ကိုယ္နဲ႔မဆိုင္ပါဘူးဆိုၿပီး အသာေန အသာေနဆုိတဲ႔ တလြဲဆံပင္ေဘးထိုင္ဘုေၿပာတက္တဲ႕ အက်င္႔ေတြ ကြ်ႏု္ပ္တို႕ စိတ္ေတြထဲကို ဘယ္တုန္းကတည္းက ပုန္းခို၀င္ေရာက္ေနတာလည္းဆိုတာေတာင္ မသိေတာ႔ဘူး....ဒါေၾကာင္႔မို႔လည္း ဘယ္ေနရာေရာက္ေရာက္ ကြ်ႏု္ပ္တို႔
လူမ်ိဳးေတြ အသိအမွတ္ၿပဳ မခံရတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာခဲ႕ၿပီ.....ဒီအေၾကာင္းတရားေတြရဲ႕ အဓိက တရားခံက က်ြႏု္ပါအထင္ေတာ႔ မခ်စ္တက္ေသးလို႔ ၊မခ်စ္တက္ေသးလို႔
ဆိုတာပါပဲ......ကိုယ္႔တိုင္းၿပည္ ကိုယ္႕လူမ်ိဳး ကိုတကယ္ခ်စ္တက္ရင္
ကြ်ႏု္ပ္တို႔ အားလုံး ဘယ္ေနရာေရာက္ေရာက္
စည္းလုံးၾကရမယ္...တစ္ေယာက္အခက္အခဲကို တစ္ေယာက္ကူညီ ေၿဖရွင္းေပးတက္တဲ႔ ေကာင္းမြန္တဲ႔ အသိတရားေတြရွိၾကရမယ္....ဖတ္ဖူးခဲ႕တဲ႔ စာအုပ္တစ္အုပ္ထဲကအတိုင္းေၿပာရရင္ ကိုယ္႔မိဘကိုေတာင္မွ မခ်စ္တက္ေသးရင္ သူတစ္ပါးကို ခ်စ္တက္ဖို႔ဆိုတာ မၿဖစ္နိုင္ဘူး....ကိုယ္႔မိဘ ကိုယ္႔ေဆြမ်ိဳးေတြကိုမွ မခ်စ္တက္ေသးရင္ေတာ႔ ကိုယ္႕နိုင္ငံကိုယ္႔လူမ်ိဳးကို ခ်စ္တက္ဖို႔ဆိုတာ
ေ၀လာေ၀းေပါ႔.....ကြ်ႏု္ပ္တိို႔ ကိုယ္႔နိုင္ငံမွာေနစဥ္တုန္းကေတာ႔ ကိုယ္႔တိုင္းၿပည္ကို ကိုယ္မခ်စ္တက္ခဲ႔ၾကပါဘူး....အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင္႔ နိုင္ငံရပ္ၿခား
တိုင္းၿပည္တစ္ခုခုကိုေရာက္ၾကမွသာ ကိုယ္႔တိုင္းၿပည္ကို ခ်စ္တက္တက္
စိတ္ေတြ ကိုယ္စီ၀င္လာၾကတာပါပဲ....ကနဦးတုန္းကေတာ႔ ရပ္ေ၀းေၿမၿခားမွာေနၾကရလိ္ု႔ တစ္ဦးေပၚတစ္ဦး ကူညီရိုင္းပင္းတက္တဲ႔ စိတ္ကေလးေတြ ရွိေနၾကပါေသးတယ္ ဒါေပမယ္႔လည္း တၿဖည္းၿဖည္းနဲ႔
နိုင္ငံရပ္ၿခားေတြမွာ ကိုယ္႔လူမ်ိဳးေတြ မ်ားၿပားလာတဲ႔အခါၾကေတာ႔ တစ္ဦးကိုတစ္ဦးမနာလို၀န္တိုမႈေတြၿဖစ္ၾက ကိုယ္႔ထက္သာရင္ မရွဴစိတ္နိုင္တဲ႔ စိတ္ေတြၿဖစ္ၾက၊ေနာက္ဆုံးေတာ႔ တစ္ဦးနဲ႔ တစ္ဦး မသိသလို ေနထိုင္ၾကတဲ႔အဆင္႔ထိေရာက္သြားၾကတာေတြ႔ၿမင္ၾကရပါတယ္
သူတစ္ပါးနိိုင္ငံသားေတြမွာ အမ်ားဆုံးေတြ႔ၿမင္ၾကရတာကေတာ႔ သူ႔တို႕လူမ်ိဳးကို သူတို႔ခ်စ္ၾကတဲ႔ စိတ္ပါပဲ.....ဘယ္ေနရာမွာပဲၾကည္႔ၾကည္႔ သူတို႔ဟာ သူတို႔လူမ်ိဳးကို အေရးထား တက္ၾကတယ္....ခ်စ္ခင္ၾကတယ္.....ေၿပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ႔ က်ြႏု္ပ္တို႔လူမ်ိဳးေတြ ခ်စ္ခင္စည္းရုံးမႈ မရွိ ကြဲၿပားေနတာ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ၾကာခဲ႔ေနပါၿပီ....တိုင္းၿပည္စီးပြားေရးေတြ ခြ်တ္ၿခံဳက်ေနတာက လည္းတစ္ေၾကာင္း အုပ္ခ်ဳပ္သူေတြဘက္က လိုအပ္ခ်က္ေတြကတစ္ေၾကာင္း အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင္႔လို႔စြတ္စြဲေၿပာဆိုေနေပမယ္႕ အဓိက အၿဖစ္ကေတာ႔ စာရိတၲ သတၱိေတြ ပေပ်ာက္ေနတာေၾကာင္႔ပါပဲ....လူေတြကို မဆိုထားပါနဲ႔ သာသနာ႔တြင္းသားပုဂၢိဳလ္ေတြမွာေတာင္ ထိုကဲ႔သို႔ စိတ္မ်ိဳးေတြ ရွိေနပါတယ္လို႔ေၿပာရင္ ကိုယ္ေပါင္ကိုယ္လွန္ေထာင္းဆိုတဲ႔ အၿဖစ္လို
ၿဖစ္ေနမွာပါ...တကယ္လည္းရွိပါတယ္....ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေတြ႕ရ
ၿမင္ရတာေတြကေတာ႔ ဂုိဏ္းစြဲ ပါတီစြဲ အဖြဲ႕စြဲေတြေၾကာင္႔ၿဖစ္ရတယ္လို႔ထင္ပါတယ္....ေသးသိမ္တဲ႔ စိတ္ဓါတ္ေတြ ဘယ္လိုေၾကာင္႔မ်ား သန္႔ရွင္းၿမင္႔ၿမတ္တဲ႔ သာသနာထဲကိုေရာက္လာသလဲဆိုတာေတာ႔ မေတြးတက္ပါဘူး.....မိမိတို႔ႏွဳတ္ဖ်ားကေန တိုင္းၿပည္ကို ခ်စ္ဖို႔ လူမ်ိဳးဘာသာ သာသနာကိုခ်စ္တက္ဖို႔ ဘယ္ေလာက္ပဲ ေၿပာဆိုေရရြတ္ေနပါေစ...ပင္ကိုယ္စိတ္ဓါတ္က ၿဖဴစင္မႈမရွိရင္ ဘယ္ေတာ႔မွအေရးပါအရာေရာက္လာမွာမဟုတ္ပါဘူး..ကိုယ္လုပ္ေနသမွ် ကိုယ္႔အတြက္သာ သူတစ္ပါးဆိုတာ ငါမဟုတ္ဘူး ငါနဲ႔မဆိုင္ဘူးဆိုၿပီး
ေဘးမွာရပ္ၾကည္႔ေနတက္တဲ႔ စိတ္မ်ိဳးနဲ႔ကေတာ႔ ခ်စ္တက္တယ္လို႔ေအာ္ေၿပာေနလည္း အားေညာင္းရုံပဲရွိမွာပါပဲ....အဲဒါေၾကာင္႔ မဟာဂႏၶာရုံဆရာေတာ္ ဘုရားၾကီးက စိတ္ေကာင္းရွိဖို႔သာ ပထမလို႔ ေၿပာခဲ႕တာၿဖစ္မယ္
လူတစ္ေယာက္ ဘယ္ေနရာမွာ ဘာေတြပဲလုပ္လုပ္ စိတ္ဓါတ္သာ
မေကာင္းလို႔ကေတာ႔ ဘယ္ေတာ႔မွ ေအာင္ၿမင္မွာမဟုတ္ဘူး
ေနာက္ၿပီး လူသားေတြရဲ႕ ခ်စ္ခင္ေလးစားမႈကိုရနိုင္မွာမဟုတ္ဘူး..
ဥပမာအေနနဲ႔ ေၿပာရရင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႔လို တစ္နိုင္ငံလုံးက
၀ိုင္းခ်စ္ၾကသလိုမိ်ဳး ခ်စ္ခင္ေလးစားမႈ႕ကို ရနိုင္ဖို႔ဆိုတာ မူရင္းစိတ္ဓါတ္ကိုက ရိုးသားၿဖဴစင္ဖို႔လိုတာအမွန္ပါပဲ......အဲဒါဟာ ဘာေၾကာင္ၤ႔လဲဆိုရင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ရ႕ဲ ခ်စ္တက္တဲ႔ စိတ္ဓါတ္ေၾကာင္႔ပါပဲ..
ကိုယ္႔တိုင္းၿပည္ ကိုယ္႔လူမ်ိဳးကို ေတာ္ေစခ်င္ တက္ေစခ်င္ ၿမင္႔မားေစ
ခ်င္တဲ႔ ခ်စ္တဲ႔စိတ္က သစၥာတရားၿဖစ္ေနတာေၾကာင္႔ ထိပ္ကို မေရာက္ေရာက္ေအာင္ ပို႔ေပးလိုက္တာပါပဲ......
ေၿပာရမယ္ဆိုရင္ လူေတြက ကိုယ္႔အေပၚကို ခ်စ္ခင္ ေလးစား ၿမတ္နိုး
လာေစခ်င္တယ္ဆိုရင္ ကိုယ္က တစ္ကယ္ခ်စ္ၿပဖို႔ေတာ႔လိုတယ္
အေပၚယံေရြမႈန္ၾကဲ သလိုမ်ိဳးေတာ႔ သဘာ၀တရားၾကီးက သင္႔အေပၚ
ေထာက္ခံအားေပးမွာမဟုတ္တာေတာ႔ ေသခ်ာတယ္...သတၲ၀ါအားလုံးရဲ႔
ကိုယ္းစားယုံၾကည္ရာၿဖစ္ေတာ္မူေသာ ၿမတ္စြာဘုရား ကို လူေတြ ဘာေၾကာင္႔ဆည္းကပ္ရိုေသၾကတာလဲဆိုေတာ႔ အဆိုးအေကာင္း အားလုံးေသာသတၲ၀ါေတြ အေပၚမွာ တန္းတူညီတူ ထားနိုင္တဲ႔ ေမတၲာတရားေၾကာင္႔ပါပဲ...သက္ေရာက္မႈ႕တိုင္းမွာ
တန္ၿပန္သက္ေရာက္မႈ႔ရွိတယ္ဆိုတဲ႔ နယူတန္ရဲ႕ နိယာမ အတိုင္းဆိုရင္လည္း ကိုယ္က ဘာမွမေပးဘဲနဲ႔ေတာ႔ ဘာမွ ၿပန္ရမွာ
မဟုတ္တာေတာ႔ ေသခ်ာတယ္.....ကုိယ္ကအတၲတရားေတြနဲ႔ လူေတြကို မခ်စ္တက္ရင္ လူေတြကလည္း ၿပန္ခ်စ္တက္မွာမဟုတ္ပါဘူး......အဲဒီလို တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး တစ္ဖြဲ႔နဲ႔တစ္ဖြဲ႔ စိတ္၀မ္းေတြကြဲ ကိုယ္နဲ႔မဆိုင္ သလို ေနထိုင္ၿပဳမူေနသမွ်ေတာ႔ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ေတြ ပါးစပ္က ကိုယ္႔တိုင္းၿပည္ ကိုယ္႔လူမ်ိဳးကို ခ်စ္တယ္လို႔ ေၿပာေနပါေစ အဲဒါ
ရယ္စရာဟာသတစ္ပုဒ္ၿဖစ္ေနမွာပါပဲ......စြန္႔ရဲမွ စားရမယ္ဆိုတဲ႔စကားလို ကိုယ္ကဘယ္ေလာက္အထိ တစ္ဘက္သားအေပၚ အနစ္နာခံၿပီး ခ်စ္နိုင္သလဲ ၊ ေပးဆပ္နိုင္သလဲ၊
ကူညီေစာင္မနိုင္သလဲဆိုတာ အေပၚမွာခ်စ္တက္တယ္ဆိုတဲ႔ မွတ္ေက်ာက္ကို ေပးနိုင္မွာပဲၿဖစ္ပါတယ္......ေၿပာရမယ္ဆိုရင္ လူတိုင္းဟာ ကိုယ္႔ကိုယ္ကုိအရင္ခ်စ္တက္ဖို႔ ေနာက္ၿပီး ကိုယ္႔ေဆြမ်ိဳး
ကိုယ္႔အသိုင္းအ၀ိုင္းကို ခ်စ္တက္ဖို႔ ကိုယ္႔တိုင္းၿပည္ ကိုယ္႔လူမ်ိဳးကို ခ်စ္တက္ဖို႔ စာေရးဆရာတစ္ေယာက္ေၿပာသလို အသာေန အသာေန
ဆိုၿပီ ေနၾက တစ္ေန႔ၾကရင္ အားလုံးအေသနာ ၾကလိမ္႔မယ္ ဆိုသလို
ပဲ က်ြႏု္ပ္တို႔ေတြ ကိုယ္နဲ႔မဆိုင္ဘူး ဆိုၿပီး ေဘးကေနရပ္မၾကည္႔ေနၾကပါနဲ႔ ..ကိုယ္တိုင္းၿပည္ ကိုယ္႕လူမ်ိဳး
ကို အားလုံး၀ိုင္းခ်စ္ၾကပါ ....အမ်ိဳးဘာသာ သာသနာၾကီးကို ေရရွည္တည္တံံေအာင္ ေစာင္႔ေရွာက္ၾကပါ....
ေနာက္ဆုံးအေနနဲ႔ေၿပာရရင္ ကြ်ႏု္ပ္တို႔ ေခါင္းေတြထဲမွာ ေတာ္ေတာ္ၾကာကိန္းေအာင္းေနတဲ႔ ငါ႕ဘို႔
ငါ႔ဘိ္ု႔ ဆိုတဲ႔ ထုထည္ၾကီးမားေနတဲ႔ အတၲတံတိုင္းၾကီးကို ၿဖိဳခ်ၾကပါ....
လူေရာ ရွင္ေရာ အားလုံးေကာင္းပါမွ ကြ်ႏု္ပ္တို႔တိုင္းၿပည္ၾကီး ေအးခ်မ္းမွာၿဖစ္လို႔ အားလုံးခ်စ္တက္တဲ႔
စိတ္ေတြ ခ်မ္းသာၾကပါေစ ၊ စိတ္ေကာင္းစိတ္ၿမတ္ေလးေတြ ဆထက္တပိုး ေမြးၿမဴပ်ိဳးေထာင္နိုင္ၾကပါေစလို႔ ဆႏၵၿပဳရင္း ...
(ရြာတိုင္း ရပ္တိုင္း ၿမိဳ႕နယ္တိုင္း မွာ အမ်ားအေပၚ ခ်စ္တက္တဲ႔
ႏွလုံးသားပိုင္ရွင္ေတြ မ်ားမ်ားေပၚထြက္ၾကပါေစ၊ ငါ႔အတြက္ ငါ႔အတြက္ ဆိုတဲ႔ တစ္ဘို႔ထဲ သမားေတြ ပေပ်ာက္ပါေစ၊ ခ်စ္တက္
တဲ႔ သူေတြေပါမ်ားတဲ႔ လူ႔အသိုင္းအ၀ိုင္း မွာက်င္လည္နိုင္ၾကပါေစ
လို႔ ေတာင္းဆုယူလ်က္)
No comments:
Post a Comment