ေဆြမ်ိဳးေတြ ကိုခ်ီးေၿမွာက္ဖို႔ အတြက္
ကိုယ္႔အက်ိဳးကို အရင္ၾကည္႔ရမယ္..
ကိုယ္႕အက်ိဳးဆိုတာ တိုက္ေဆာက္နိုိင္ဖို႔
ကားစီးနိုင္ဖို႔ ကိုယ္႔အိပ္ထဲ ကိုယ္ထဲ႔ဖို႔ ကိုေၿပာတာမဟုတ္ဘူး...
ကိုယ္႔အရည္အခ်င္းကို ၿပည္႕၀ေအာင္ ၿဖည္႔ဆည္းဖို႔ကိုေၿပာတာ.....
ေလာကၾကီးမွာ ေကာင္းၿခင္း ဆိုးၿခင္းဆိုတဲ႔ ဒီ အေၾကာင္းအရာ ႏွစ္မ်ိဳးလူေတြမွာယွဥ္တြဲ မွီကပ္လာရင္ ဘယ္သူမဆို ကိုယ္႔အတြက္သာၾကည္႔
ၾကေလ႔ရွိပါတယ္....ေကာင္းၿခင္းတရားေတြ ရမွာကိုၿမင္ရင္ ကိုယ္႔အိတ္ထဲကို အရင္ၿဖည္႔ၾကတယ္...ပိုမွသာ သူတစ္ပါးကို သတိရတက္ၾကတာမ်ားတယ္...ဒါေတာင္မွ စိတ္ေကာင္းႏွလုံးေကာင္းရွိသူေတြမွသာ သူတစ္ပါးအတြက္ အနည္းငယ္ၾကည္႕ေပးတက္တာမ်ိဳး......အဲ မေကာင္းမႈ႕ အႏၲရာယ္နဲ႔
ၾကံဳလာၾကည္႔ပါလား သူတစ္ပါးကို အရင္သတိေပးၿပီးေရွာင္ခိုင္းသလား
ကိုယ္ကေဘးလြတ္ေအာင္ အရင္ေၿပးသလား......အဲဒါပါပဲ လူဆိုတာ
ဘယ္္သူကိုခ်စ္ခ်စ္ မခ်စ္ခ်စ္ ကိုယ္႕ကိုယ္ကိုေတာ႔ ခ်စ္ၾကတာ ဓမၼတာပဲ
ၿဖစ္ပါတယ္...ဥပမာအေနနဲ႔ေၿပာရရင္ဗုဒၶရွင္ေတာ္ ကိုယ္တိုင္ဘုရားၿဖစ္ေတာ္မူဖို႔ ေလးသေခ်ၤနဲ႔ ကမၻာတစ္သိန္း ပါရမီ ၿဖည္႔ဆည္းတဲ႔ ကာလတစ္ေလွ်ာက္လုံး စရိယ သုံးသြယ္ကို က်င္႔သုံးခဲ႔တာပါပဲ....ေလာကအက်ိဳး ေဆြမ်ိဳးညာတကာေတြရဲ႕ အက်ိဳး
မိမိအက်ိဳးဆိုတဲ႔ ဒီအက်ိဳးသုံးပါးလုံး ၿဖည္႔က်င္႔ခဲ႕တာဟာ ပရိနိဗၺာန္စံ၀င္ ကူးေၿမာက္သြားတဲ႔ အထိပါပဲ.....ဒီစရိယသုံးပါးထဲမွာ ဗုဒၶတၴစရိယ ဆိုတာ အရင္ဆုံးမိမိကိုယ္ကို ဘုရားၿဖစ္ေတာ္မူဖို႔ က်ိဳးစားအားထုတ္
ၿခင္းကိုဆိုလိုပါတယ္...ဘုရားၿဖစ္ေအာင္အရင္ဆုံး လုလႅမၿပဳဘဲ သတၱ
၀ါေ၀ေနယ်ေတြကို သံသရာ ၀ဲၾသဃထဲက ကယ္မထုတ္ေဆာင္နိုင္ဖို႔
ဆိုတာ လြယ္ကူမယ္ မဟုတ္ပါဘူး....မိမိကိုယ္တိုင္ အားလုံးေသာေလာကလူသားေတြအေပၚ ကယ္တင္နိုင္ဖို႔ ဆိုတာ
ၿပည္႕စုံလုံေလာက္တဲ႔ စြမ္းပကားရွိဖို႔လိုပါတယ္.....မိမိကိုယ္တိုင္က ခ်ည္႔နဲ႔ယိမ္းယိုင္ေနတယ္ဆိုရင္ေတာ႕ သူတစ္ပါးကိုကယ္တင္ဖို႔ဆိုတာ မေရရာ မေသခ်ာတဲ႔ အလုပ္ၾကီးပါပဲ......လူ႕ေလာကမွာတစ္ခ်ိဳ႕လူေတြက ကိုယ္ကိုယ္တိုင္
ကေတာ႔ စြမ္းပကားနဲ႔ ၿပည္႔စုံပါရဲ႕ ဒါေပမယ္႔ သူတစ္ပါးကို ကယ္မတက္ဖို႔ၾကေတာ႔ ၿပည္႔၀တဲ႔ အသိညာဏ္နဲ႔ ေ၀းေနတက္ၿပန္ပါတယ္....ဥပမာ အေနနဲ႔ ေၿပာရရင္
မ်ားၿပားလွတဲ႔ ေဆြမ်ိဳးေတြ ၾကားထဲမွာ တစ္ဦးက ခ်မ္းသာေနတယ္ဆိုပါေတာ႔...က်န္တဲ႔ ညီကိုေမာင္ႏွမေတြက ဆင္းရဲ
ေနတယ္....အဲဒီဆင္းရဲေနတဲ႔ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြကို ေငြထုတ္ၾကီး ပစ္ေပးၿပီး ေပးေ၀ ႏွီးရင္း
လုပ္တက္ရုံနဲ႔ ညာတကာနဥၥသဂၤေဟာ ၿဖစ္လိမ္႔မယ္လို႔ေတာ႔ မထင္ဘူး....ဘာေၾကာင္႔လဲဆိုေတာ႔ အစကတည္းက စီးပြားေရးမလုပ္တက္တဲ႔ အတြက္ေၾကာင္႔ဆင္းရဲပါတယ္ဆိုမွ လုပ္တက္လို႔ကေတာ႔ ခ်မ္းသာေနတာၾကာလွေပါ႕..ဆင္းရဲေနလို႔ စားစရာမရွိတဲ႔အခ်ိန္ ဒီေငြထုတ္ၾကီး လာေပးလိုိ႕ေတာ႔ ကဲ အဲဒီလူ
ဘာလုပ္မယ္ထင္လဲ စားဖို႔အတြက္ အဲဒီေငြကို အရင္သုံးမွာေပါ႔...
ဒါဟာသဘာ၀ပဲေလ.....ဒါေၾကာင္႔ ဒါေၾကာင္႔ သူတစ္ပါးကို ကယ္တင္
နိုင္တဲ႔ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးဆိုတာ အဲဒီလူကို လမ္းေၾကာင္းေပၚေရာက္ေအာင္ေခၚတင္ေပးရုံနဲ႔ မလုံေလာက္ေသးဘူး....ဒီလမ္းကသြားရတယ္ ဒီကသြားရင္ ဒီကိုေရာက္မယ္ဆိုတဲ႔ ပန္းတိုင္ကိုပါညြန္ၿပေပးနိုင္စြမ္းရွိဖို႔လည္းလိုတယ္...ဒါမွ ကယ္တင္ရွင္ပီသေပမေပါ႕..နို႔မိုဆိုရင္ ေတာ႔ ကိုယ္က သူတို႔ကိုကုန္းပိုးေခၚသလိုမ်ိဳးၿဖစ္သြားမွာေပါ႔ ....ကိုယ္လည္းခရီးမတြင္သူလည္းအက်ိဳးမၿပီး အားလုံးအခ်ည္းအႏွီးၿဖစ္ၾကေပမေပါ႔...တစ္ခါစားရရုံ ဟင္းစားေပးမယ္႔အစား ကြန္ခ်က္ပါ ၿပေပးနိုင္ရင္ေတာ႔ ၿမင္႔ၿမတ္သူတစ္ေယာက္လုိ႕ေတာင္ေၿပာနိုင္တာေပါ႔......ရွင္ေတာ္ၿမတ္
ဘုရားကလည္း အဲဒီလိုစြမ္းရည္ေတြကို ၿပည္႔၀ေအာင္ မိမိကိုယ္
မွာ လိုအပ္တဲ႔ ခ်ပ္၀တ္တန္ဆာ ေတြကို တပ္ဆင္ၿပီးကာမွသာ
အားလုံးေသာ သတၲ၀ါေတြကို သံသရာေရယဥ္ေၾကာထဲက ထုတ္ေဆာင္နိုင္ခဲ႕တာၿဖစ္ပါတယ္....သကဲ႔သို႔ပဲ ေလာကလူသားေတြ
လည္း သူတစ္ပါးကို ၿမင္႔တင္ေပးခ်င္ရင္ မိမိကိုယ္မွာ လိုအပ္တဲ႔ တန္ဆာပလာေတြကို အရင္တပ္ဖို႔ အေရးၾကီးတယ္ဆိုတာ ၿမတ္ဘုရားကိုတိုင္ စရိယ သုံးသြယ္ကို က်င္႔သုံးခဲ႔တာကိုၾကည္႔ရင္သိနိုင္ပါတယ္....က်ြႏု္ပ္တို႔အားလုံးဟာဗုဒၶရဲ႕အဆုံးအမ ေတြကို လက္ခံက်င္႔သုံးေနၾကတဲ႔သူေတြၿဖစ္လို႔ ဗုဒၶကိုယ္ေတာ္တိုင္ လက္ေတြ႔က်င္႔သုံးသြားတဲ႔ စရိယသုံးသြယ္ကို က်င္႔သုံးရင္း ေလာကအက်ိဳး မိမိအက်ိဳး ေဆြမ်ိဳးအက်ိဳးေတြကို စြမ္းစြမ္းတမံ အားထုတ္ၿဖည္႔ဆည္း လုပ္ကိုင္နိုင္ၾကပါေစလို႔ ဆုေတာင္းလ်က္..........
လူသားအားလုံး စြမ္းအားရွိတဲ႔ သူမ်ားၿဖစ္နိုင္ၾကပါေစလို႕ဆႏၵၿပဳရင္း.....ၿဖင္႔......
No comments:
Post a Comment