အေမ႔အိမ္ေလး

 ၾကည္လင္လိုက္၊ေနာက္က်ိလိုက္နဲ႔ ပံုမွန္ စီးဆင္းေနတဲ႔ ေခ်ာင္းေလး အဲဒီေခ်ာင္းေလးေဘးမွာ ကြ်န္ေတာ္ၾကီးၿပင္းလာခဲ႔ရတာ.....မိုးစက္မိုးေပါက္ေလးေတြတစ္ေဖ်ာက္
ေဖ်ာက္ေလးစက်လာခါစ ဆိုရင္ သင္းပ်ံ႕တဲ႔ေၿမသင္းရနံ႕ေလးေတြကို
ရွဳရွိဳက္ရင္းကြ်န္ေတာ္အရြယ္ေရာက္လာတာ....အေမ႔အိမ္ေလးက ဓနိမိုး
ထရံကာအိမ္ေလးပါ...ေသးငယ္တယ္ထင္ရေပမယ္႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔အတြက္ေတာ႔ နန္းေတာ္ၾကီးလိုပါပဲ...မလံုတဲ႔သက္ကယ္ေပါက္ေတြက က်လာတဲ႔ မိုးေရ
စက္ေတြကို ေရွာင္ၿပီး တစ္ေနရာမွာစုၿပံဳတိုးေ၀ွ႔ အိပ္ခဲ႔ရတာကိုလည္း
ဒုကၡလို႔မထင္ခဲ႔ဘူး...အေမေၿပာၿပတဲ႔ပုံၿပင္ထဲက ေရႊနန္းေတာ္ၾကီးကို
ပံုေဖာ္ရင္း ေပ်ာ္ေနတက္ခဲ႔တာ...အေမတိုင္ေပးတဲ႔ သမၺဳေဒၶ ဂါထာကို
ရြတ္ၿပီးသရဲအေၾကာက္ေၿဖခဲ႔ရတာ...အေမခ်က္ေကြ်းတဲ႔ ဘယ္လိုဟင္းမ်ိဳးမဆို စားလို႔သိပ္ေကာင္းခဲ႔တာ....အေမခ်က္ေကြ်းခဲ႔တဲ႔ ငပိခ်က္ဟင္းေလးရဲ႕အရသာကို ၿပန္ေတြးၾကည္႔တိုင္း လြမ္းတယ္...
အေမ႔ရဲ႔လက္ရာ ပဲေရဖြေလး၊ ခ်ဥ္ေပါင္ရြက္ဟင္းေလး၊ ဆားေထာင္းေလး၊ ေၿပာေနရင္းေတာင္သတိရတယ္။
မီးခိုးေတြတအူအူထြက္ေနတဲ႔အေမ႔အိမ္ေလးကိုအေ၀းကၿမင္နိုင္ပါတယ္။
အေမဘာေတြခ်က္ေနတာလဲမသိဘူး။
မိုးေတြလာေနၿပီအေမ။အိမ္ေခါင္မိုးက အေပါက္ေတြ ဖာေထးၿပီးၿပီးလား။
ေဟာေၿပာရင္းဆိုရင္းမိုးရြာလာၿပီ။အေမေရ
အေမ႔ကိုလြမ္းတယ္ဗ်ာ....................ဗိုက္လည္းဆာတယ္.......။