Thursday, August 18, 2011

ရုိးရာ

    ကြ်နုပ္တို႔အေတြးေတြ ဘာေၾကာင္႔မလြတ္လပ္ၾကေသးတာလဲမသိဘူး
ထိန္းခ်ဳပ္ခံဦးေႏွာက္နဲ႔ တုတ္ေႏွာင္ထားတဲ႔ ၾကိဳးေတြက သမရုိးက် ေန႔တစ္ေန႔လိုမ်ိဳး စီးေမ်ာသက္၀င္ေနသလိုခံစားမိပါတယ္
လြတ္လပ္တဲ႔ အၿမင္ေတြ ၊လြတ္လပ္တဲ႔ အေတြးေတြ၊လြတ္လပ္စြာ ေၿပာဆိုပိုင္ခြင္႔ေတြနဲ႔ ေ၀ဖန္ပိုင္ခြင္႔ေတြ ဘာေၾကာင္႔ေပ်ာက္ဆံုးေနတာလဲ.....ဥပမာတစ္ခုေၿပာရရင္ သင္အေနနဲ႔
အမ်ားယူဆထားတဲ႔ ေရွးရုိးစြဲ အယူအဆတစ္ခု ကို သင္ေ၀ဖန္မိၿပီဆိုပါေတာ႔ သင္႔ကို အၿမင္တစ္မ်ိဳးနဲ႔ ၾကည္႔တာကို ပထမဦးဆံုးၾကံဳရမွာမလြဲပါဘူး....ၿပီးေတာ႔ သင္ကို ဘယ္ေလာက္ေတာ္လို႔ တက္လို႔လဲဆိုတဲ႔ အၾကည္႔နဲ႔ပစ္ေပါက္ခံရမယ္
ဒါဟာ ကြ်နု္ပ္တို႔ ပတ္၀န္းက်င္မွာၾကံဳေနၾကဓမၼတာတစ္ခုပဲၿဖစ္ပါတယ္
ဒါဟာမထူးဆန္းပါဘူး....ထူးဆန္းတာက ကြ်န္ေတာ္တို႔မလြတ္လပ္တဲ႔ ဦးေႏွာက္ကုိ ပိုင္ဆို္င္ေနၿခင္းပါ....တစ္ခါတစ္ရံ ဘာကိုမွ ၀င္မေဆြးေႏြးၿခင္းဟာ မသိတဲ႔လူတစ္ေယာက္လိုၿဖစ္ေနမွာပါပဲ...အဲဒီလို
အေၿခအေနက ပိုေကာင္းပါတယ္.....လူေတြအားလံုးမွာ ယံုၾကည္ခ်က္ေတြရွိၾကပါတယ္.....ကိုယ္႔ယံုၾကည္ခ်က္ေတြကို အမ်ားေၾကာင္႔စြန္႔လႊတ္ရတဲ႔အၿဖစ္အပ်က္ေတြရွိသလို ယံုၾကည္ခ်က္ကို
ဆုပ္ကိုင္ရင္း အသက္စြန္႔သြားၾကတဲ႔သူေတြလည္းရွိပါတယ္....
ကိုယ္႔ယံုၾကည္ခ်က္ကို ရဲရဲ၀႔ံ၀႔ံ ဆုပ္ကိုင္ဖက္တြယ္နိုင္တဲ႔သူေတြကေတာ႔
အားက်အတုယူဖြယ္ေကာင္းပါတယ္....ယံုၾကည္ခ်က္ တစ္ခုက ဓေလ႔ထံုးစံေတြကို ပယ္ႏုတ္ရဲတဲ႔၊ အစဥ္အလာေတြကို တြန္းလွန္ရဲတဲ႔၊
ေ၀ဖန္ရဲတဲ႔သတၱိနဲ႔၊အားက်ေလာက္စရာ စြမ္းအားေတြရွိတယ္ဆိုတာေလာက္ေတာ႔လက္ခံေပးရမွာၿဖစ္ပါတယ္
အမွန္တရားကုိရွာေဖြတဲ႔ေနရာမွာ ကြ်နုပ္တို႔ဟာ မွားယြင္းမႈေတြကို
အမွားလို႔ေၿပာရဲတဲ႔သတၱိေတြရွိေအာင္ၾကိဳးစားၾကရဦးမည္ၿဖစ္ပါသည္။။

No comments:

Post a Comment