ပြင္႔ပြင္႔လင္းလင္းဆက္ဆံေၿပာဆိုၿခင္းက
အ၀င္ဆိုးတဲ႔ ေဆးတစ္ခြက္ၿဖစ္ခ်င္ၿဖစ္မယ္
လက္တေလာေရာဂါကိုေတာ႔ ေပ်ာက္ကင္းနိုင္စြမ္းရွိတယ္......
တစ္ခါတစ္ခါၾကေတာ႔လည္း လူေတြနဲ႔ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံရတာ
ဂမုဂဒစ္ေတြေပါတဲ႔ လမ္းေပၚ ဆိုင္ကယ္စီးရသလိုပဲ
ဟဲဟဲ ဥပမာကဆန္းေတာ႔ဆန္းတယ္ေနာ္...တကယ္ပါ ပဲ ...အၿမဲတမ္း
ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးမွာ ေၿပၿပစ္္ေခ်ာေမြ႕ေနဖို႔ဆိုတာေတာ႔မလြယ္ဘူး
ေပါ႔...လူေတြရဲ႕ အကဲ႔ရဲ႕ၿပစ္တင္ ေ၀ဖန္မႈ႕ေတြကေန ေရွာင္တခင္ထြက္
ေၿပးဖို႔ဆိုတာလည္း မလြယ္ပါဘူူး...မေၿပာဘဲေနၿပန္ေတာ႕လည္း မေၿပာ
လို႔ ၊ မ်ားမ်ားေၿပာမိၿပန္ရင္လည္း ငေပါၾကီး ၿဖစ္သြားတက္ၿပန္တယ္၊
လိုအပ္သေလာက္ေၿပာၿပန္ေတာ႔လည္း ဘ၀င္တစ္ခြဲသားနဲ႔ စသၿဖင္႔
ေၿပာၾကေ၀ဖန္တက္ၾကပါတယ္...တစ္ခ်ိဳ႕ၾကေတာ႔ မအီမလယ္ ေၿပာဆို
ဆက္ဆံတက္ၾကတယ္...တစ္ခ်ဳိ႕တစ္ေလၾကေတာ႔လည္း ပြင္႔ပြင္႔လင္းလင္း ဆက္ဆံတက္ၾကတယ္....ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ လူဆိုတာ
ဆက္ဆံေရးသတၲ၀ါေတြဆိုေတာ႔က မဆက္ဆံလို႔ကလည္း မၿဖစ္ဆိုေတာ႔ ကိုယ္႔စရိုက္သဘာ၀ေတြ အတိုင္း ၿပဳမူဆက္ဆံ ေနၾက
ရမွာပဲေပါ႔...တစ္ခ်ုိဳ႕တစ္ေလၾကေတာ႔လည္း ကိုယ္မွန္တယ္ထင္တိုင္း
စြတ္ေၿပာတက္ေလ႔ရွိတက္ၿပန္ပါတယ္...ငါတို႔ကေတာ႔ ပြင္႔ပြင္႔လင္းလင္း
ပဲေဟ႕ ဘယ္သူမွ ဂရုစိုက္စရာမလိုဘူး စသၿဖင္႔ ေၿပာတက္ၾကတယ္
ဟုတ္ပါတယ္ ...အမွန္တရားဆိုတာ အခ်ိန္တန္ေတာ႔ ႏြားပိန္ကန္လာ
မွာေပါ႔ ဆိုၿပီးေၿပာခ်င္ေၿပာလို႔ရေပမယ္႔
ကိုယ္႔စကားတစ္ခြန္းေၾကာင္႔သူတစ္ပါး အရွက္တကြဲ မၿဖစ္ေစဖို႔ေတာ႔
ဂရုစိုက္ၾကရမွာေပါ႔.....သစၥာတရားဆိုတာ ဘယ္ေတာ႔မွ ေဖာက္လြဲေဖာက္ၿပန္ၿဖစ္ရိုးဓမၼတာမရွိစေကာင္းဆိုေတာ႔
ငါမွန္တာပဲရယ္လို႕ေတာ႕ ငါ႔စကားႏြားရ ေၿပာတာမ်ိဳးေတာ႔ ေရွာင္ရမွာ
ပါပဲ.....ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းလို ပြင္႔လင္းၿပတ္သားစြာ ေၿပာတက္တဲ႕
သူရဲေကာင္းေတြလည္း ကမၻာေပၚမွာ မ်ားစြာရွိၾကပါတယ္...အမွန္တရားအတြက္ အသက္ပင္ေသေသ
ေၿပာရဲဆိုရဲၿခင္းဟာ တန္ဖိုးမၿဖတ္နိုင္တဲ႔ရတနာတစ္ပါးပါ.....
သို႔ၿဖစ္လင္႔ကစား ငါေၿပာတာအမွန္ ငါလုပ္တာအဟုတ္ဆိုၿပီး
ထင္ရာၾကဲတက္တဲ႔ ပုံစံမ်ိဳးေတာ႔ မၿဖစ္ေစဖို႔လိုပါတယ္....လူသားေတြ
ဆိုတာ အၿမဲတမ္းမွန္ကန္တည္႔မတ္ေနနိုင္တာ မဟုတ္တဲ႔အတြက္
အမွန္တရားဆီကို ခ်ီတက္ေနတဲ႕လမ္းမွာကိုယ္စီ ကိုယ္စီ အမွားေတြ
ေတာ႔ ၾကံဳဖူးၾကမွာပဲ...မွားတက္တဲ႔ သတၱ၀ါေတြၿဖစ္တဲ႔ အေလွ်ာက္
သည္းခံတက္ၿခင္း ခြင္႔လြတ္ေပးတက္ၿခင္းဆိုတဲ႔ တရားေတြနဲ႔ ဒြန္တဲြ
ၿပီး ပြင္းလင္းရိုးသားစြာေၿပာတက္ဆိုတက္တယ္ဆိုရင္ေတာ႔
အတိုင္းမသိတန္ဖိုးရွိလွတဲ႔ ေက်ာက္ေကာင္းတစ္ေစ႔ၿဖစ္လာမွာမုခ်
မလြဲပါဟု စဥ္းစားရင္း....................................။
Saturday, February 18, 2012
ေရာထိုင္မခ်လိုက္ပါနဲ႔
အားနာလို႔ဆိုတဲ႔စကားေလးနဲ႔ပဲ
မွန္ကန္မႈ႕စည္းထဲကေနေခ်ာ္လဲက်မသြားေစနဲ႔ေပါ႔.....
တစ္ခါတစ္ေလေတာ႔လည္း အားနာၿခင္းဆိုတဲ႔ အဂတိလမ္းမေပၚ
ခြ်တ္ေခ်ာ္ေရာက္သြားရတဲ႔ အၿဖစ္ေတြလည္းရွိတက္ပါတယ္..
ဆုံးၿဖတ္ရခက္ခဲတဲ႔ ၿပႆနာေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္ရတဲ႔အခါ ၊အားနာၿခင္း
ေၾကာင္႔ ဆုံးရွံးသြားရတဲ႔ အခြင္႔အေရးေတြ အားနာလို႔ အလိုလိုက္မိ
ၿခင္းဆိုတာေတြ အမွတ္မထင္ပဲၿဖစ္ၿဖစ္ မွတ္မွတ္ရရ ပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ၾကံဳဖူးၾက
မယ္ထင္ပါတယ္...ရင္းႏွီးကြ်မ္း၀င္တဲ႔ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ
ပဲၿဖစ္ၿဖစ္ အၿခားသူစိမ္း တို႔ၾကားမွာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ တစ္ခါတစ္ခါ မၿဖစ္မေန
ၾကား၀င္ပါရတဲ႔ အခါေတြမွာဆိုလည္း ဒီလိုအခက္အခဲေတြနဲ႕ၾကံရတက္
ေလ႔ရွိပါတယ္...လူတိုင္းကေတာ႔ အၿမဲတေစ မွန္ကန္မႈ႕ ဘက္ကေန
ရပ္တည္ဖို႔ဆိုတာ မလြယ္ေပမယ္႔ တစ္ခါတစ္ေလေတာ႔လည္းဘယ္လိုအေၾကာင္းေၾကာင္႔ပဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ တစ္ဘက္ဘက္ကို
ယိမ္းယိုင္မိသြားတက္ၾကပါတယ္....ဒါဟာလူ႕သဘာ၀ေပပဲ...သို႕ေသာ္
ၿငားလည္း အေသးအဖြဲ စေနာက္ရုံ ကိစၥေလးေတြဆို မသိသာေပမယ္႔
လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာေတြ နဲ႔ပတ္သတ္လာတဲ႔ ကိစၥေတြမွာဆို
ရင္ အင္မတန္အခက္ၾကဳံရတဲ႔ အေနအထားမ်ိဳးဆိုေတာ႔ ကိုယ္႕ရဲ႕ အား
နာတက္တဲ႔စိတ္ေၾကာင္႔ ကသိကေအာက္ ၿဖစ္ရတက္တာ ကိုယ္တစ္
ေယာက္ထဲရယ္လို႔ မထင္ေစၿခင္ဘူးအဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ကိုယ္နဲ႔အတူ အၿခားတစ္ေယာက္
ပါ ဒီလိုမ်ိဳးခံစားေနရတယ္ဆိုတာ သိေစၿခင္ပါတယ္.....ဒီလိုၿဖစ္ရုံတင္
ေတာင္ ပ်က္ရတဲ႔ အထိ ၿဖစ္တက္ၾကပါတယ္....တကယ္ေတာ႔ အားနာ
တက္တယ္ဆိုတာ ပင္ကိုယ္က သေဘာထားႏူးညံ႕တဲ႔ စိတ္ရွိသူေတြ
ဆိုတာၿငင္းလို႔ရနိုင္မယ္မထင္ပါဘူး...ကိုယ္႕အားနာတက္မႈ႕ကို အလြဲ
သုံးစားလုပ္ၿပီး ခ်နင္းသြားတက္တဲ႔ လူမိ်ဳးေတြနဲ႔ဆိုရင္ ကိုယ္အားနာတက္မႈေၾကာင္႔ ကိုယ္႕ဒုကၡကိုယ္ရွာသလိုမ်ိဳးၿဖစ္ေနတာမ်ိဳး
ဆိုရင္ေတာ႔ မေကာင္းဘူးေပါ႔
တကယ္ေတာ႔ အားနာတက္ၿခင္းဟာ သူတစ္ဦးထဲ လႊတ္ထားရင္
အမွန္တရားရဲ႕ စည္းရိုးထဲကေန ခုန္ထြက္ဖို႔ၾကိဳးစားေနတဲ႕ သားလိမၼာ
တစ္ေယာက္လိုပါပဲ...အေပါင္းအသင္းမွားရင္ လမ္းလြဲကိုေရာက္သြား
ဖို႔ ရာခိုင္ႏႈန္းေတာ္ေတာ္မ်ားပါတယ္...ဒီလိုပါပဲ အားနာတက္ၿခင္းဆိုတဲ႕သားလိမၼာေလးကို မွန္ကန္ရိုးသားၿခင္းဆိုတဲ႔
မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္းနဲ႔ ေပါင္းေဖာ္ေစမွ သာလွ်င္ လမ္းမွန္ကိုေ
ရာက္နိုင္မွာပါ....ဒါ႕ေၾကာင္႔ တစ္ဖက္သားကို အားနာတဲ႕ ေနရာမွာ
အဂတိ လမ္းေၾကာင္း(ကိုယ္႕ကိုယ္ေရာ သူတစ္ပါး)အေပၚမွာမွားယြင္း
စြာ အားမနာလိုက္မိဖို႔ ပါပဲ....ကိုယ္က အမွန္တရားကို ေက်ာခိုင္းမိၿပီ
ဆိုရင္ေတာ႔ အဲဒါဟာ လမ္းေၾကာင္းအလြဲၾကီးေပၚကို နင္းမိရက္သားၿဖစ္သြားၿပီဆိုတာ ဂရုၿပဳေစခ်င္ပါတယ္
ဘယ္ေတာ႔မဆို ကိုယ္႕ရဲ႕အားနာတက္တဲ႔ စိတ္နဲ႔ ေခ်ာလဲေရာထိုင္
မၿဖစ္မိၾကေစဖို႔ ဆႏၵၿပဳရင္း........................။
မွန္ကန္မႈ႕စည္းထဲကေနေခ်ာ္လဲက်မသြားေစနဲ႔ေပါ႔.....
တစ္ခါတစ္ေလေတာ႔လည္း အားနာၿခင္းဆိုတဲ႔ အဂတိလမ္းမေပၚ
ခြ်တ္ေခ်ာ္ေရာက္သြားရတဲ႔ အၿဖစ္ေတြလည္းရွိတက္ပါတယ္..
ဆုံးၿဖတ္ရခက္ခဲတဲ႔ ၿပႆနာေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္ရတဲ႔အခါ ၊အားနာၿခင္း
ေၾကာင္႔ ဆုံးရွံးသြားရတဲ႔ အခြင္႔အေရးေတြ အားနာလို႔ အလိုလိုက္မိ
ၿခင္းဆိုတာေတြ အမွတ္မထင္ပဲၿဖစ္ၿဖစ္ မွတ္မွတ္ရရ ပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ၾကံဳဖူးၾက
မယ္ထင္ပါတယ္...ရင္းႏွီးကြ်မ္း၀င္တဲ႔ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ
ပဲၿဖစ္ၿဖစ္ အၿခားသူစိမ္း တို႔ၾကားမွာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ တစ္ခါတစ္ခါ မၿဖစ္မေန
ၾကား၀င္ပါရတဲ႔ အခါေတြမွာဆိုလည္း ဒီလိုအခက္အခဲေတြနဲ႕ၾကံရတက္
ေလ႔ရွိပါတယ္...လူတိုင္းကေတာ႔ အၿမဲတေစ မွန္ကန္မႈ႕ ဘက္ကေန
ရပ္တည္ဖို႔ဆိုတာ မလြယ္ေပမယ္႔ တစ္ခါတစ္ေလေတာ႔လည္းဘယ္လိုအေၾကာင္းေၾကာင္႔ပဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ တစ္ဘက္ဘက္ကို
ယိမ္းယိုင္မိသြားတက္ၾကပါတယ္....ဒါဟာလူ႕သဘာ၀ေပပဲ...သို႕ေသာ္
ၿငားလည္း အေသးအဖြဲ စေနာက္ရုံ ကိစၥေလးေတြဆို မသိသာေပမယ္႔
လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာေတြ နဲ႔ပတ္သတ္လာတဲ႔ ကိစၥေတြမွာဆို
ရင္ အင္မတန္အခက္ၾကဳံရတဲ႔ အေနအထားမ်ိဳးဆိုေတာ႔ ကိုယ္႕ရဲ႕ အား
နာတက္တဲ႔စိတ္ေၾကာင္႔ ကသိကေအာက္ ၿဖစ္ရတက္တာ ကိုယ္တစ္
ေယာက္ထဲရယ္လို႔ မထင္ေစၿခင္ဘူးအဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ကိုယ္နဲ႔အတူ အၿခားတစ္ေယာက္
ပါ ဒီလိုမ်ိဳးခံစားေနရတယ္ဆိုတာ သိေစၿခင္ပါတယ္.....ဒီလိုၿဖစ္ရုံတင္
မကေသးဘူး ကိုယ္႕ကိုယ္ေတာင္မွ မုန္းတီးေကာင္းမုန္းတီးသြားနုိင္ပါတယ္
တစ္ခ်ိဳ႕လူေတြဆိုရင္ အားနာတက္လြန္းလို႔ ကိုယ္႕အက်ိဳးစီးပြားေတြေတာင္ ပ်က္ရတဲ႔ အထိ ၿဖစ္တက္ၾကပါတယ္....တကယ္ေတာ႔ အားနာ
တက္တယ္ဆိုတာ ပင္ကိုယ္က သေဘာထားႏူးညံ႕တဲ႔ စိတ္ရွိသူေတြ
ဆိုတာၿငင္းလို႔ရနိုင္မယ္မထင္ပါဘူး...ကိုယ္႕အားနာတက္မႈ႕ကို အလြဲ
သုံးစားလုပ္ၿပီး ခ်နင္းသြားတက္တဲ႔ လူမိ်ဳးေတြနဲ႔ဆိုရင္ ကိုယ္အားနာတက္မႈေၾကာင္႔ ကိုယ္႕ဒုကၡကိုယ္ရွာသလိုမ်ိဳးၿဖစ္ေနတာမ်ိဳး
ဆိုရင္ေတာ႔ မေကာင္းဘူးေပါ႔
တကယ္ေတာ႔ အားနာတက္ၿခင္းဟာ သူတစ္ဦးထဲ လႊတ္ထားရင္
အမွန္တရားရဲ႕ စည္းရိုးထဲကေန ခုန္ထြက္ဖို႔ၾကိဳးစားေနတဲ႕ သားလိမၼာ
တစ္ေယာက္လိုပါပဲ...အေပါင္းအသင္းမွားရင္ လမ္းလြဲကိုေရာက္သြား
ဖို႔ ရာခိုင္ႏႈန္းေတာ္ေတာ္မ်ားပါတယ္...ဒီလိုပါပဲ အားနာတက္ၿခင္းဆိုတဲ႕သားလိမၼာေလးကို မွန္ကန္ရိုးသားၿခင္းဆိုတဲ႔
မိတ္ေကာင္းေဆြေကာင္းနဲ႔ ေပါင္းေဖာ္ေစမွ သာလွ်င္ လမ္းမွန္ကိုေ
ရာက္နိုင္မွာပါ....ဒါ႕ေၾကာင္႔ တစ္ဖက္သားကို အားနာတဲ႕ ေနရာမွာ
အဂတိ လမ္းေၾကာင္း(ကိုယ္႕ကိုယ္ေရာ သူတစ္ပါး)အေပၚမွာမွားယြင္း
စြာ အားမနာလိုက္မိဖို႔ ပါပဲ....ကိုယ္က အမွန္တရားကို ေက်ာခိုင္းမိၿပီ
ဆိုရင္ေတာ႔ အဲဒါဟာ လမ္းေၾကာင္းအလြဲၾကီးေပၚကို နင္းမိရက္သားၿဖစ္သြားၿပီဆိုတာ ဂရုၿပဳေစခ်င္ပါတယ္
ဘယ္ေတာ႔မဆို ကိုယ္႕ရဲ႕အားနာတက္တဲ႔ စိတ္နဲ႔ ေခ်ာလဲေရာထိုင္
မၿဖစ္မိၾကေစဖို႔ ဆႏၵၿပဳရင္း........................။
ပါ၀ါ
ေခတ္မွီေအာင္ေနနိုင္တယ္
ေခတ္မွီတဲ႔ ပညာေတြသင္နိုင္တယ္
ေခတ္မွီတဲ႔ အေတြးေတြေတြးနုိင္တယ္
ဘယ္ေနရာမွာမဆို ေခတ္နဲ႔ေလွ်ာ္ညီစြာ ေနနုိင္ေၿပာနိုင္လုပ္ကိုင္နုိင္ပါတယ္
ဒါေပမယ္႔ စိတ္ထားကေတာ႔ ဧကန္မုခ် ရိုးသားဖို႕ေတာ႕လိုတယ္.....
ပညာေတြဘယ္ေလာက္တက္တက္ ရိုးသားပြင္႔လင္းတဲ႔
စိတ္ေတြေခါင္းပါးေနမယ္ဆိုရင္ အဲဒီလူဟာ မေကာင္းေသးဘူး
ေလာကမွာ ဘာေတြပဲ လုပ္လုပ္ အေၿခခံစိတ္ဓါတ္ နိမ္႕ပါးေသးသိမ္ေန
ေသးသမွ် သူ႕ကိုလူေကာင္းလို႔ မေခၚဆိုထိုက္ဘူး
စိတ္ထားေကာင္းဖို႔က ေလာကစစ္ေၿမၿပင္မွာ အေရးၾကီးဆုံးအဆင္တန္
ဆာတစ္ခုၿဖစ္တယ္ဆိုတာ ေရွးဘုရားအေလာင္းသူေတာ္ေကာင္းေတြနဲ႔
ပညာရွိေတြရဲ႕ အဆိုအမိန္႕ေတြမွာအထင္အရွားေတြ႔နိုင္ပါတယ္
စိတ္ဓါတ္ေကာင္းၿပီးရိုးသားတဲ႔လူတစ္ေယာက္နဲ႔
ပညာေတြအမ်ားၾကီးတက္ၿပီးေကာက္က်စ္ေနတဲ႔လူတစ္ေယာက္ကို
ေပါင္းပါဆိုရင္ သင္ဘယ္သူ႕ကိုေပါင္းသင္းဆက္ဆံမွာလဲ..
စိတ္ဓါတ္ေကာင္းတဲ႔လူက ပညာဆိုတဲ႔ ခ်ပ္၀တ္တန္္ဆာကိုသာထပ္
မံ ဆင္သလုိက္မယ္ဆိုရင္ေတာ႔ အတိုင္းထက္အလြန္ေပါ႔
ေလာကၾကီးမွာ ေရရွည္တည္တ႕ံ နုိုင္တဲ႔ တစ္ခုတည္းေသာ အရာကေတာ႔ ရိုးသားမႈ႕ဂုဏ္ရည္ပါပဲ
ဒါေၾကာင္႔ ဘာအေၾကာင္းေၾကာင္႔မွ ကိုယ္႕ရဲ႕ရိုးသားမႈ႕စည္း၀ုိင္းထဲက
ေန ခုန္ထြက္ဖို႔ မၾကိဳးစားပါနဲ႔
ဒါဟာ အရာအားလုံးအတြက္ ေအာင္ၿမင္ေရးပန္းတိုင္ၿဖစ္ပါတယ္
စြမ္းအားရွိသမွ် ရိုးသားပါ
အစြမ္းကုန္ရိုးသားပါ
ရုိးသားမႈ႕ကေန ေပးအပ္တဲ႔ ဆုလဒ္ကို
သင္မုခ် ခံစားရမယ္လို႔ အာမခံရဲပါတယ္
အဲဒါသဘာ၀တရားၾကီးက ေပးအပ္တဲ႔
အေကာင္းဆုံးလက္ေဆာင္ပါ
ယုယေထြးပိုက္ဖို႔ သင္႕ကို ေစာင္႕ၾကိဳေနတယ္ဆိုတာသတိရပါ......
ေခတ္မွီတဲ႔ ပညာေတြသင္နိုင္တယ္
ေခတ္မွီတဲ႔ အေတြးေတြေတြးနုိင္တယ္
ဘယ္ေနရာမွာမဆို ေခတ္နဲ႔ေလွ်ာ္ညီစြာ ေနနုိင္ေၿပာနိုင္လုပ္ကိုင္နုိင္ပါတယ္
ဒါေပမယ္႔ စိတ္ထားကေတာ႔ ဧကန္မုခ် ရိုးသားဖို႕ေတာ႕လိုတယ္.....
ပညာေတြဘယ္ေလာက္တက္တက္ ရိုးသားပြင္႔လင္းတဲ႔
စိတ္ေတြေခါင္းပါးေနမယ္ဆိုရင္ အဲဒီလူဟာ မေကာင္းေသးဘူး
ေလာကမွာ ဘာေတြပဲ လုပ္လုပ္ အေၿခခံစိတ္ဓါတ္ နိမ္႕ပါးေသးသိမ္ေန
ေသးသမွ် သူ႕ကိုလူေကာင္းလို႔ မေခၚဆိုထိုက္ဘူး
စိတ္ထားေကာင္းဖို႔က ေလာကစစ္ေၿမၿပင္မွာ အေရးၾကီးဆုံးအဆင္တန္
ဆာတစ္ခုၿဖစ္တယ္ဆိုတာ ေရွးဘုရားအေလာင္းသူေတာ္ေကာင္းေတြနဲ႔
ပညာရွိေတြရဲ႕ အဆိုအမိန္႕ေတြမွာအထင္အရွားေတြ႔နိုင္ပါတယ္
စိတ္ဓါတ္ေကာင္းၿပီးရိုးသားတဲ႔လူတစ္ေယာက္နဲ႔
ပညာေတြအမ်ားၾကီးတက္ၿပီးေကာက္က်စ္ေနတဲ႔လူတစ္ေယာက္ကို
ေပါင္းပါဆိုရင္ သင္ဘယ္သူ႕ကိုေပါင္းသင္းဆက္ဆံမွာလဲ..
စိတ္ဓါတ္ေကာင္းတဲ႔လူက ပညာဆိုတဲ႔ ခ်ပ္၀တ္တန္္ဆာကိုသာထပ္
မံ ဆင္သလုိက္မယ္ဆိုရင္ေတာ႔ အတိုင္းထက္အလြန္ေပါ႔
ေလာကၾကီးမွာ ေရရွည္တည္တ႕ံ နုိုင္တဲ႔ တစ္ခုတည္းေသာ အရာကေတာ႔ ရိုးသားမႈ႕ဂုဏ္ရည္ပါပဲ
ဒါေၾကာင္႔ ဘာအေၾကာင္းေၾကာင္႔မွ ကိုယ္႕ရဲ႕ရိုးသားမႈ႕စည္း၀ုိင္းထဲက
ေန ခုန္ထြက္ဖို႔ မၾကိဳးစားပါနဲ႔
ဒါဟာ အရာအားလုံးအတြက္ ေအာင္ၿမင္ေရးပန္းတိုင္ၿဖစ္ပါတယ္
စြမ္းအားရွိသမွ် ရိုးသားပါ
အစြမ္းကုန္ရိုးသားပါ
ရုိးသားမႈ႕ကေန ေပးအပ္တဲ႔ ဆုလဒ္ကို
သင္မုခ် ခံစားရမယ္လို႔ အာမခံရဲပါတယ္
အဲဒါသဘာ၀တရားၾကီးက ေပးအပ္တဲ႔
အေကာင္းဆုံးလက္ေဆာင္ပါ
ယုယေထြးပိုက္ဖို႔ သင္႕ကို ေစာင္႕ၾကိဳေနတယ္ဆိုတာသတိရပါ......
Friday, February 17, 2012
အမွတ္ရေနသင္႕ေသာအရာ
ေက်းဇူးတရားဆိုတာ ႏွလုံးသားမွာ
သိမ္းထားၿပီး ၿပန္လည္အမွတ္ရဖို႔
ဦးေႏွာက္ကို လွဳ႕ံေဆာ္ေပးေနသင္႔တဲ႔ အရာပါ ။
ေဟာဒီေလာကၾကီးေပၚမွာ ေနထိုင္အသက္ရွင္ေနၾကသူတိုင္း
ေက်းဇူးတရားဆိုတဲ႔ စကားလုံးနဲ႔ ကင္းၿပီးေနနိုင္တဲ႔သူဆိုမရွိပါဘူး
လူတစ္ဦးဟာ အၿခားတစ္ေယာက္အတြက္ အၿမဲတမ္းလိုလို ေက်းဇူးခံ
ၿဖစ္ေနတဲ႕ အခ်ိန္မွာ အၿခားတစ္ဘက္မွာလည္းေက်းဇူးစား ၿဖစ္ေနနိုင္
ပါတယ္။ ဘယ္လိုမွ ၿငင္းခ်က္ထုတ္လို႔ မရတဲ႔သူေတြကေတာ႔
မိဘဆရာသမားေတြပါပဲ...ဟုတ္ပါၿပီ လူတိုင္းဟာ မိမိေက်းဇူးတင္ရမည္႕သူရွိေနတယ္ဆိုတာ လက္ခံတက္ဖို႔ လက္ခံနိုင္
တဲ႔ အသိတရားရွိဖို႔ ၿပီးေတာ႔ ၿပန္လည္တုန္႔ၿပန္ဆပ္တက္ဖို႔ လည္းရွိဖို႔
လိုပါေသးတယ္...လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ မိမိက ကူညီေဆာင္ရြက္
ေပးတဲ႔ သူေတြအေပၚမွာ ငါကသူတို႔အတြက္ ေက်းဇူးရွင္ၿဖစ္တယ္
ငါကူညီေပးလိုက္လို႕သာ သူတို႕အဆင္ေၿပတာ ဒါနဲ႔ေတာင္မွ ဒီေကာင္
ေက်းဇူးတရားကို နားမလည္ဘူး စသၿဖင္႔ ေတြးတက္ ေၿပာတက္ၾကပါတယ္...ဒါဟာလည္း မွန္သင္႕သေလာက္ေတာ႔မွန္ပါတယ္...ဘာၿဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ႔ တစ္ခ်ိဳ႕သူ
ေတြက တကယ္႕ကို ေက်းဇူးတရားကို နားမလည္တက္ၾကလို႔ ပါပဲ..
ဒါေပမယ္႔လည္း ေက်းဇူးတရားဆိုတာ အတင္ခံရသူအတြက္ေရာ
ၿပန္လည္ေပးဆပ္ရသူအတြက္ပါ ခက္ခဲတဲ႔အရာပါ..
ကိုယ္႔အေပၚ တင္ရွိေနတဲ႔ ေက်းဇူးတရားကို ၿပန္ဆပ္ဖို႔ဆိုတာ ဘယ္လို
နည္းနဲ႔ ဆပ္မွ ေက်မွာလဲ..တန္ရာတန္ဖိုးကို ၿပန္ေပးလုိက္ရုံနဲ႔ ေက်သြား
ေရာလား ...ၿပီးေတာ႔ ေက်းဇူးရွင္ ပုဂၢိဳလ္အေနနဲ႔လည္း ဘယ္အတိုင္းအတာနဲ႔ဆပ္မွ ေက်နပ္မွာလဲဆိုတာ အင္မတန္ေတြး
ရခက္ ေၿဖရွင္းရခက္တဲ႔ ၿပႆနာတစ္ခုပါ႔....
တကယ္ေတာ႔ ထမင္းတစ္လုပ္မွ်ေလာက္ေသာ ေက်းဇူးတရားကိုေတာင္ ေက်ေအာင္
ၿပန္ေပးဆပ္နိုင္ဖို႔ ေတာင္မလြယ္ပါဘူး..ဘာလို႔လည္းဆိုေတာ႔
တစ္မင္းတစ္လုပ္ရဲ႕သက္ေရာက္မႈ႕က တစ္ခဏတာ ၀မ္း၀ရုံေလး
အတြက္မၽွသာမဟုတ္လို႔ပါပဲ...အဲဒီကရလာတဲ႔ အာဟာရက ေသြး
ေၾကာေတြကေနတစ္ဆင္႔ အသက္ဆက္ရွင္သန္နိုင္ေလာက္တဲ႔
အာဟာရကိုေပးစြမ္းနိုင္တဲ႔အထိ တစ္ကိုယ္လုံးကို ပ်႕ံႏွ႕ံ စီးေမ်ာသက္
၀င္ခဲ႔ၿပီးၿဖစ္ေနခဲ႕လို႔ပါပဲ....ဒါေၾကာင္႔မို႔ ဘုရားရွင္က မိဘတို႔ရဲ႕ေက်းဇူး
ကိုေက်ေအာင္ ဆပ္ဖိုခက္တယ္လို႔ေဟာခဲ႔တာပဲၿဖစ္ပါတယ္...ၿပီးေတာ႔
ခင္ပြန္းၾကီးဆယ္ပါးထဲမွာလည္း တစ္မင္းတစ္လုပ္ေရတစ္မႈတ္
စာမွ် ေက်းဇဴးရွိခဲ႔ဖူးသူကို ထည္႔သြင္းေရတြက္ခဲ႕တာပဲၿဖစ္ပါတယ္..
ေၿပာရမယ္ဆိုရင္ ကိုယ္ေနထိုင္ရာ၀န္းက်င္ ဆက္ဆံရတဲ႔ ၀န္းက်င္မွာ
လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္အတြက္ေတာ႔ ေက်းဇူးတရားနဲ႔ ကင္းၿပီးေနနိုင္
တဲ႔လူဆိုတာ မရွိပါဘူး...တစ္မ်ိဳး မဟုတ္တစ္မ်ိဳး ဆက္စပ္ေနၾကတဲ႔
အတြက္ေၾကာင္႔ ငါဟာဒီလူ႕ အေပၚမွာကူညီထားဖူးတဲ႔ အတြက္ေၾကာင္႔ ငါက ေက်းဇူးရွင္ပဲ..စသၿဖင္႔ ေၿပာေနဖို႔ မသင္႕ေလ်ာ္ပါဘူး ငါလည္း ၿပန္လည္ေပးဆပ္ရမယ္႔ေက်းဇူးရွင္ေတြ
ရွိတယ္ဆိုတာလည္း သတိရသင္႔ပါတယ္...ဒါေၾကာင္႔မို႔လို႔ ေက်းဇူးတရားနဲ႕ ကင္းလို႔မရ
တဲ႔ လူေတြၿဖစ္ေနၾကတဲ႔အတြက္ေၾကာင္႔ သူတစ္ပါးအေပၚမွာ ေက်းဇူးရွိခဲ႔ဖူးတယ္ဆိုရင္ ကိုယ္႕ရင္ထဲမွာပဲသိမ္း
ထားတာပဲပိုသင္႔ေလ်ာ္မယ္ထင္ပါတယ္....ေက်းဇူးတရားကို နားလည္တယ္နားမလည္းဘူးဆိုတာက အဲဒီလိုလူေတြရဲ႕ ကိုယ္ပုိင္
အေရးၿဖစ္တယ္လို႔ ေတြးေပးတက္ဖို႔ပါပဲ.....တကယ္ေတာ႔ေက်းဇူးတရား
ဆိုတဲ႔ စကားလုံးကို ႏႈတ္ကေနတ ဖြဖြေရရြတ္ေနဖို႔ မဟုတ္ဘူးဆိုတာကုိိိိိိိိိေၿပာခ်င္တာပါပဲ....ေက်းဇူးတရားဆိုတာ အခြင္႔ၾကံဳလာရင္ ဆပ္တက္ဖို႔ ကိုယ္႔ႏွလုံးသားထဲမွာ အမွတ္ရေနဖို႔
ၿပီးေတာ႔ ၿပန္ေပးဆပ္ဖို႔ ဆိုတာကို အၿမဲတမ္း ႏွလုံးသားထဲမွာ ရွိေနမယ္ဆိုရင္ လူ႕ေလာက ပတ္၀န္းက်င္မွာ ေနရတာ အဆင္ေၿပ
ေခ်ာေမြ႕နိင္သြားမွာပါ......
သိမ္းထားၿပီး ၿပန္လည္အမွတ္ရဖို႔
ဦးေႏွာက္ကို လွဳ႕ံေဆာ္ေပးေနသင္႔တဲ႔ အရာပါ ။
ေဟာဒီေလာကၾကီးေပၚမွာ ေနထိုင္အသက္ရွင္ေနၾကသူတိုင္း
ေက်းဇူးတရားဆိုတဲ႔ စကားလုံးနဲ႔ ကင္းၿပီးေနနိုင္တဲ႔သူဆိုမရွိပါဘူး
လူတစ္ဦးဟာ အၿခားတစ္ေယာက္အတြက္ အၿမဲတမ္းလိုလို ေက်းဇူးခံ
ၿဖစ္ေနတဲ႕ အခ်ိန္မွာ အၿခားတစ္ဘက္မွာလည္းေက်းဇူးစား ၿဖစ္ေနနိုင္
ပါတယ္။ ဘယ္လိုမွ ၿငင္းခ်က္ထုတ္လို႔ မရတဲ႔သူေတြကေတာ႔
မိဘဆရာသမားေတြပါပဲ...ဟုတ္ပါၿပီ လူတိုင္းဟာ မိမိေက်းဇူးတင္ရမည္႕သူရွိေနတယ္ဆိုတာ လက္ခံတက္ဖို႔ လက္ခံနိုင္
တဲ႔ အသိတရားရွိဖို႔ ၿပီးေတာ႔ ၿပန္လည္တုန္႔ၿပန္ဆပ္တက္ဖို႔ လည္းရွိဖို႔
လိုပါေသးတယ္...လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ မိမိက ကူညီေဆာင္ရြက္
ေပးတဲ႔ သူေတြအေပၚမွာ ငါကသူတို႔အတြက္ ေက်းဇူးရွင္ၿဖစ္တယ္
ငါကူညီေပးလိုက္လို႕သာ သူတို႕အဆင္ေၿပတာ ဒါနဲ႔ေတာင္မွ ဒီေကာင္
ေက်းဇူးတရားကို နားမလည္ဘူး စသၿဖင္႔ ေတြးတက္ ေၿပာတက္ၾကပါတယ္...ဒါဟာလည္း မွန္သင္႕သေလာက္ေတာ႔မွန္ပါတယ္...ဘာၿဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ႔ တစ္ခ်ိဳ႕သူ
ေတြက တကယ္႕ကို ေက်းဇူးတရားကို နားမလည္တက္ၾကလို႔ ပါပဲ..
ဒါေပမယ္႔လည္း ေက်းဇူးတရားဆိုတာ အတင္ခံရသူအတြက္ေရာ
ၿပန္လည္ေပးဆပ္ရသူအတြက္ပါ ခက္ခဲတဲ႔အရာပါ..
ကိုယ္႔အေပၚ တင္ရွိေနတဲ႔ ေက်းဇူးတရားကို ၿပန္ဆပ္ဖို႔ဆိုတာ ဘယ္လို
နည္းနဲ႔ ဆပ္မွ ေက်မွာလဲ..တန္ရာတန္ဖိုးကို ၿပန္ေပးလုိက္ရုံနဲ႔ ေက်သြား
ေရာလား ...ၿပီးေတာ႔ ေက်းဇူးရွင္ ပုဂၢိဳလ္အေနနဲ႔လည္း ဘယ္အတိုင္းအတာနဲ႔ဆပ္မွ ေက်နပ္မွာလဲဆိုတာ အင္မတန္ေတြး
ရခက္ ေၿဖရွင္းရခက္တဲ႔ ၿပႆနာတစ္ခုပါ႔....
တကယ္ေတာ႔ ထမင္းတစ္လုပ္မွ်ေလာက္ေသာ ေက်းဇူးတရားကိုေတာင္ ေက်ေအာင္
ၿပန္ေပးဆပ္နိုင္ဖို႔ ေတာင္မလြယ္ပါဘူး..ဘာလို႔လည္းဆိုေတာ႔
တစ္မင္းတစ္လုပ္ရဲ႕သက္ေရာက္မႈ႕က တစ္ခဏတာ ၀မ္း၀ရုံေလး
အတြက္မၽွသာမဟုတ္လို႔ပါပဲ...အဲဒီကရလာတဲ႔ အာဟာရက ေသြး
ေၾကာေတြကေနတစ္ဆင္႔ အသက္ဆက္ရွင္သန္နိုင္ေလာက္တဲ႔
အာဟာရကိုေပးစြမ္းနိုင္တဲ႔အထိ တစ္ကိုယ္လုံးကို ပ်႕ံႏွ႕ံ စီးေမ်ာသက္
၀င္ခဲ႔ၿပီးၿဖစ္ေနခဲ႕လို႔ပါပဲ....ဒါေၾကာင္႔မို႔ ဘုရားရွင္က မိဘတို႔ရဲ႕ေက်းဇူး
ကိုေက်ေအာင္ ဆပ္ဖိုခက္တယ္လို႔ေဟာခဲ႔တာပဲၿဖစ္ပါတယ္...ၿပီးေတာ႔
ခင္ပြန္းၾကီးဆယ္ပါးထဲမွာလည္း တစ္မင္းတစ္လုပ္ေရတစ္မႈတ္
စာမွ် ေက်းဇဴးရွိခဲ႔ဖူးသူကို ထည္႔သြင္းေရတြက္ခဲ႕တာပဲၿဖစ္ပါတယ္..
ေၿပာရမယ္ဆိုရင္ ကိုယ္ေနထိုင္ရာ၀န္းက်င္ ဆက္ဆံရတဲ႔ ၀န္းက်င္မွာ
လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္အတြက္ေတာ႔ ေက်းဇူးတရားနဲ႔ ကင္းၿပီးေနနိုင္
တဲ႔လူဆိုတာ မရွိပါဘူး...တစ္မ်ိဳး မဟုတ္တစ္မ်ိဳး ဆက္စပ္ေနၾကတဲ႔
အတြက္ေၾကာင္႔ ငါဟာဒီလူ႕ အေပၚမွာကူညီထားဖူးတဲ႔ အတြက္ေၾကာင္႔ ငါက ေက်းဇူးရွင္ပဲ..စသၿဖင္႔ ေၿပာေနဖို႔ မသင္႕ေလ်ာ္ပါဘူး ငါလည္း ၿပန္လည္ေပးဆပ္ရမယ္႔ေက်းဇူးရွင္ေတြ
ရွိတယ္ဆိုတာလည္း သတိရသင္႔ပါတယ္...ဒါေၾကာင္႔မို႔လို႔ ေက်းဇူးတရားနဲ႕ ကင္းလို႔မရ
တဲ႔ လူေတြၿဖစ္ေနၾကတဲ႔အတြက္ေၾကာင္႔ သူတစ္ပါးအေပၚမွာ ေက်းဇူးရွိခဲ႔ဖူးတယ္ဆိုရင္ ကိုယ္႕ရင္ထဲမွာပဲသိမ္း
ထားတာပဲပိုသင္႔ေလ်ာ္မယ္ထင္ပါတယ္....ေက်းဇူးတရားကို နားလည္တယ္နားမလည္းဘူးဆိုတာက အဲဒီလိုလူေတြရဲ႕ ကိုယ္ပုိင္
အေရးၿဖစ္တယ္လို႔ ေတြးေပးတက္ဖို႔ပါပဲ.....တကယ္ေတာ႔ေက်းဇူးတရား
ဆိုတဲ႔ စကားလုံးကို ႏႈတ္ကေနတ ဖြဖြေရရြတ္ေနဖို႔ မဟုတ္ဘူးဆိုတာကုိိိိိိိိိေၿပာခ်င္တာပါပဲ....ေက်းဇူးတရားဆိုတာ အခြင္႔ၾကံဳလာရင္ ဆပ္တက္ဖို႔ ကိုယ္႔ႏွလုံးသားထဲမွာ အမွတ္ရေနဖို႔
ၿပီးေတာ႔ ၿပန္ေပးဆပ္ဖို႔ ဆိုတာကို အၿမဲတမ္း ႏွလုံးသားထဲမွာ ရွိေနမယ္ဆိုရင္ လူ႕ေလာက ပတ္၀န္းက်င္မွာ ေနရတာ အဆင္ေၿပ
ေခ်ာေမြ႕နိင္သြားမွာပါ......
ဖြာလန္ၾကဲ ည(သို႔) အိပ္မက္
ေခါင္မိုးကမွ မလုံတာ
အိပ္မက္ေတြၿခံခုန္တာမဆန္းပါဘူး
ေလာေလာဆယ္ေတာ႔
သံပတ္ေပးထားတဲ႔နာရီက
ရန္သူၿဖစ္ေနဆဲပဲ
အခ်ိန္ေတြတန္ဖိုးရွိမွွန္း
ခပ္ဖ်န္းဖ်န္းေလးသိခဲ႔တာၾကာၿပီ
ဒါေပမယ္႔
ငါ႔မ်က္လုံးေတြက ပညာမတက္ေတာ႔
ညထဲကိုခုန္၀င္လာတာမဆန္းပါဘူး
မနက္ဖန္အတြက္ လ်ာထားတဲ႔ ဇယားေတြ
အာရုံကန္႕လန္႕ကာေနာက္ကြယ္မွာ
ကေမာက္ကမ ၿဖစ္တာထုံးစံပဲ
ကုန္လြယ္လိုက္တဲ႔ အလင္းေတြ
တစ္ေန႔တာ ၀တ္ရုံကိုလဲလွယ္ရင္းက
အိပ္တန္းၿပန္ ညတစ္အုပ္နဲ႔
ကရြတ္ကင္းေလွ်ာက္ သံသရာ
တကယ္ေတာ႔
ဘ၀ဆိုတာ
ညာတာ ပက္ေတးနဲ႔ ေခ်ာ႕သိပ္တာခံရတဲ႔
အိပ္မႈန္စုံမႊားေတးတစ္ပုဒ္ပဲဆိုတာ
သိၿပီးရင္းသိေနေတာ႔တာပါပဲေလ..............
အိပ္မက္ေတြၿခံခုန္တာမဆန္းပါဘူး
ေလာေလာဆယ္ေတာ႔
သံပတ္ေပးထားတဲ႔နာရီက
ရန္သူၿဖစ္ေနဆဲပဲ
အခ်ိန္ေတြတန္ဖိုးရွိမွွန္း
ခပ္ဖ်န္းဖ်န္းေလးသိခဲ႔တာၾကာၿပီ
ဒါေပမယ္႔
ငါ႔မ်က္လုံးေတြက ပညာမတက္ေတာ႔
ညထဲကိုခုန္၀င္လာတာမဆန္းပါဘူး
မနက္ဖန္အတြက္ လ်ာထားတဲ႔ ဇယားေတြ
အာရုံကန္႕လန္႕ကာေနာက္ကြယ္မွာ
ကေမာက္ကမ ၿဖစ္တာထုံးစံပဲ
ကုန္လြယ္လိုက္တဲ႔ အလင္းေတြ
တစ္ေန႔တာ ၀တ္ရုံကိုလဲလွယ္ရင္းက
အိပ္တန္းၿပန္ ညတစ္အုပ္နဲ႔
ကရြတ္ကင္းေလွ်ာက္ သံသရာ
တကယ္ေတာ႔
ဘ၀ဆိုတာ
ညာတာ ပက္ေတးနဲ႔ ေခ်ာ႕သိပ္တာခံရတဲ႔
အိပ္မႈန္စုံမႊားေတးတစ္ပုဒ္ပဲဆိုတာ
သိၿပီးရင္းသိေနေတာ႔တာပါပဲေလ..............
Saturday, February 11, 2012
အေၾကာက္ဆံုးအရာကို ၾကိဳတင္ခံစားၿခင္း
သံေယာဇဥ္ ၾကီးမားတဲ႔ လူေတြတိုင္း ၾကိဳတင္ ၿပင္ဆင္ထားသင္႔တဲ႔
အေၾကာင္းေလးပါ ...လူေတြတိုင္းဟာ ကိုယ္ခ်စ္တဲ႔ ကိုယ္သိပ္ၿမတ္နိုးတဲ႔ လူေတြနဲ႔ ခြဲခြါၾကရတဲ႔ အခါမွာ အလြန္ပဲထိထိခိုက္
ခိုက္ နဲ႔ ေၾကကြဲစြာ ခံစားရတက္ေလ႕ရွိပါတယ္...ဒီအေၾကာင္းေလးကို
ေရးခ်င္ေနတာေတာ္ေတာ္ၾကာပါၿပီ...ဘာေၾကာင္႔လဲဆိုေတာ႔ ကိုယ္ကို
တိုင္က ရဟန္းတစ္ပါးၿဖစ္ေနတဲ႔ အတြက္ေၾကာင္႔လူေတြရဲ႕ ေနာက္ဆုံး
ခရီးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို လိုက္ပို႕ရင္း ရလာတဲ႔ သံေ၀ဂ ခံစားခ်က္ေလးေတြၿဖစ္ေနတဲ႔အတြက္ေၾကာင္႔ပါပဲ....လူေတြဟာ ကိုယ္တိုင္ ေ၀ဒနာကိုခံ စားရမွ သူတစ္ပါးကို စာနာနားလည္တက္တဲ႔အမ်ိဳးဆိုေတာ႔ သူတစ္ပါး ေတြရဲ႕ ေသာကကို နားလည္သေဘာေပါက္ခံစားေပးတက္ဖို႔ဆိုတာလည္း မၿဖစ္နိုင္ဘူးေလ..ကိုယ္သိပ္ၿမတ္နိုးရတဲ႔ သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ ရုတ္တရက္ လူ႕ေလာကၾကီးကို စြန္႕ခြါသြားၾကတဲ႔အခါ အရူးမီး၀ိုင္း ခံစားၾကရေလ႕ရွိပါတယ္....တကယ္ေတာ႔ လူသားတိုင္းဟာ ေမြးလာ
ကတည္းက ေသမိန္႕က်ၿပီးသား အက်ဥ္းသားေတြၿဖစ္ေနၿပီးသားမဟုတ္
လား...ဒါေပမယ္႔ ဘယ္သူကမွ ငါေသမယ္လို႔ မေတြးၾကပါဘူး...ေသၿခင္းနဲ႔ ပတ္သတ္တဲ႔ စကားေလးမ်ားကိုေၿပာမိတာေတာင္မွ ဖြဟဲ႕ လြဲပါေစ ဖယ္ပါေစ ဆိုၿပီး
ေသၿခင္းတရားကို ထိတ္လန္႕ေၾကာက္ရြ႕ံတက္ၾကပါတယ္...ဘ၀ကို
တပ္မက္တဲ႔တဏွာ ၿပင္းထန္ေလေလ ေသရမွာကိုေၾကာက္ေလေလပါ
ပဲ...အဲဒီလိုပဲ ေသၿခင္းတရားကို ကိုယ္ကိုယ္တိုင္လည္းေၾကာက္သလို
ကိုယ္႔ ၿမတ္နိုးခ်စ္ခင္ရတဲ႔သူေတြနဲ႔လည္း ေကြကြင္းရမွာကိုလည္း မလိုလားၾကပါဘူး....သံသရာနဲ႔ခ်ီၿပီး တရားေတြမေဟာလိုပါဘူး....
တကယ္ၾကဳံလာရမယ္႔ ဒီအၿဖစ္ေတြကုိ ေပါ႕ေပါ႕ပါးပါး ေၿဖသိမ္႔ေနနိုင္ဖို႔
အလြယ္နည္းလမ္းေလး ေပးခ်င္ပါတယ္...မိဘေတြနဲ႔ ခြဲခြါၿပီး ကိုရင္ဘ၀နဲ႔ စာသင္တိုက္ကို စထြက္ခဲ႔တာ ၁၅ ႏွစ္သားေလာက္ကပါ
ဒါေပမယ္႕ သံေယာဇဥ္တရားရဲ႕ ထိုးႏွက္ခ်က္ေၾကာင္႔ မၾကာခဏ ခိုးခိုးၿပီးငိုခဲ႔ရတာကိုလည္းအမွတ္ရမိေသးတယ္...ၿပန္ေၿပာရင္ ရွက္ဖို႔လည္းေကာင္းပါတယ္ ဘုရားသားေတာ္တစ္ပါးအေနနဲ႔ ဆိုရင္ေပါ႔..ဒါေပမယ္႔ ပုထုဇဥ္လူသားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔လို႔ ေၿဖသာမယ္ဆို ေၿဖသာနိုင္ေပ
မယ္႕ ...တစ္ကယ္လည္းရွက္တဲ႔အတြက္ေၾကာင္႔ ေၿဖသာစရာနည္းလမ္းေလး
ေတြ စဥ္းစားမိခဲ႕ပါတယ္...ၿပီးေတာ႔ မိဘေတြကလည္း က်န္းမာေရးေတြ မေကာင္းၾကေတာ႔ ငါမရွိတုန္းေသမ်ားသြားရင္ဆိုတဲ႔
အေတြးနဲ႔ ပူေလာင္ရတာေၾကာင္႔လည္း ပိုဆိုးပါတယ္....အဲဒီအေၿခ အေနမွာ ဒီနည္းေလးကို စဥး္စားမိခဲ႕တာပါ...ငါဟာ သူတို႔နဲ႔ အတူတူ
ရွိလည္း သူတို႔ေသလည္း ငါဘာမွ တက္နိုင္လိမ္႔မယ္ မဟုတ္ဘူး....ငါ
ေသလည္း သူတို႔ဘာမွာတက္နိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး ....ကိုယ္ကသာ ၾကိဳတင္ပူေဆြးၿပီး ေသာကေရာက္ေနရတာ...ဒါေၾကာင္႔ကိုယ္လုပ္ေပး
နိင္တဲ႔ အေနအထားတစ္ခု ၿဖစ္တဲ႔ ေန႕စဥ္ေမတၱာပို႔သေပးၿခင္း တက္
နိုင္သေလာက္ ေပးကမ္းေထာက္ပံ႕ၿခင္း တရားစာအုပ္ ေတြဖတ္ရွဴေစၿခင္း တရားရိပ္သာေတြကို ၀င္နိုင္ေအာင္
ၾကိဳးပမ္းေပးၿခင္းစတဲ႔ ေကာင္းတာေတြကို လုပ္ေပးၿဖစ္ခဲ႔ပါတယ္...
အဲဒါေၾကာင္႔ပဲ ကိုယ္႔လုပ္ရမယ္႔စာေပသင္ၾကားၿခင္းအလုပ္ကို
အလုပ္ကို ေၿဖာင္႔မတ္တည္ၿငိမ္စြာ လုပ္နိုင္ခဲ႕ပါတယ္....အဓိက ေၿပာ
ခ်င္တဲ႕ အခ်က္ကေတာ႔ ကိုယ္႕တက္နိုင္တဲ႔ အရာေတြကို အေကာင္း
ဆုံး လုပ္ေပးၿပီးေတာ႔ သူတို႔ကို ေသၾကည္႕လိုက္ပါတယ္....ၿပီးေတာ႔
ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ေသၾကည္႔လိုက္ပါတယ္.....တစ္ၾကိမ္တစ္ခါတည္း ေတာ႕
ဘယ္ရလိမ္႕မလဲေပါ႔ ...အၾကိမ္ေပါင္းေၿမာက္မ်ားစြာ ဆင္ၿခင္သုံးသပ္ပစ္လိုက္ေတာ႔ စိတ္ထဲမွာ ေအးခ်မ္းလာတယ္ ေသၿခင္းတရားနဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီးစိုးရိမ္ေၾကာက္လန္႔မႈေတြ...ခ်စ္ခင္သူေတြနဲ႔ ကြဲကြာရရင္
ခံစားရမယ္႔ အပူူေတြေတာ္ေတာ္ေလးၿငိမ္းေအးလာတာ ကိုယ္တုိင္ခံစားမိလာပါတယ္...ေၿပာခ်င္တာေတြကေတာ႔ အမ်ားၾကီး
ပါပဲ...ဒါေပမယ္႔ အဓိက ေၿပာခ်င္တာေလးေတြ ေပ်ာက္သြားမွာစိုးလို႔
ဒီေနရာမွာပဲ နိဂုံးခ်ဳပ္ရင္း ေၿပာခ်င္တာက ေသာကေတြ အပူေတြ ၿငိမ္း
ေအးခ်င္ရင္ေတာ႔ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္နဲ႔ ကိုယ္႕ခ်စ္ခင္ရသူေတြ မေသခင္မွာ အလုပ္သင္႕ဆုံးကေတာ႔ (၁)လုပ္သင္႔တာေတြကို ၿပီးေအာင္လုပ္ ကိုယ္႕အတြက္ေရာ သူတစ္ပါးအတြက္ပါ(၂) ကိုယ္ကိုယ္တိုင္လည္း ခဏခဏ ေသၾကည္႔ပါ အေတြးထဲမွာ..ကိုယ္ခ်စ္ခင္ရသူေတြ ကိုလည္း ေသခိုင္းပါ ...အဲဒီလိုသာ အၿမဲမဟုတ္ေတာင္ ၾကဳံတဲ႔ အခါတိုင္း မၾကာခဏ
ဆင္ၿခင္ေပးထားမယ္ဆိုရင္ ေတာ႕ ေကြကြင္းရၿခင္း ဆိုတဲ႔ ဆင္းရဲၿခင္း
ကေန အေတာ္အတန္ သက္သာေကာင္းသက္သာနိုင္ပါတယ္ဆိုတာ
တင္ၿပလိုက္ရၿခင္းၿဖစ္ပါတယ္.....
လူသာအားလုံးအပူေ၀းၾကေစဖို႔ ဆုေတာင္းေမတၲာ ပို႕သလွ်က္........
အေၾကာင္းေလးပါ ...လူေတြတိုင္းဟာ ကိုယ္ခ်စ္တဲ႔ ကိုယ္သိပ္ၿမတ္နိုးတဲ႔ လူေတြနဲ႔ ခြဲခြါၾကရတဲ႔ အခါမွာ အလြန္ပဲထိထိခိုက္
ခိုက္ နဲ႔ ေၾကကြဲစြာ ခံစားရတက္ေလ႕ရွိပါတယ္...ဒီအေၾကာင္းေလးကို
ေရးခ်င္ေနတာေတာ္ေတာ္ၾကာပါၿပီ...ဘာေၾကာင္႔လဲဆိုေတာ႔ ကိုယ္ကို
တိုင္က ရဟန္းတစ္ပါးၿဖစ္ေနတဲ႔ အတြက္ေၾကာင္႔လူေတြရဲ႕ ေနာက္ဆုံး
ခရီးေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို လိုက္ပို႕ရင္း ရလာတဲ႔ သံေ၀ဂ ခံစားခ်က္ေလးေတြၿဖစ္ေနတဲ႔အတြက္ေၾကာင္႔ပါပဲ....လူေတြဟာ ကိုယ္တိုင္ ေ၀ဒနာကိုခံ စားရမွ သူတစ္ပါးကို စာနာနားလည္တက္တဲ႔အမ်ိဳးဆိုေတာ႔ သူတစ္ပါး ေတြရဲ႕ ေသာကကို နားလည္သေဘာေပါက္ခံစားေပးတက္ဖို႔ဆိုတာလည္း မၿဖစ္နိုင္ဘူးေလ..ကိုယ္သိပ္ၿမတ္နိုးရတဲ႔ သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ ရုတ္တရက္ လူ႕ေလာကၾကီးကို စြန္႕ခြါသြားၾကတဲ႔အခါ အရူးမီး၀ိုင္း ခံစားၾကရေလ႕ရွိပါတယ္....တကယ္ေတာ႔ လူသားတိုင္းဟာ ေမြးလာ
ကတည္းက ေသမိန္႕က်ၿပီးသား အက်ဥ္းသားေတြၿဖစ္ေနၿပီးသားမဟုတ္
လား...ဒါေပမယ္႔ ဘယ္သူကမွ ငါေသမယ္လို႔ မေတြးၾကပါဘူး...ေသၿခင္းနဲ႔ ပတ္သတ္တဲ႔ စကားေလးမ်ားကိုေၿပာမိတာေတာင္မွ ဖြဟဲ႕ လြဲပါေစ ဖယ္ပါေစ ဆိုၿပီး
ေသၿခင္းတရားကို ထိတ္လန္႕ေၾကာက္ရြ႕ံတက္ၾကပါတယ္...ဘ၀ကို
တပ္မက္တဲ႔တဏွာ ၿပင္းထန္ေလေလ ေသရမွာကိုေၾကာက္ေလေလပါ
ပဲ...အဲဒီလိုပဲ ေသၿခင္းတရားကို ကိုယ္ကိုယ္တိုင္လည္းေၾကာက္သလို
ကိုယ္႔ ၿမတ္နိုးခ်စ္ခင္ရတဲ႔သူေတြနဲ႔လည္း ေကြကြင္းရမွာကိုလည္း မလိုလားၾကပါဘူး....သံသရာနဲ႔ခ်ီၿပီး တရားေတြမေဟာလိုပါဘူး....
တကယ္ၾကဳံလာရမယ္႔ ဒီအၿဖစ္ေတြကုိ ေပါ႕ေပါ႕ပါးပါး ေၿဖသိမ္႔ေနနိုင္ဖို႔
အလြယ္နည္းလမ္းေလး ေပးခ်င္ပါတယ္...မိဘေတြနဲ႔ ခြဲခြါၿပီး ကိုရင္ဘ၀နဲ႔ စာသင္တိုက္ကို စထြက္ခဲ႔တာ ၁၅ ႏွစ္သားေလာက္ကပါ
ဒါေပမယ္႕ သံေယာဇဥ္တရားရဲ႕ ထိုးႏွက္ခ်က္ေၾကာင္႔ မၾကာခဏ ခိုးခိုးၿပီးငိုခဲ႔ရတာကိုလည္းအမွတ္ရမိေသးတယ္...ၿပန္ေၿပာရင္ ရွက္ဖို႔လည္းေကာင္းပါတယ္ ဘုရားသားေတာ္တစ္ပါးအေနနဲ႔ ဆိုရင္ေပါ႔..ဒါေပမယ္႔ ပုထုဇဥ္လူသားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔လို႔ ေၿဖသာမယ္ဆို ေၿဖသာနိုင္ေပ
မယ္႕ ...တစ္ကယ္လည္းရွက္တဲ႔အတြက္ေၾကာင္႔ ေၿဖသာစရာနည္းလမ္းေလး
ေတြ စဥ္းစားမိခဲ႕ပါတယ္...ၿပီးေတာ႔ မိဘေတြကလည္း က်န္းမာေရးေတြ မေကာင္းၾကေတာ႔ ငါမရွိတုန္းေသမ်ားသြားရင္ဆိုတဲ႔
အေတြးနဲ႔ ပူေလာင္ရတာေၾကာင္႔လည္း ပိုဆိုးပါတယ္....အဲဒီအေၿခ အေနမွာ ဒီနည္းေလးကို စဥး္စားမိခဲ႕တာပါ...ငါဟာ သူတို႔နဲ႔ အတူတူ
ရွိလည္း သူတို႔ေသလည္း ငါဘာမွ တက္နိုင္လိမ္႔မယ္ မဟုတ္ဘူး....ငါ
ေသလည္း သူတို႔ဘာမွာတက္နိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး ....ကိုယ္ကသာ ၾကိဳတင္ပူေဆြးၿပီး ေသာကေရာက္ေနရတာ...ဒါေၾကာင္႔ကိုယ္လုပ္ေပး
နိင္တဲ႔ အေနအထားတစ္ခု ၿဖစ္တဲ႔ ေန႕စဥ္ေမတၱာပို႔သေပးၿခင္း တက္
နိုင္သေလာက္ ေပးကမ္းေထာက္ပံ႕ၿခင္း တရားစာအုပ္ ေတြဖတ္ရွဴေစၿခင္း တရားရိပ္သာေတြကို ၀င္နိုင္ေအာင္
ၾကိဳးပမ္းေပးၿခင္းစတဲ႔ ေကာင္းတာေတြကို လုပ္ေပးၿဖစ္ခဲ႔ပါတယ္...
အဲဒါေၾကာင္႔ပဲ ကိုယ္႔လုပ္ရမယ္႔စာေပသင္ၾကားၿခင္းအလုပ္ကို
အလုပ္ကို ေၿဖာင္႔မတ္တည္ၿငိမ္စြာ လုပ္နိုင္ခဲ႕ပါတယ္....အဓိက ေၿပာ
ခ်င္တဲ႕ အခ်က္ကေတာ႔ ကိုယ္႕တက္နိုင္တဲ႔ အရာေတြကို အေကာင္း
ဆုံး လုပ္ေပးၿပီးေတာ႔ သူတို႔ကို ေသၾကည္႕လိုက္ပါတယ္....ၿပီးေတာ႔
ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ေသၾကည္႔လိုက္ပါတယ္.....တစ္ၾကိမ္တစ္ခါတည္း ေတာ႕
ဘယ္ရလိမ္႕မလဲေပါ႔ ...အၾကိမ္ေပါင္းေၿမာက္မ်ားစြာ ဆင္ၿခင္သုံးသပ္ပစ္လိုက္ေတာ႔ စိတ္ထဲမွာ ေအးခ်မ္းလာတယ္ ေသၿခင္းတရားနဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီးစိုးရိမ္ေၾကာက္လန္႔မႈေတြ...ခ်စ္ခင္သူေတြနဲ႔ ကြဲကြာရရင္
ခံစားရမယ္႔ အပူူေတြေတာ္ေတာ္ေလးၿငိမ္းေအးလာတာ ကိုယ္တုိင္ခံစားမိလာပါတယ္...ေၿပာခ်င္တာေတြကေတာ႔ အမ်ားၾကီး
ပါပဲ...ဒါေပမယ္႔ အဓိက ေၿပာခ်င္တာေလးေတြ ေပ်ာက္သြားမွာစိုးလို႔
ဒီေနရာမွာပဲ နိဂုံးခ်ဳပ္ရင္း ေၿပာခ်င္တာက ေသာကေတြ အပူေတြ ၿငိမ္း
ေအးခ်င္ရင္ေတာ႔ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္နဲ႔ ကိုယ္႕ခ်စ္ခင္ရသူေတြ မေသခင္မွာ အလုပ္သင္႕ဆုံးကေတာ႔ (၁)လုပ္သင္႔တာေတြကို ၿပီးေအာင္လုပ္ ကိုယ္႕အတြက္ေရာ သူတစ္ပါးအတြက္ပါ(၂) ကိုယ္ကိုယ္တိုင္လည္း ခဏခဏ ေသၾကည္႔ပါ အေတြးထဲမွာ..ကိုယ္ခ်စ္ခင္ရသူေတြ ကိုလည္း ေသခိုင္းပါ ...အဲဒီလိုသာ အၿမဲမဟုတ္ေတာင္ ၾကဳံတဲ႔ အခါတိုင္း မၾကာခဏ
ဆင္ၿခင္ေပးထားမယ္ဆိုရင္ ေတာ႕ ေကြကြင္းရၿခင္း ဆိုတဲ႔ ဆင္းရဲၿခင္း
ကေန အေတာ္အတန္ သက္သာေကာင္းသက္သာနိုင္ပါတယ္ဆိုတာ
တင္ၿပလိုက္ရၿခင္းၿဖစ္ပါတယ္.....
လူသာအားလုံးအပူေ၀းၾကေစဖို႔ ဆုေတာင္းေမတၲာ ပို႕သလွ်က္........
Thursday, February 9, 2012
ယုံၾကည္ခ်က္ေပၚ နင္းေလွ်ာက္သူမ်ား
ယုံၾကည္ခ်က္ဆိုတာ မပ်က္စီးဆင္းေနတဲ႔ ေရလိုပါပဲတဲ႔
လူသားတိုင္းဟာ ကိုယ္ယုံၾကည္ရာ လမ္းမေပၚမွာ ေလွ်ာက္လွမ္းေနၾက
သူေတြခ်ည္းပါပဲ....ကိုယ္႕ယုံၾကည္ ခ်က္ကို မူေသဆုပ္ကိုင္ၿပီး ဘ၀အခက္အခဲေတြ ကို တြန္းလွန္ေက်ာ္ၿဖတ္ၾကသူေတြရွိသလို
လမ္းတစ္၀က္မွာပဲ ေက်ာခိုင္း လက္ေလွ်ာ႔ၿပန္ၾကသူေတြကလည္း ေပါ
လွပါဘိ...ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ၿမတ္ၾကီးေတာင္ သဗၺညဳတေရႊညာဏ္ေတာ္ၾကီးကို ရဖို႔ဆိုတဲ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ မေရတြက္
နိုင္တဲ႔ ကာလရွည္ၾကီးကို ေက်ာ္ၿဖတ္ ရင္ဆိုင္ခဲ႕လို႕သာ ေနာက္ဆုံး
ပန္းတိုင္ကုိ လွမ္းကိုင္ ဆုပ္ယူနိုင္ခဲ႕ၿခင္းၿဖစ္ပါတယ္...
ကမၻာၾကီးေပၚမွာ ကိုယ္႕ယုံၾကည္ခ်က္ကို ဆုပ္ကိုင္ဖက္တြယ္ရင္း အ သက္ကိုေတာင္အေသခံသြားၾကတဲ႕သူေတြလည္းေတာ္ေတာ္မ်ားပါ
တယ္..ဘာေၾကာင္႔မ်ားအေသခံၿပီး ေတာင္မွ ကိုယ္႕ယုံၾကည္ခ်က္ကို
ခ်စ္ၿမတ္နိုးခဲ႔ၾကပါလိမ္႔မလဲလို႔ ေတြးၾကည္႔ရင္ သူတို႔ဟာ သူတို႔ ႏွလုံးသားကို သစၥာမေဖာက္ခ်င္ၾကလို႔ပဲၿဖစ္ပါတယ္....သူတို႔ယုံၾကည္ခ်က္ကို ဘယ္အရာနဲ႔မွ မလဲနိုင္ေလာက္ေအာင္ ၿမတ္နိုးတန္ဖိုး ထားၾကလို႔ပဲ
ဆိုတာ သိသာထင္ရွားေနပါတယ္...
သို႔ေသာ္လည္း ဘယ္ေလာက္ပဲ ယုံၾကည္ခ်က္ေတြၿပင္းထန္ ေတာက္ေလာင္ေနပါေစ ..ကိုယ္ယုံၾကည္
ထားတဲ႔ အခ်က္၊ ကိုယ္ဆုပ္ကိုင္ထားတဲ႔ အရာက တည္႔ေတာ္ မွန္ကန္
မႈ႕ၿဖစ္ဖို႔အတြက္ေတာ႔ အေရးၾကီးလွပါတယ္....စစ္မွန္မႈ႕ တရားေတြကေနေသြဖယ္ယိမ္းပါး တဲ႔ ယုံၾကည္ခ်က္ၿပင္းထန္မႈ႕ကေတာ႔
အေရးပါအရာေရာက္လိမ္႕မယ္မဟုတ္ပါဘူး....ကိုယ္႕ယုံၾကည္ခ်က္ရဲ႕
အက်ိဳးရလဒ္ေၾကာင္႕ လူေတြဘယ္ေလာက္ေလာက္မ်ားမ်ားကို
ခ်မ္းသာတဲ႔လမ္းကို ေဆာင္ၾကဥ္းေပးနိုင္မလဲဆိုတာက ပဲ မွတ္ေက်ာက္တင္ေပးနိုင္တယ္လို႔ ထင္မိပါတယ္....ဘာသာေရး၊ စီးပြါး
ေရး ၊ပညာေရး စတဲ႔နယ္ပယ္ေတြတိုင္းမွာ အဲဒီလို ယုံၾကည္မႈ႕ အမွားေတြ ကိုဖတ္တြယ္ စီးေမ်ာေနတာေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေတြ႕ရပါတယ္.....ဘုရားရွင္ရဲ႕
အဆုံးအမေဒသနာေတာ္အတိုင္းေၿပာရမယ္ဆိိုရင္ေတာ႔ ၿပင္းထန္တဲ႔
အစြန္းတရားေတြကိုေရွာင္ရွားၿပီး တည္႕မတ္ေၿဖာင္႔တန္းတဲ႔ လမ္းစဥ္ကို ေရြးခ်ယ္ ၿပီး ဘယ္လိုယုံၾကည္ခ်က္မ်ိဳး ကို ပိုင္ပိုင္နိုင္နိုင္
ခ်ရမလဲဆိုတာ သိၾကေစခ်င္ပါတယ္......ယုံၾကည္ခ်က္ ကတိမ္းကပါး
ၿဖစ္သြားရင္ သံသရာေၾကာမွာ ေမ်ာပါနစ္ၿမဳပ္သြားမွာစိုးတာ ဘုရားရွင္ေတာ္တိုင္းရဲ႕ အနႏၱ ေမတၱာေတာ္ၾကီးပါပဲ......ေနာက္ဆုံးအေနနဲ႔ကေတာ႔ ကိုယ္႔ယုံၾကည္ရာ လမ္းမေပၚမွာေလွ်ာက္တဲ႔အခိုက္ ဘယ္လိုအရာေတြကိုမွ ပြတ္တိုက္ တိုက္ခိုက္ မသြားမိေစဖို႔ အတက္နိုင္ဆုံးေရွာင္ရွားနိုင္ၾကပါေစ....ကိုယ္႕ပန္းတိုင္ခရီးကို ေခ်ာေခ်ာ
ေမြ႕ေမြ႕ ေရာက္ရွိ ရရွိနိုင္ၾကပါေစလို႔ ဆႏၵၿပဳရင္း......................
လူသားတိုင္းဟာ ကိုယ္ယုံၾကည္ရာ လမ္းမေပၚမွာ ေလွ်ာက္လွမ္းေနၾက
သူေတြခ်ည္းပါပဲ....ကိုယ္႕ယုံၾကည္ ခ်က္ကို မူေသဆုပ္ကိုင္ၿပီး ဘ၀အခက္အခဲေတြ ကို တြန္းလွန္ေက်ာ္ၿဖတ္ၾကသူေတြရွိသလို
လမ္းတစ္၀က္မွာပဲ ေက်ာခိုင္း လက္ေလွ်ာ႔ၿပန္ၾကသူေတြကလည္း ေပါ
လွပါဘိ...ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ၿမတ္ၾကီးေတာင္ သဗၺညဳတေရႊညာဏ္ေတာ္ၾကီးကို ရဖို႔ဆိုတဲ႔ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ မေရတြက္
နိုင္တဲ႔ ကာလရွည္ၾကီးကို ေက်ာ္ၿဖတ္ ရင္ဆိုင္ခဲ႕လို႕သာ ေနာက္ဆုံး
ပန္းတိုင္ကုိ လွမ္းကိုင္ ဆုပ္ယူနိုင္ခဲ႕ၿခင္းၿဖစ္ပါတယ္...
ကမၻာၾကီးေပၚမွာ ကိုယ္႕ယုံၾကည္ခ်က္ကို ဆုပ္ကိုင္ဖက္တြယ္ရင္း အ သက္ကိုေတာင္အေသခံသြားၾကတဲ႕သူေတြလည္းေတာ္ေတာ္မ်ားပါ
တယ္..ဘာေၾကာင္႔မ်ားအေသခံၿပီး ေတာင္မွ ကိုယ္႕ယုံၾကည္ခ်က္ကို
ခ်စ္ၿမတ္နိုးခဲ႔ၾကပါလိမ္႔မလဲလို႔ ေတြးၾကည္႔ရင္ သူတို႔ဟာ သူတို႔ ႏွလုံးသားကို သစၥာမေဖာက္ခ်င္ၾကလို႔ပဲၿဖစ္ပါတယ္....သူတို႔ယုံၾကည္ခ်က္ကို ဘယ္အရာနဲ႔မွ မလဲနိုင္ေလာက္ေအာင္ ၿမတ္နိုးတန္ဖိုး ထားၾကလို႔ပဲ
ဆိုတာ သိသာထင္ရွားေနပါတယ္...
သို႔ေသာ္လည္း ဘယ္ေလာက္ပဲ ယုံၾကည္ခ်က္ေတြၿပင္းထန္ ေတာက္ေလာင္ေနပါေစ ..ကိုယ္ယုံၾကည္
ထားတဲ႔ အခ်က္၊ ကိုယ္ဆုပ္ကိုင္ထားတဲ႔ အရာက တည္႔ေတာ္ မွန္ကန္
မႈ႕ၿဖစ္ဖို႔အတြက္ေတာ႔ အေရးၾကီးလွပါတယ္....စစ္မွန္မႈ႕ တရားေတြကေနေသြဖယ္ယိမ္းပါး တဲ႔ ယုံၾကည္ခ်က္ၿပင္းထန္မႈ႕ကေတာ႔
အေရးပါအရာေရာက္လိမ္႕မယ္မဟုတ္ပါဘူး....ကိုယ္႕ယုံၾကည္ခ်က္ရဲ႕
အက်ိဳးရလဒ္ေၾကာင္႕ လူေတြဘယ္ေလာက္ေလာက္မ်ားမ်ားကို
ခ်မ္းသာတဲ႔လမ္းကို ေဆာင္ၾကဥ္းေပးနိုင္မလဲဆိုတာက ပဲ မွတ္ေက်ာက္တင္ေပးနိုင္တယ္လို႔ ထင္မိပါတယ္....ဘာသာေရး၊ စီးပြါး
ေရး ၊ပညာေရး စတဲ႔နယ္ပယ္ေတြတိုင္းမွာ အဲဒီလို ယုံၾကည္မႈ႕ အမွားေတြ ကိုဖတ္တြယ္ စီးေမ်ာေနတာေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေတြ႕ရပါတယ္.....ဘုရားရွင္ရဲ႕
အဆုံးအမေဒသနာေတာ္အတိုင္းေၿပာရမယ္ဆိိုရင္ေတာ႔ ၿပင္းထန္တဲ႔
အစြန္းတရားေတြကိုေရွာင္ရွားၿပီး တည္႕မတ္ေၿဖာင္႔တန္းတဲ႔ လမ္းစဥ္ကို ေရြးခ်ယ္ ၿပီး ဘယ္လိုယုံၾကည္ခ်က္မ်ိဳး ကို ပိုင္ပိုင္နိုင္နိုင္
ခ်ရမလဲဆိုတာ သိၾကေစခ်င္ပါတယ္......ယုံၾကည္ခ်က္ ကတိမ္းကပါး
ၿဖစ္သြားရင္ သံသရာေၾကာမွာ ေမ်ာပါနစ္ၿမဳပ္သြားမွာစိုးတာ ဘုရားရွင္ေတာ္တိုင္းရဲ႕ အနႏၱ ေမတၱာေတာ္ၾကီးပါပဲ......ေနာက္ဆုံးအေနနဲ႔ကေတာ႔ ကိုယ္႔ယုံၾကည္ရာ လမ္းမေပၚမွာေလွ်ာက္တဲ႔အခိုက္ ဘယ္လိုအရာေတြကိုမွ ပြတ္တိုက္ တိုက္ခိုက္ မသြားမိေစဖို႔ အတက္နိုင္ဆုံးေရွာင္ရွားနိုင္ၾကပါေစ....ကိုယ္႕ပန္းတိုင္ခရီးကို ေခ်ာေခ်ာ
ေမြ႕ေမြ႕ ေရာက္ရွိ ရရွိနိုင္ၾကပါေစလို႔ ဆႏၵၿပဳရင္း......................
Wednesday, February 8, 2012
အထက္လမ္းက သြားမွာလား
ေပးဆပ္ၿခင္းက ဆက္သြယ္ၿခင္းရဲ႕ နိဒါန္းပါ..ေပးၿခင္းေၾကာင္႔ ပဲ
လူႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ဆက္သြယ္ၿခင္းေတြ ခိုင္ၿမဲလာမယ္...လူအမ်ားနဲ႔
ရဲ႕ၾကားမွာလည္း ရဲရင္႔လာမယ္ ....လူေတြ ဆင္းရဲၾကတယ္ဆိုတာ
ေပးကမ္းၿခင္းရဲ႕တန္ဖိုးကို ေသေသခ်ာခ်ာဂဃနဏ မသိၾကေသးလို႔ပါ
လူဆိုတာ ကိုယ္ကသာ မေပးၿခင္တာ သူတစ္ပါးဆီက ရယူခ်င္ၾကတာ
ေတာ႔ ဓမၼတာပါပဲေလ...သူတစ္ပါးကို မေပးခ်င္လို႔ ကုိုယ္႔ပစၥည္းဥစၥာေတြ ကုန္ခမ္းသြားမွာစိုးလို႕ ဖြက္ထား သိမ္းထားၾက
ဦးမယ္ဆိုရင္ ယခု ဘ၀ မွာေရာ ေနာက္ဘ၀ ေတြမွာပါ ဆင္းရဲ ၿခင္း
တရားနဲ႔ ကင္းလြတ္ နိုင္ၾကဦးမယ္ မဟုတ္ဘူး...သူတစ္ပါးကို ေပးကမ္းၿခင္းဆိုတဲ႔ဒါနတရားေတြ ေခါင္းပါးေန
သမွ် လူေတြ မြဲေတမႈနဲ႔ ကြာရွင္းနိုင္ၾကဦးမယ္မဟုတ္ဘူး...ဘာေၾကာင္႔
လဲဆိုရင္ ကိုယ္႔ဥစၥာပစၥည္းကို တပ္မက္ ၀န္တိုမႈ မစၧရိယ တရားေတြ
ထားၿပီး မေပးခ်င္မကမ္းခ်င္တဲ႔ စိတ္ေတြ ရွိေနသမွ် ဆင္းရဲမြဲေတၿခင္း
အသိုုက္အၿမဳံထဲက ထြက္ေၿမာက္နုိင္ၾကမွာမဟုတ္ဘူး...ဒါေၾကာင္႔လည္းပဲ ဒါနဆိုတဲ႔ ေပးကမ္းတက္ၿခင္းတရားကို ခ်စ္ေဆး ပြင္႔ေဆး ေအာင္ၿမင္ေဆး တိုးတက္ေဆး သံသရာခ်မ္းသာေဆးလို႔ေၿပာ
ရေလာက္ေအာင္ ပဲ အေရးၾကီးလွပါတယ္...ဘုရားရွင္ ကိုယ္ေတာ္
ၿမတ္ၾကီးေတာင္မွ သဗၺညဳတေရႊညာဏ္ေတာ္ၾကီးကို ပိုင္ဆိုင္နိုင္ဖို႕အတြက္
ပါရမီ ဆယ္ပါး အၿပာသုံးဆယ္ ေတြကို ၿဖည္႔ က်င္႔တဲ႔ေနရာမွာ ဒါနပါရမီ
ကို အစဦးဆုံးၿဖည္႔က်င္႔ခဲ႕ရတာပါပဲ...မေရတြက္နိုင္ေလာက္တဲ႕ ဘ၀ေတြက်င္လည္ခဲ႔ရတဲ႕ေနရာ မွာလည္း မလွဴဘူးတဲ႔ အရာမရွိ
ဆိုရေလာက္ေအာင္လည္း လွဴတမ္းေပးကမ္း ခဲ႔တာပါပဲ ...တစ္စုံတစ္ေယာက္သာ အလိုရွိရင္ အသက္ကိုေတာင္ ေပးလွဴခဲ႔
တဲ႔အထိ ဒါနပါရမီကို အစြမ္းကုန္ ၿဖည္႔က်င္႔ခဲ႕ဘုရားရွင္ပါ.....
ဒါေၾကာင္႔ (Itivuttaka Pali) ေတာ္မွာ ဒီလိုေဟာၾကားခဲ႔ပါတယ္..
အို ရဟန္းတို႔
ေပးကမ္းလွဴဒါန္းၿခင္းရဲ႕ တန္ဖိုးကို
ငါဘုရားရွင္သိသေလာက္သာ အၿခားသူ
ေတြသာ သိမယ္ဆိုရင္ အနည္းဆုံး လက္တစ္
ဆုပ္စာမွ်ေလာက္ေသာ စားၿမိန္ကို ေပးကမ္းလွဴဒါန္း
ၿခင္းမၿပဳဘဲ စားမိမွာမဟုတ္ဘူး.. တြန္႔တို ႏွေမ်ာစိတ္နဲနဲေတာင္
ရွိမွာမဟုတ္ဘူး..တစ္စုံတစ္ေယာက္ေသာ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္သာရွိမယ္ဆို
ဆိုလွ်င္ စားေနဆဲ ပုဂံထဲက ေနာက္ဆုံးအပိုင္းေလးက်န္တာေတာင္
မွ သူတို႔ေပးကမ္းၾကမွာ ဧကန္မလြဲပါဘူး
ဒါေၾကာင္႕ သံသရာက်င္လည္ရာ ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္မွာ အထက္တန္း
က မ်က္ႏွာပန္းလွလွ သြားလာ ေနထိုင္က်င္လည္က်က္စား ေနခ်င္ရင္
ေတာ႔ ဒါနပါရမီ ကို စြမ္းနိုင္သေလာက္ ၿဖည္႔က်င္႔ၾကဖို႔ လိုတယ္
ဆိုတဲ႔အေၾကာင္း တင္ၿပရင္း နိဂုံးခ်ဳပ္ပါတယ္..........
လူႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ဆက္သြယ္ၿခင္းေတြ ခိုင္ၿမဲလာမယ္...လူအမ်ားနဲ႔
ရဲ႕ၾကားမွာလည္း ရဲရင္႔လာမယ္ ....လူေတြ ဆင္းရဲၾကတယ္ဆိုတာ
ေပးကမ္းၿခင္းရဲ႕တန္ဖိုးကို ေသေသခ်ာခ်ာဂဃနဏ မသိၾကေသးလို႔ပါ
လူဆိုတာ ကိုယ္ကသာ မေပးၿခင္တာ သူတစ္ပါးဆီက ရယူခ်င္ၾကတာ
ေတာ႔ ဓမၼတာပါပဲေလ...သူတစ္ပါးကို မေပးခ်င္လို႔ ကုိုယ္႔ပစၥည္းဥစၥာေတြ ကုန္ခမ္းသြားမွာစိုးလို႕ ဖြက္ထား သိမ္းထားၾက
ဦးမယ္ဆိုရင္ ယခု ဘ၀ မွာေရာ ေနာက္ဘ၀ ေတြမွာပါ ဆင္းရဲ ၿခင္း
တရားနဲ႔ ကင္းလြတ္ နိုင္ၾကဦးမယ္ မဟုတ္ဘူး...သူတစ္ပါးကို ေပးကမ္းၿခင္းဆိုတဲ႔ဒါနတရားေတြ ေခါင္းပါးေန
သမွ် လူေတြ မြဲေတမႈနဲ႔ ကြာရွင္းနိုင္ၾကဦးမယ္မဟုတ္ဘူး...ဘာေၾကာင္႔
လဲဆိုရင္ ကိုယ္႔ဥစၥာပစၥည္းကို တပ္မက္ ၀န္တိုမႈ မစၧရိယ တရားေတြ
ထားၿပီး မေပးခ်င္မကမ္းခ်င္တဲ႔ စိတ္ေတြ ရွိေနသမွ် ဆင္းရဲမြဲေတၿခင္း
အသိုုက္အၿမဳံထဲက ထြက္ေၿမာက္နုိင္ၾကမွာမဟုတ္ဘူး...ဒါေၾကာင္႔လည္းပဲ ဒါနဆိုတဲ႔ ေပးကမ္းတက္ၿခင္းတရားကို ခ်စ္ေဆး ပြင္႔ေဆး ေအာင္ၿမင္ေဆး တိုးတက္ေဆး သံသရာခ်မ္းသာေဆးလို႔ေၿပာ
ရေလာက္ေအာင္ ပဲ အေရးၾကီးလွပါတယ္...ဘုရားရွင္ ကိုယ္ေတာ္
ၿမတ္ၾကီးေတာင္မွ သဗၺညဳတေရႊညာဏ္ေတာ္ၾကီးကို ပိုင္ဆိုင္နိုင္ဖို႕အတြက္
ပါရမီ ဆယ္ပါး အၿပာသုံးဆယ္ ေတြကို ၿဖည္႔ က်င္႔တဲ႔ေနရာမွာ ဒါနပါရမီ
ကို အစဦးဆုံးၿဖည္႔က်င္႔ခဲ႕ရတာပါပဲ...မေရတြက္နိုင္ေလာက္တဲ႕ ဘ၀ေတြက်င္လည္ခဲ႔ရတဲ႕ေနရာ မွာလည္း မလွဴဘူးတဲ႔ အရာမရွိ
ဆိုရေလာက္ေအာင္လည္း လွဴတမ္းေပးကမ္း ခဲ႔တာပါပဲ ...တစ္စုံတစ္ေယာက္သာ အလိုရွိရင္ အသက္ကိုေတာင္ ေပးလွဴခဲ႔
တဲ႔အထိ ဒါနပါရမီကို အစြမ္းကုန္ ၿဖည္႔က်င္႔ခဲ႕ဘုရားရွင္ပါ.....
ဒါေၾကာင္႔ (Itivuttaka Pali) ေတာ္မွာ ဒီလိုေဟာၾကားခဲ႔ပါတယ္..
အို ရဟန္းတို႔
ေပးကမ္းလွဴဒါန္းၿခင္းရဲ႕ တန္ဖိုးကို
ငါဘုရားရွင္သိသေလာက္သာ အၿခားသူ
ေတြသာ သိမယ္ဆိုရင္ အနည္းဆုံး လက္တစ္
ဆုပ္စာမွ်ေလာက္ေသာ စားၿမိန္ကို ေပးကမ္းလွဴဒါန္း
ၿခင္းမၿပဳဘဲ စားမိမွာမဟုတ္ဘူး.. တြန္႔တို ႏွေမ်ာစိတ္နဲနဲေတာင္
ရွိမွာမဟုတ္ဘူး..တစ္စုံတစ္ေယာက္ေသာ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္သာရွိမယ္ဆို
ဆိုလွ်င္ စားေနဆဲ ပုဂံထဲက ေနာက္ဆုံးအပိုင္းေလးက်န္တာေတာင္
မွ သူတို႔ေပးကမ္းၾကမွာ ဧကန္မလြဲပါဘူး
ဒါေၾကာင္႕ သံသရာက်င္လည္ရာ ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္မွာ အထက္တန္း
က မ်က္ႏွာပန္းလွလွ သြားလာ ေနထိုင္က်င္လည္က်က္စား ေနခ်င္ရင္
ေတာ႔ ဒါနပါရမီ ကို စြမ္းနိုင္သေလာက္ ၿဖည္႔က်င္႔ၾကဖို႔ လိုတယ္
ဆိုတဲ႔အေၾကာင္း တင္ၿပရင္း နိဂုံးခ်ဳပ္ပါတယ္..........
သြားစမ္းပါ
သြားစမ္းပါ သူေတာင္းစားတစ္ေယာက္မွာေတာင္
သူပိုင္ဆိုင္တဲ႔ ဟီန မာန္ဆုိတာရွိေသးတာပဲ
လူတိုင္းမွာ မာနေတြရွိတာ မဆန္းပါဘူး
ဒါေပမယ္႔ အဲဒီမာနေတြကပဲ ကိုယ္႔ဘ၀ကို
ေအာက္ကို ၿပန္ဆြဲခ် နစ္ၿမွဳပ္တက္ပါလား
ဆိုတာ သိထားရင္ ေတာင္မဆိုးပါဘူး......
အားလုံးဟာ အႏွစ္တစ္ရာ ေလးအတြင္း သက္၀င္ ေနထိုင္ခြင္႔ ပါမစ္ေလးရထားရုံေလးပါပဲ.....သင္ဘယ္လိုလူစားလဲ...သင္သိထား
တာေတြက ဘယ္ေလာက္မ်ားေနလို႔လဲ...ေလာကၾကီးထဲမွာ သိစရာေတြ အရမ္းမ်ားတယ္...တက္ခ်င္တယ္္ဆို တက္သိသင္႕တာေတြလည္း ဒုနဲ႔ေဒးပဲ ...ဘာမာနလဲ
လူ နဲ႔လူခ်င္းအတူတူ ပဲ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ေသၿခင္းတရားက မဖိတ္ေခၚေသးခင္ေလး ေတြ႕ၾကဆုၾံကရတာ ..ဒီအခိုက္အတန္႕ေလးမွာေတာင္ သင္႔မာန ဆူးေတာင္ေတြကို ကြယ္၀ွက္မထားနိုင္ဘူးလား.....ဒါဆိုရင္ လူမ်ားေတြကေတာ႔ သင္႔ကို
ယာယီခဏေတာ႔ အထင္ၾကီးၾကမွာပဲ....သင္႔အေၾကာင္းေတြသိလာတဲ႔
တစ္ေန႕ၾကရင္ေတာ႔ သင္ ဂြမ္းသြားမွာပဲ....သင္႔လို မာနဆူးေတာင္မ်ိိဳးက လူတိုင္းမွာရွိေနၾကတဲ႕အတြက္ေၾကာင္႕ပါ
ၿပီးေတာ႔ သူတစ္ပါးရဲ႕ မာနတရားေတြကို လည္း သြားၿပီး မထိခက္ မိေစနဲ႔ ...အေကာင္းဆုံးကေတာ႕ သင္လည္း ေသမွာပဲ က်ြနုပ္လည္းေသမွာပဲ ေသမိန္႕ က်ၿပီးသားလူခ်င္း ဂ်ိဳေထာင္ေနတယ္
ဆိုတာေတာ႔ ရယ္စရာလည္းေကာင္းလြန္းပါတယ္...
သြားစမ္းပါ ကြ်နုပ္လည္း ဆူးေတြခ်ိဳးထားတယ္....ဘယ္သူ႕ကိုမွ မထိမိေစဖို႔ေပါ႔....ဘာေၾကာင္႔လည္းဆိုေတာ႔ ဘာမွမဟုတ္လို႔ပဲ.....
ဘာမွ မဟုတ္တာကို ဘာမွ မဟုတ္မွန္း သိလို႔ ဘာမွလည္းမဟုတ္ခ်င္ေတာ႔ဘူး......ဒါေၾကာင္႔ ေအးေအးပဲေနခ်င္တယ္
သြားစမ္းပါ ......
တစ္ေနရာမွာထားခဲ႔
အဲဒီမာနေတြ
ကြ်နုပ္တို႔ ေတြ ေအးခ်မ္းသင္႕သေလာက္ေအးခ်မ္းၾကရေအာင္..........
သူပိုင္ဆိုင္တဲ႔ ဟီန မာန္ဆုိတာရွိေသးတာပဲ
လူတိုင္းမွာ မာနေတြရွိတာ မဆန္းပါဘူး
ဒါေပမယ္႔ အဲဒီမာနေတြကပဲ ကိုယ္႔ဘ၀ကို
ေအာက္ကို ၿပန္ဆြဲခ် နစ္ၿမွဳပ္တက္ပါလား
ဆိုတာ သိထားရင္ ေတာင္မဆိုးပါဘူး......
အားလုံးဟာ အႏွစ္တစ္ရာ ေလးအတြင္း သက္၀င္ ေနထိုင္ခြင္႔ ပါမစ္ေလးရထားရုံေလးပါပဲ.....သင္ဘယ္လိုလူစားလဲ...သင္သိထား
တာေတြက ဘယ္ေလာက္မ်ားေနလို႔လဲ...ေလာကၾကီးထဲမွာ သိစရာေတြ အရမ္းမ်ားတယ္...တက္ခ်င္တယ္္ဆို တက္သိသင္႕တာေတြလည္း ဒုနဲ႔ေဒးပဲ ...ဘာမာနလဲ
လူ နဲ႔လူခ်င္းအတူတူ ပဲ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ေသၿခင္းတရားက မဖိတ္ေခၚေသးခင္ေလး ေတြ႕ၾကဆုၾံကရတာ ..ဒီအခိုက္အတန္႕ေလးမွာေတာင္ သင္႔မာန ဆူးေတာင္ေတြကို ကြယ္၀ွက္မထားနိုင္ဘူးလား.....ဒါဆိုရင္ လူမ်ားေတြကေတာ႔ သင္႔ကို
ယာယီခဏေတာ႔ အထင္ၾကီးၾကမွာပဲ....သင္႔အေၾကာင္းေတြသိလာတဲ႔
တစ္ေန႕ၾကရင္ေတာ႔ သင္ ဂြမ္းသြားမွာပဲ....သင္႔လို မာနဆူးေတာင္မ်ိိဳးက လူတိုင္းမွာရွိေနၾကတဲ႕အတြက္ေၾကာင္႕ပါ
ၿပီးေတာ႔ သူတစ္ပါးရဲ႕ မာနတရားေတြကို လည္း သြားၿပီး မထိခက္ မိေစနဲ႔ ...အေကာင္းဆုံးကေတာ႕ သင္လည္း ေသမွာပဲ က်ြနုပ္လည္းေသမွာပဲ ေသမိန္႕ က်ၿပီးသားလူခ်င္း ဂ်ိဳေထာင္ေနတယ္
ဆိုတာေတာ႔ ရယ္စရာလည္းေကာင္းလြန္းပါတယ္...
သြားစမ္းပါ ကြ်နုပ္လည္း ဆူးေတြခ်ိဳးထားတယ္....ဘယ္သူ႕ကိုမွ မထိမိေစဖို႔ေပါ႔....ဘာေၾကာင္႔လည္းဆိုေတာ႔ ဘာမွမဟုတ္လို႔ပဲ.....
ဘာမွ မဟုတ္တာကို ဘာမွ မဟုတ္မွန္း သိလို႔ ဘာမွလည္းမဟုတ္ခ်င္ေတာ႔ဘူး......ဒါေၾကာင္႔ ေအးေအးပဲေနခ်င္တယ္
သြားစမ္းပါ ......
တစ္ေနရာမွာထားခဲ႔
အဲဒီမာနေတြ
ကြ်နုပ္တို႔ ေတြ ေအးခ်မ္းသင္႕သေလာက္ေအးခ်မ္းၾကရေအာင္..........
မဆုံးေသာ
ေမွ်ာ္လင္႕ခ်က္ဆိုတာ
ေလာကအေၾကာင္းကို
ပိုသိလာတဲ႔ လူေတြအတြက္
ေနာက္ထပ္ေၿခတစ္လွမ္းပါပဲ...
ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ႔ ဘာၿဖစ္ခ်င္တယ္ ဘာလုပ္မယ္ ဆိုတဲ႔
ေမွ်ာ္လင္႕ခ်က္ေတြ ကို ေခါင္းေပၚရြက္ရင္း ေပါ႔ေပါ႔ပါးပါး ဖ်က္သန္းခဲ႔
ၾကတာပဲ ...ဘယ္လုိဖိအားေတြကမွ ေၿခလွမ္းေတြကို ယိုင္နဲ႔မသြား
ေစခဲ႔ဘူးေလ....ေလာကဓံရိုက္ခ်က္ေတြနဲ႔ တစ္စတစ္စ ယဥ္ပါးလာတဲ႔
အခါၾကေတာ႔ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ေတြက ေတာင္ယိမ္း ေၿမာက္ယိုင္ ၿဖစ္လာၾကတယ္...ငါရဲ႕ ဦးတည္ရာက ဘာလဲ? ငါဘယ္လဲလို႔ ေမးတက္
လာတဲ႔ အထိ ေလာကၾကီးထဲ မွာ အေၿခခံ ဘာသာေဗဒေတြ ကိုအပတ္တကုတ္ ေလ႔လာဆည္းပူးရင္း မွတ္တိုင္ေတြ အလီလီ
ေက်ာ္ၿဖတ္ ဘ၀မွာ ရင္႔က်က္တယ္ဆိုရုံေလး ရင္႔က်က္လာခဲံၿပီးတဲ႔ေနာက္ ငါဘယ္လဲ ငါဘာလဲဆိုတဲ႔ေမးခြန္းကို ေၿဖ
ဖို႔အတြက္ ငါဘာမွ မသိ မတက္ေသးပါလားလို႔လည္း သိလာခဲ႔ရတယ္
ကိုယ္ၿဖစ္ခ်င္တာနဲ႔ ေသြဖီသြားတာ မ်ားေတာ႔လည္း ဘာၿဖစ္ခ်င္တာ
လည္းလို႔ ကိုယ္႔ကိုယ္ကို ေမးဖို႔ေတာင္ နေ၀တိမ္ေတာင္ၿဖစ္ရၿပန္ၿပီေပါ႔
ဒါေပမယ္႔ လူဆိုတာ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္နဲ႔ ရင္ခ်င္းအပ္ထားရတဲ႔ သတၱ၀ါေတြ
ဆိုေတာ႔ သူ႕မ်က္ႏွာေလးကိိုေတာ႔ ေမာ႔ၾကည္႕ေနရဦးမွာပေလ...
လူ႕ေလာကၾကီးထဲ ၀င္ဆန္႕ဖို႔ အတြက္နဲ႔ ရပ္တည္နိုင္ဖို႔အတြက္ရယ္
အေရးေတြကရွိေနေသးတယ္ဆိုေတာ႔ ၿဖစ္သင္႔ၿဖစ္ထိုက္ ရွိသင္႔ရွိထိုက္
တဲ႔ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ေတြ ကို ေတာ႔ ထားၾကရမွာပဲေပါ႔.....အဲဒီလို ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ ေတြကို ထုပ္ပိုးရင္း မဆုံး
နိုင္တဲ႔ လမ္းေပၚမွာ ေလွ်ာက္ရင္း တစ္ေန႕ေတာ႔လည္း ဘယ္သူမွ ေမွ်ာ္လင္႔ ေတာင္႔တ မထားတဲ႔ ေသၿခင္းတရားရဲဲ႕ ရင္ခြင္ထဲ
မွာ ေခါင္းခ်ရ ဦးမွာပါလားဆိုတာကိုလည္း႔ ေမွ်ာ္လင္႔ထားၾကေစလိုပါသည္...
ေလာကအေၾကာင္းကို
ပိုသိလာတဲ႔ လူေတြအတြက္
ေနာက္ထပ္ေၿခတစ္လွမ္းပါပဲ...
ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ႔ ဘာၿဖစ္ခ်င္တယ္ ဘာလုပ္မယ္ ဆိုတဲ႔
ေမွ်ာ္လင္႕ခ်က္ေတြ ကို ေခါင္းေပၚရြက္ရင္း ေပါ႔ေပါ႔ပါးပါး ဖ်က္သန္းခဲ႔
ၾကတာပဲ ...ဘယ္လုိဖိအားေတြကမွ ေၿခလွမ္းေတြကို ယိုင္နဲ႔မသြား
ေစခဲ႔ဘူးေလ....ေလာကဓံရိုက္ခ်က္ေတြနဲ႔ တစ္စတစ္စ ယဥ္ပါးလာတဲ႔
အခါၾကေတာ႔ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ေတြက ေတာင္ယိမ္း ေၿမာက္ယိုင္ ၿဖစ္လာၾကတယ္...ငါရဲ႕ ဦးတည္ရာက ဘာလဲ? ငါဘယ္လဲလို႔ ေမးတက္
လာတဲ႔ အထိ ေလာကၾကီးထဲ မွာ အေၿခခံ ဘာသာေဗဒေတြ ကိုအပတ္တကုတ္ ေလ႔လာဆည္းပူးရင္း မွတ္တိုင္ေတြ အလီလီ
ေက်ာ္ၿဖတ္ ဘ၀မွာ ရင္႔က်က္တယ္ဆိုရုံေလး ရင္႔က်က္လာခဲံၿပီးတဲ႔ေနာက္ ငါဘယ္လဲ ငါဘာလဲဆိုတဲ႔ေမးခြန္းကို ေၿဖ
ဖို႔အတြက္ ငါဘာမွ မသိ မတက္ေသးပါလားလို႔လည္း သိလာခဲ႔ရတယ္
ကိုယ္ၿဖစ္ခ်င္တာနဲ႔ ေသြဖီသြားတာ မ်ားေတာ႔လည္း ဘာၿဖစ္ခ်င္တာ
လည္းလို႔ ကိုယ္႔ကိုယ္ကို ေမးဖို႔ေတာင္ နေ၀တိမ္ေတာင္ၿဖစ္ရၿပန္ၿပီေပါ႔
ဒါေပမယ္႔ လူဆိုတာ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္နဲ႔ ရင္ခ်င္းအပ္ထားရတဲ႔ သတၱ၀ါေတြ
ဆိုေတာ႔ သူ႕မ်က္ႏွာေလးကိိုေတာ႔ ေမာ႔ၾကည္႕ေနရဦးမွာပေလ...
လူ႕ေလာကၾကီးထဲ ၀င္ဆန္႕ဖို႔ အတြက္နဲ႔ ရပ္တည္နိုင္ဖို႔အတြက္ရယ္
အေရးေတြကရွိေနေသးတယ္ဆိုေတာ႔ ၿဖစ္သင္႔ၿဖစ္ထိုက္ ရွိသင္႔ရွိထိုက္
တဲ႔ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ေတြ ကို ေတာ႔ ထားၾကရမွာပဲေပါ႔.....အဲဒီလို ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ ေတြကို ထုပ္ပိုးရင္း မဆုံး
နိုင္တဲ႔ လမ္းေပၚမွာ ေလွ်ာက္ရင္း တစ္ေန႕ေတာ႔လည္း ဘယ္သူမွ ေမွ်ာ္လင္႔ ေတာင္႔တ မထားတဲ႔ ေသၿခင္းတရားရဲဲ႕ ရင္ခြင္ထဲ
မွာ ေခါင္းခ်ရ ဦးမွာပါလားဆိုတာကိုလည္း႔ ေမွ်ာ္လင္႔ထားၾကေစလိုပါသည္...
Thursday, February 2, 2012
သိသမွ်
လူေတြက ဘာေၾကာင္႔ ကိုယ္လုပ္တဲ႔ အလုပ္မွန္သမွ် အမွန္ေတြခ်ည္းပဲထင္ေနတက္ၾကတာလဲ?
လူဆိုတာ အမွားနဲ႔ ကင္းၿပီးေနလို႕မရတဲ႔ သတၱ၀ါ ေတြပါ
ဒါေပမယ္႔ ကိုယ္မွားတာကို မွားပါတယ္လို႔ စဥ္းစားဆင္ၿခင္တက္တဲ႔
စြမ္းပကားနဲ႔ ၿပည္႔စုံတဲ႔ အသိညာဏ္ေတာ႔ ထုိက္သင္႔သေလာက္ေတာ႔
လိုတာေပါ႔ေလ....အမွားဆိုတာ လွဳပ္ရွားရုန္းကန္ ေနသမွ်ေတာ႔ ရွိေနမွာမလြဲဘူး ...မွားခဲ႕ၾကတယ္...မွားေနၾကတယ္....ေနာင္လည္း
မွားေနၾကဦးမွာပါပဲ..ဒါဟာ လူသားတစ္ေယာက္ အတြက္ေတာ႔ တစ္သက္တာ မွားခြင္႔လိုင္စင္ လို႕ဆိုရမွာပဲ..
သို႕ေပမယ္႕လည္းတစ္ခ်ိဳ႕ေသာ အမွားေတြက ဘ၀ တစ္ခုပ်က္သုဥ္းသြားရေလာက္ေအာင္ကို ၿပင္းထန္လွပါတယ္...
အင္းေလ လူတိုင္းကလည္းမမွားခ်င္ၾကပါဘူး ....သို႔ေပမယ္႕လည္း
အမွားေတြက လွ်က္တစ္ပ်က္ ေရာက္လာတက္ၾကလြန္းေတာ႕
ဆင္ၿခင္စဥ္းစားဖို႔ အခ်ိန္မရလိုက္တာေတြေတာင္ရွိတယ္
တစ္ခါတစ္ေလၾကေတာ႕လည္း မွားခဲ႕ၿပီးလို႔ ေတာင္ ဒါဟာ အမွား
ၾကီးၿဖစ္ပါတယ္လို႔ မသိတဲ႕ လူေတြလည္း အရမ္းမ်ားတယ္
အဆိုးဆုံးေသာ အသုံးမက်မႈ ကေတာ႔ ကိုယ္မွားတာကို
ကိုယ္မိုက္မဲတာကို ကိုယ္ဘာသာ မသိတဲ႔ အၿပင္ သူတစ္ပါးကုိ လည္း
အဲဒီ ေမွာင္မိုက္ နက္ရွိဳင္းလွတဲ႔ အမွားေခ်ာက္ကမ္းပါး
ၾကီးထဲကို အတင္းအဓမၼ ဆြဲေခၚသိမ္းသြင္းတက္တဲ႔ လူမ်ိဳးေတြေပါ႕
ဒီလိုလူမိ်ဳးကို တက္နိုင္သမွ် ေရွာင္ရွားရမွာပဲ
လူဆိုတာ အမွားနဲ႔ ကင္းၿပီးေနလို႕မရတဲ႔ သတၱ၀ါ ေတြပါ
ဒါေပမယ္႔ ကိုယ္မွားတာကို မွားပါတယ္လို႔ စဥ္းစားဆင္ၿခင္တက္တဲ႔
စြမ္းပကားနဲ႔ ၿပည္႔စုံတဲ႔ အသိညာဏ္ေတာ႔ ထုိက္သင္႔သေလာက္ေတာ႔
လိုတာေပါ႔ေလ....အမွားဆိုတာ လွဳပ္ရွားရုန္းကန္ ေနသမွ်ေတာ႔ ရွိေနမွာမလြဲဘူး ...မွားခဲ႕ၾကတယ္...မွားေနၾကတယ္....ေနာင္လည္း
မွားေနၾကဦးမွာပါပဲ..ဒါဟာ လူသားတစ္ေယာက္ အတြက္ေတာ႔ တစ္သက္တာ မွားခြင္႔လိုင္စင္ လို႕ဆိုရမွာပဲ..
သို႕ေပမယ္႕လည္းတစ္ခ်ိဳ႕ေသာ အမွားေတြက ဘ၀ တစ္ခုပ်က္သုဥ္းသြားရေလာက္ေအာင္ကို ၿပင္းထန္လွပါတယ္...
အင္းေလ လူတိုင္းကလည္းမမွားခ်င္ၾကပါဘူး ....သို႔ေပမယ္႕လည္း
အမွားေတြက လွ်က္တစ္ပ်က္ ေရာက္လာတက္ၾကလြန္းေတာ႕
ဆင္ၿခင္စဥ္းစားဖို႔ အခ်ိန္မရလိုက္တာေတြေတာင္ရွိတယ္
တစ္ခါတစ္ေလၾကေတာ႕လည္း မွားခဲ႕ၿပီးလို႔ ေတာင္ ဒါဟာ အမွား
ၾကီးၿဖစ္ပါတယ္လို႔ မသိတဲ႕ လူေတြလည္း အရမ္းမ်ားတယ္
အဆိုးဆုံးေသာ အသုံးမက်မႈ ကေတာ႔ ကိုယ္မွားတာကို
ကိုယ္မိုက္မဲတာကို ကိုယ္ဘာသာ မသိတဲ႔ အၿပင္ သူတစ္ပါးကုိ လည္း
အဲဒီ ေမွာင္မိုက္ နက္ရွိဳင္းလွတဲ႔ အမွားေခ်ာက္ကမ္းပါး
ၾကီးထဲကို အတင္းအဓမၼ ဆြဲေခၚသိမ္းသြင္းတက္တဲ႔ လူမ်ိဳးေတြေပါ႕
ဒီလိုလူမိ်ဳးကို တက္နိုင္သမွ် ေရွာင္ရွားရမွာပဲ
Subscribe to:
Posts (Atom)