾကာရွည္တည္တံ႔ဖို႔ ကေတာ႔ လုံး၀မေသခ်ာဘူးေလ။ ဒါဆိုရင္က်ြႏုပ္တို႔ ေ၀းလံတဲ႔ စၾကာ၀ဠာတစ္ေနရာ ရာကေနမၾကည္႔ဘဲ ကိုယ္႔ပတ္၀န္းက်င္ အသိုင္းအ၀ုိင္း ေလးမွာပဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ေပါ႔။ တပိုင္တနိုင္ ထြန္းလင္းေတာက္ပခြင္႔ ရွိၾကပါတယ္ ။ ေသခ်ာမႈခရီးတစ္ခုရဲ႔ အဆုံးသတ္ကို မေရာက္ခင္မွာ က်ြႏုပ္တို႔ ဘယ္အတိုင္းအတာအထိ လင္းလက္ၿပနိုင္ၾကမလဲ  ဘယ္ေလာက္အင္အားၾကီးၾကီးနဲ႔ေပါ႔။ ကိုယ္႔မိသားစုရဲ႔ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ေတြ ကိုယ္႔ပတ္၀န္းက်င္ရဲ႔ ကိုယ္းစားမႈ႔ေတြ အားလုံးရဲ႔ ထင္စားမႈ႔ ေတြအေပၚ ဘယ္ေလာက္အထိ ဘယ္အတိုင္းအတာထိ ေဆာင္ၾကဥ္းေပးႏုိင္ မလဲ ။ ေသခ်ာတာကေတာ႔ ေသခ်ာတယ္ေနာ္ တစ္ေန႔ေန႔ သင္ဟာ............................ဦးမွာေလ။။။။
                                                                                                  အေနာ္မာ

စြမ္းအားၿဖည္႔ၾကမယ္

ေလာကၾကီးမွာ ေအာင္ၿမင္မွဴ႔ဆိုတာ လူတိုင္လိုခ်င္တပ္မက္ၾကတဲ႔ အရာပါ..ေအာင္ၿမင္မွဴ႔ရဖို႔အတြက္ နည္းလမ္း
ေပါင္းမ်ားစြာ အသုံးၿပဳၿပီးလုပ္ကိုင္းေနၾကတာကိုလည္း ေတြ႔ၿမင္ေနၾကရပါတယ္။ အဲဒီလို ေအာင္ၿမင္မွဴ႔ဆီကိုသြား
ၾကရာမွာ တစ္ခ်ိဴ႔ ေတြဟာ မွားယြင္းတဲ႔လမ္းေၾကာင္းေပၚကို ေရာက္မွန္းမသိ ေရာက္သြားတက္ၾကပါတယ္။
ေအာင္ၿမင္မွဴ႔ရဖို႔ အတြက္ပထမဆုံး လိုအပ္တဲ႔အရာက သဒၶါတရားပါ ..ယုံၾကည္မွဴ႔ပါပဲ ဘယ္အရာမဆို ယုံယုံၾကည္ၾကည္ ရဲရဲရင္႔ရင္႔ လုပ္ေဆာင္သြားမယ္ဆိုရင္ ေအာင္ၿမင္ဖို႔(၇၀%)နွဳန္းေသခ်ာၿပီလို႔ေၿပာလို႔ရပါတယ္။
ဒီေနရာမွာေၿပာခ်င္တာက ဘ၀ တက္က်မ္းကို မဟုတ္ပါဘူး။ ေအာင္ၿမင္ဖို႔ၾကိဳးစားေနတဲ႔အခိုက္ စိတ္စြမ္းရည္
တိုးတက္ေကာင္မြန္ေစတဲ႔ ဗုဒၶကိုပူေဇာ္တဲ႔ ဂါထာေလးတစ္ပုဒ္ လက္ေဆာင္ေပးခ်င္တာပါ။
ဒီဂါထာကို ေဖာ္ထုတ္ၿပခဲ႔သူကေတာ႔ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ၾကီးပါ။သာသနာေလာကမွာေနလို လလုိ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားခဲ႔တဲ႔ ၀တ္ခ်က္မင္းေက်ာင္းဆရာေတာ္ၾကီးနဲ႔ ရေသ႔ၾကီးဦးခႏၱီတို႔ တစ္ဘ၀လုံးရြတ္ဆိုပူေဇာ္ခဲ႔ၾကတဲ႔ ဂါထာပါ ။ ဂါထာေပးေတးၿဖစ္ဆိုသလို ၿဖစ္သြားမွာကိုုလည္းစိုးရိမ္းမိပါတယ္။ကိုုယ္တိုင္ရြတ္ဖတ္ၾကည္႔ပါလို႔ပဲ တုိက္တြန္းခ်င္ပါတယ္။
အံ႔ဖြယ္အက်ိဳးတရားေတြကို ေၿပာၿပေနရင္ ယုံၾကည္မွဴ႔ အားနည္းေနမွာစိုးလို႔ ပါ။ဂါထာက ေလးပါဒ ထဲပါ။
                   အရဟံ  ဗဟိ အႏၱဇယ်ံ သုဂတံ
                   အမိတံ ၀ိရဇံ လလိတံ အတုလံ
                   စရဏံ တိဘ၀ူပသမံ သုခဒံ
                   ယမကံ သရဏံ ပဏာမာမိဇိနံ။
အရဟံ-လူမင္းနတ္မင္းၿဗဟၼာမင္းတုို႔၏၀ပ္ဆင္းေကာ္ေရာ္ပုူေဇာ္အထူးကို ခံယူေတာ္မူထိုက္ပါေပထေသာ။
ဗဟိ အႏၱဇယံသ-အတြင္းရန္ အၿပင္ရန္တို႔ကို အတန္တန္ေအာင္ေတာင္မူပါေပထေသာ။
သုဂတံ-ေကာင္းေသာနိဗၺာန္သို႔ ပို႔ေဆာင္ေတာ္မူပါေပထေသာ။
အမိတံ-မႏွဴိင္းယွဥ္အပ္ေသာ ဂုဏ္ေတာ္အေပါင္းႏွင္႔ ၿပည္႔စုံေတာ္မူပါေပထေသာ။
၀ိရဇံ-ရာဂအစရွိေသာကိေလသာ အပူမီးတို႔ကို ၿငိမ္းေတာ္မူတက္ပါေပထေသာ။
လလိတံ-ေရာင္ၿခည္ေတာ္ေၿခာက္သြယ္ၿဖင္႔ ကြန္႔ၿမဴးစံပယ္ တင္႔တယ္ေတာ္မူတက္ပါေပထေသာ။
အတုလံ-သီလအစရွိေသာ ဂုဏ္ေတာ္တို႔ေၾကာင္႔ တစ္စုံတစ္ေယာက္ေသာသူႏွင္႔ တူေတာ္မမူပါေပထေသာ။
စရဏံ-ကိုယ္က်င္႔တရားႏွင္႔ ၿပည္႔စုံေတာ္မူပါေပထေသာ။
တိဘ၀ူပသမံ-ဘ၀သုံးပါးဘုံသုံးပါတို႔ဥ္ ၿငိမ္းေအးေတာ္မူပါေပထေသာ။
ယမကံ-ေရမီးအစုံ တန္ခိုးၿပာဋိဟာတို႔ကို ၿပစြမ္းေတာ္မူပါေပထေသာ။
သရဏံ-လူ နတ္ နဂါး သိၾကား ၿဗဟၼာ သတၱ၀ါေ၀ေန မ်ားဗိုလ္လူတို႔ ကိုးကြယ္ရာအစစ္ၿဖစ္ေတာမူေသာ။
ဇိနံ-မာန္ငါးပါးကို ေအာင္ၿမင္ေတာ္မူေသာ ၿမတ္စြာဘုရားကို ။
အဟံ- ဘုရားတပည္႔ေတာ္သည္ ။
ပဏာမမိ-ရုိေသၿမတ္ႏုိး လက္စုံမိုးရ်္္ ရွိခိုးပါ၏ ၿမတ္စြာဘုရား။
၄င္းဂါထာကို မည္သည္႔ေနရာ မည္သည္႔အခ်ိန္မဆို ရြတ္ဖတ္နိုင္ပါသည္။အနက္အဓိပၸါယ္ ကိုုသိေအာင္ဖတ္ထားၿပီး ဂါထာ ကို မိမိတို႔စြမ္းနိုင္သေလာက္ သဒၶါစြမ္းအားရွိသေလာက္ ပူေဇာ္နိုင္ၾကပါသည္။ 
အက်ိဳးတရားဟူသမွ်သည္ အေၾကာင္းတရားတို႔အေပၚသာတည္မွွီေနၾကပါသည္။ထိုေၾကာင္႔.................။
ကုသိုလ္စြမ္းအားၿဖည္႔ၾကပါလို႔ဆႏၵၿပဳလိုက္ပါတယ္။   .... ။  ။

အၿဖည္႔ခံ ႏွလုံးသားပိုင္ရွင္

သားသမီးေတြကို ပညာသင္ေပးၿခင္းဟာ သူတို႔ေတြကို မိမိတို႔မိဘေတြရဲ႔ ရင္ခြင္ထဲကေန
 အေ၀းဆုံးကို ပ်ံသန္းထြက္ခြါသြားနိုင္ေအာင္လို႔ အေတာင္ပံ တက္ေပးၿခင္းလို႔ဆို ၾကတယ္..
ႏွလုံးသားကို ဆြဲႏွဴတ္ေၿခမႊခံ လိုက္ရသလို ဟာလာဟင္းလင္း ၿဖစ္သြားနိုင္တဲ႔ နာက်င္မွဴ႔ကို
ခံစားၾကရေပမယ္႔  သူတို႔ကေတာ႔  သူတို႔ရဲ႔သားသမီးေတြကို လွပ ၿပည္႔စုံတဲ႔ အေတာင္ပံ
ေလးေတြကို တပ္ဆငိေပးဖို႔ပဲ ရင္ထဲ မွာဆႏၵရွိၾကတယ္...ေလာကမွာ ကိုယ္႔ရင္ကို အကြဲခံ 
ၿပီး အနာက်င္ခံၿပီး သားသမီးေတြအတြက္ ေပးဆပ္ ကာ သူတုိ႔ဘ၀ကို ၿမွင္႔တင္ေပးတက္
တဲ႔ မိဘ ေတြကိုမွ အၿဖည္႔ခံ ႏွလုံးသားပိုင္ရွုင္လို႔ မေၿပာရင္ .................................................။ 

ေမတၱာတရားရဲ႔သေဘာသဘာ၀

ေမတၱာတရားဆိုတာ သူတစ္ပါးကို မုန္းတီးၿခင္းထဲကေန ကယ္ထုတ္နိုင္တဲ႔ တစ္ခုတည္းေသာ တရားပါ။

 

ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုလည္း ထုတ္မ ကယ္တင္နိုင္ပါတယ္ ။ တစ္ဦးခ်င္းတစ္ေယာက္ခ်င္းကေနစၿပီး အလုံးစုံ 

ၿပီးၿပည္႔စုံတဲ႔ အင္ပါယာၾကီးတစ္ခုကို တည္ေထာင္နိုင္တဲ႔ အစြမ္းသတၱိလည္း ရွိတယ္။

ေမတၱာသည္သာလ်င္ ခက္ိထန္မာေက်ာၿပီး ထုထည္ၾကိးမားတဲ႔ အာဃာတ တံတုိင္းၾကီးကို တူးၿဖိဴလွန္လွဲ ပစ္

နိုင္တဲ႔ စြမ္းအင္ထူးေတြရွိတယ္ဆိုတာ ယုံၾကည္ဖို႔ေတာ႔လိုတယ္။  ။.................................................................